SG-3 (odwiert)

Wykonanie otworu

Otwór został wykonany na różnych maszynach w różnym czasie. Sowieci zaczęli robić ten otwór przy pomocy Uralmash-4E. Później wykorzystali Uralmash-15000. Początkowo chcieli dostać się na 15.000 m lub 9,3 m pod powierzchnię. Maszyny pobiły wcześniejszy rekord najgłębszego otworu 6 czerwca 1979 roku. Poprzedni rekord został pobity przez 9 583-metrowy (31 440 stóp) otwór Berthy Rogers w hrabstwie Washita w Oklahomie w Stanach Zjednoczonych. W 1983 roku maszyny dotarły na wysokość 12.000 m lub 7,5 m pod powierzchnią. Następnie Związek Radziecki świętował (zwrócił szczególną uwagę) to przez około rok, nie zagłębiając się głębiej. 27 września 1984 roku maszyna złamała się na głębokości 12.066 m, czyli 39.587 stóp, a struna wiertła została odkręcona i pozostawiona w otworze. Kiedy Sowieci ponownie zaczęli wykonywać odwiert, musieli zacząć od 7000 m (23000 stóp).

Największa głębokość została osiągnięta w 1989 roku. Ludzie robiący dziurę myśleli, że do końca 1990 roku osiągną 13 500 m (8,4 m), a w końcu do 1993 roku osiągną 15 000 metrów. Nie byli jednak w stanie zejść głębiej, ponieważ popełnili błąd, a koniec otworu miał 180 °C lub 356 °F zamiast oczekiwanych 100 °C lub 212 °F. Ich maszyny przestały wykonywać jakiekolwiek otwory w 1992 roku. Ostatnie badania zostały przerwane w 2005 roku, a miejsce zostało całkowicie zamknięte i pozostawione samo sobie w 2008 roku.

Sowiecki znaczek z 1987 roku ze zdjęciem dziury.

Czego się dowiedzieliśmy

Otwór w Koli dostał się około ⅓ drogi przez Tarczę Bałtycką, część skorupy ziemskiej (jej zewnętrzny poziom skał) poniżej Półwyspu Kola. (Ludzie badający Ziemię uważają, że w miejscu, gdzie zrobiono ten otwór, jest on głęboki na około 35 kilometrów lub 22 mile). Skały na dnie najgłębszego otworu miały ponad 2,5 miliarda lat.

Ludzie, którzy zrobili tę dziurę powiedzieli, że chcą się dowiedzieć o różnych poziomach Tarczy Bałtyckiej, jak dźwięk i ciepło poruszają się pod ziemią, lub jakie rodzaje skał tworzą głęboką skorupę, oraz stworzyć nowe umiejętności i narzędzia do wchodzenia w głąb ziemi. Jedną z najważniejszych rzeczy, jakie znaleźli, było to, że popełnili błąd co do rodzajów skał pod ziemią. Kiedy patrzyli na to, jak fale dźwiękowe przemieszczają się przez Ziemię, pomyśleli, że na około 7 km (4.3 min.) pod powierzchnią ziemi powinna nastąpić zmiana z granitu na skały bazaltowe. W rzeczywistości fale dźwiękowe zmieniły się, ponieważ ciepło i ciśnienie sprawiły, że granit działał inaczej. Ponadto, ten szczególny rodzaj granitu został rozbity na kawałki i wypełniony wodą. Woda nie pochodziła z góry, ale została uwięziona w głębokiej skorupie przez litą skałę. Innym ważnym odkryciem było to, że błoto z głębokiego otworu "wrzało" z gazem wodorowym.

Sama dziura w 2012 roku. Został on zespawany, tak że solidny metal zakrywa otwór i utrzymuje ludzi na zewnątrz.

Powiązane strony

• Mohorovičić nieciągłość