Rozumowanie indukcyjne
Indukcja jest jedną z głównych form logicznego rozumowania. Drugą jest dedukcja. Indukcję odnajdujemy jako ogólną zasadę, wykorzystując dużą liczbę konkretnych przypadków. Na przykład, obserwując wodę w wielu różnych sytuacjach, możemy dojść do wniosku, że woda zawsze spływa w dół.
Indukcja nie jest metodą nauki, ale może być punktem wyjścia dla nauki. Każdy może zobaczyć, że słońce, księżyc i gwiazdy wydają się poruszać po niebie. Wczesne cywilizacje myślały, że to oznacza, że obracają się wokół Ziemi, ponieważ to jest to, co zawsze wydają się robić. Teraz wiemy, że jest to dość błędne, ale odkrycie prawdziwego wyjaśnienia było początkiem nowoczesnej nauki (patrz Kopernik, Galileusz i heliocentryzm). To, co zrobili, to wypracowanie alternatywnej teorii lub hipotezy, która ostatecznie okazała się być znacznie lepszym wyjaśnieniem wszystkich obserwacji. To jest prawdziwa nauka, ale obserwacje niebios, które rozpoczęły się od Babilończyków, pokazały regularność, którą trzeba było wyjaśnić. To, co zrobiła nauka, to udowodniła, że oczywiste wyjaśnienie nie było właściwe.
Innym przykładem jest praca Darwina, który połowę życia spędził zbierając ciekawostki na temat zwierząt i roślin. Gdyby się tam zatrzymał, jego nazwisko mogłoby nie być znane dzisiaj. To, co zrobił, sugerowało sposób, w jaki można by wyjaśnić te wszystkie fakty. Była to hipoteza, która mogła być i była testowana w każdy możliwy sposób. Dobrze wiadomo, że teoria ewolucji przez selekcję naturalną najlepiej wyjaśnia sposób, w jaki przyszedł świat żywy, jaki go widzimy. Ponownie, prawdziwa nauka została zbudowana na zbiorze faktów, które wymagały wyjaśnienia. Filozofia nauki polega na testowaniu hipotez, a nie na zbieraniu faktów, choć fakty są podstawą całej nauki.
Indukcja, zbieranie faktów, nie jest sama w sobie nauką. Filozof Hume powiedział, że oznacza ona "przypadki, z którymi nie mieliśmy doświadczenia, przypominają te, z którymi mieliśmy doświadczenie". Później John Stuart Mill postawił pytanie: "Dlaczego jeden przypadek, w niektórych przypadkach, wystarcza do kompletnej indukcji, podczas gdy w innych [wiele przykładów] zmierza w taki sposób do ustalenia uniwersalnej propozycji? Filozofowie zazwyczaj uważają, że prawdziwym problemem jest: co odróżnia dobre od złych wprowadzeń? Sposób, aby to powiedzieć jest: "Jeśli wszyscy znani są jako B, to prawdopodobnie wszyscy jako cokolwiek są B".
Krytyka
Indukcyjne rozumowanie pozwala na wyciągnięcie fałszywych wniosków, nawet jeśli wszystkie przesłanki są prawdziwe. Zostało to zilustrowane na poniższym przykładzie:
1. Ludzie istnieją.
2. Istnieją też ptaki.
3. Dlatego też ptaki są ludźmi.
Ten przykład pokazuje, że nawet jeśli wszystkie przesłanki są prawidłowe, wniosek może być fałszywy.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest indukcja?
O: Indukcja to jedna z głównych form logicznego rozumowania, w której na podstawie dużej liczby przypadków szczególnych znajduje się ogólną regułę.
P: Jakie są dwa przykłady zastosowania indukcji w nauce?
O: Dwa przykłady zastosowania indukcji w nauce to obserwacja przez wczesne cywilizacje regularności ruchu słońca, księżyca i gwiazd po niebie, co doprowadziło do zaproponowania heliocentryzmu jako alternatywnej teorii lub hipotezy; oraz praca Darwina, który zbierał fakty o zwierzętach i roślinach, co w końcu doprowadziło do jego teorii ewolucji przez dobór naturalny.
P: Co Hume mówił o indukcji?
O: Hume powiedział, że indukcja oznacza, że "przypadki, o których nie mieliśmy doświadczenia, przypominają te, o których mieliśmy doświadczenie".
P: Kim był John Stuart Mill i o co pytał w kwestii indukcji?
O: John Stuart Mill był filozofem, który postawił pytanie: "Dlaczego w niektórych przypadkach pojedynczy przypadek wystarcza do pełnej indukcji, podczas gdy w innych [wiele przykładów] w tak niewielkim stopniu pozwala na ustalenie uniwersalnej tezy?".
P: Jak odróżnić dobrą indukcję od złej?
O: Możemy odróżnić dobrą indukcję od złej, zadając pytanie: "Jeżeli wszystkie znane As są B, to prawdopodobnie wszystkie As jakiekolwiek są B".
