Faust (opera Charles’a Gounoda)

Role

• Doktor Faust - tenor
• Marguerite - sopran
• Mefistofélès - basy
• Valentin, żołnierz i brat Marguerite - baryton
• Siebel, uczeń Fausta - mezzosopran
• Dame Marthe, opiekunka Marguerite - mezzosopran
• Wagner, przyjaciel Fausta - Baritone
• Żołnierze, studenci, demony, anioły, itp.

Historia

Opera odbywa się w Niemczech w XVI wieku.

Akt 1

	"O merveille! ... A moi les plaisirs" w wykonaniu Marcela Journeta i Enrico Caruso w 1910 r. (Po lewej) Méphistophélès daje Faustowi wgląd w Marguerite, a on podpisuje kontrakt z diabłem.
Problemy z odsłuchaniem tego pliku? Patrz na pomoc medialną.

Doktor Faust jest starzejącym się naukowcem. Uważa, że jego studia nie przyniosły żadnych rezultatów. Doprowadziły go tylko do utraty życia i miłości (Rien! En vain j'interroge). Próbuje się zabić trucizną. Zatrzymuje się, gdy słyszy chór. Przeklina naukę i wiarę. Prosi o wskazówki od szatana. Pojawia się Méphistophélès (duet: Me voici). Kusi Fausta wizją pięknej Marguerity przy jej wirującym kole. Namawia Fausta, aby kupił usługi Méphistophélèsa na ziemi w zamian za usługi Fausta w piekle. Filiżanka trucizny Fausta magicznie staje się eliksirem młodości. On go pije. Stary lekarz staje się przystojnym młodym mężczyzną. Obydwaj towarzysze wyruszają w świat.

Akt 2

	Le veau d'or wykonywane przez Feodora Chaliapina (Lewica) Georgij Petrow jako Mefistofeles
Problemy z odsłuchaniem tego pliku? Patrz na pomoc medialną.

W pobliżu bram miasta studenci, żołnierze i mieszkańcy wsi śpiewają piosenkę do picia (Vin ou Bière). Valentin wyjeżdża na wojnę ze swoim przyjacielem Wagnerem. Valentin prosi swojego młodego przyjaciela Siébela, aby zaopiekował się jego siostrą Marguerite (O Sainte Medaille). Pojawia się Méphistophélès. Zapewnia tłumowi wino. Śpiewa porywającą piosenkę o Złotym Cielcu (Le veau d'or). Méphistophélès mówi złe rzeczy o Marguerite. Valentin próbuje uderzyć go swoim mieczem. Miecz rozpada się w powietrzu. Valentin i jego przyjaciele używają krzyżowych pagórków swoich mieczy, by odpędzić to, co teraz wiedzą, że jest piekielną siłą (chór: De l'enfer). Do Méphistophélès dołącza Faust. Mieszkańcy wsi tańczą walca (Ainsi que la brise légère). Pojawia się Marguerite. Faust ogłasza swój podziw. Ona odmawia chodzenia z Faustem ze skromności.

Ustawa 3

	"Ah je ris de me voir si belle" śpiewane przez Nellie Melbę (po lewej) Ogród Marguerite w oryginalnej produkcji, scenografia autorstwa Charlesa-Antoine'a Cambon'a i Josepha Thierry'ego
Problemy z odsłuchaniem tego pliku? Patrz na pomoc medialną.

W ogrodzie Marguerite, kochający Siébel pozostawia bukiet dla Marguerite (Faites-lui mes aveux). Faust wysyła Méphistophélès w poszukiwaniu prezentu dla Marguerite i śpiewa cavatina (Salut, demeure chaste et pure) idealizując Marguerite jako czyste dziecko natury. Méphistophélès przynosi zdobione pudełko zawierające wykwintną biżuterię i lusterko i pozostawia je na progu Marguerity, obok kwiatów Siébel. Marguerite wchodzi, zastanawiając się nad spotkaniem z Faustem u bram miasta i śpiewa melancholijną balladę o królu Thulé (Il était un roi de Thulé).

Marthe, sąsiadka Marguerite, zauważa biżuterię i mówi, że to musi być od wielbiciela. Marguerite przymierza się do biżuterii i urzeka ją sposób, w jaki podkreślają jej piękno, jak śpiewa w słynnej arii, Jewel Song (Ah! je ris de me voir si belle en ce miroir). Méphistophélès i Faust dołączają do kobiet w ogrodzie i romansują je. Marguerite pozwala Faustowi ją pocałować (Laisse-moi, laisse-moi contempler ton visage), ale potem prosi go, aby odszedł. Ona śpiewa przy jej oknie na jego szybki powrót, a Faust, słuchając, wraca do niej. Pod czujnym okiem i złośliwym śmiechem Méphistophélès widać, że uwodzenie Marguerity przez Fausta będzie udane.

Ustawa 4

	Vous qui faites l'endormie w wykonaniu Feodora Chaliapina (po lewej) Marguerite modli się w katedrze, scenografia Cambon
Problemy z odsłuchaniem tego pliku? Patrz na pomoc medialną.

Pokój Marguerite / Plac publiczny na zewnątrz jej domu / Katedra [Uwaga: Sceny aktów 4 i 5 są czasem podawane w innej kolejności, a części są czasem skracane lub cięte w przedstawieniu].

Po zaimpregnowaniu i porzuceniu przez Fausta, Marguerite urodziła się i jest społecznym wyrzutkiem. Śpiewa arię na swoim wirującym kole (Il ne revient pas). Siébel stoi przy niej. Scena przenosi się na plac przed domem Marguerite. Kompania Valentina wraca z wojny na marsz wojskowy (Deposons les armes i Gloire immortelle de nos aïeux, znany "żołnierski chór"). Siébel prosi Valentina o wybaczenie Marguerite. Valentin spieszy się do swojej chaty. Gdy jest w domu Fausta i pojawia się Méphistophélès, a Méphistophélès, myśląc, że jest tam tylko Marguerite, śpiewa kpiącą burleskę serenady kochanka pod oknem Marguerite (Vous qui faites l'endormie). Valentin wychodzi z chaty, wiedząc, że Faust zdemolował jego siostrę. Trzech mężczyzn walczy, Méphistophélès blokuje miecz Walentyna, pozwalając Faustowi na śmiertelny cios. Swoim umierającym oddechem Valentin obwinia Marguerite za jej śmierć i skazuje ją na piekło przed zgromadzonymi mieszkańcami miasta (Ecoute-moi bien Marguerite). Marguerite idzie do kościoła i próbuje się tam modlić, ale zostaje zatrzymana, najpierw przez Méphistophélès, a następnie przez chór diabłów. Kończy swoją modlitwę, ale zemdleje, gdy zostanie ponownie przeklęta przez Méphistophélèsa.

Ustawa 5

Góry Harzu na Nocy Walpurgii / Jaskinia / Wnętrze więzienia

Méphistophélès i Faust są otoczeni przez czarownice (Un, deux et trois). Faust jest przewożony do jaskini królowych i kurtyzan, a Méphistophélès obiecuje dostarczyć Faustowi miłość największych i najpiękniejszych kobiet w historii. Orgiastyczny balet sugeruje zabawę, która trwa przez całą noc. W miarę zbliżania się świtu Faust widzi wizję Marguerity i wzywa do niej. Méphistophélès pomaga Faustowi wejść do więzienia, w którym przetrzymywana jest Marguerite za zabicie swojego dziecka. Śpiewają duet miłosny (Oui, c'est toi que j'aime). Méphistophélès stwierdza, że tylko śmiertelna ręka może uwolnić Margueritę od jej losu, a Faust proponuje uratować ją od kata, ale ona woli ufać swojemu losowi Bogu i Jego aniołom (Anges purs, anges radieux). Na koniec pyta, dlaczego ręce Fausta są pokryte krwią, odpycha go i spada bez ruchu. Méphistophélès przeklina, jak głos na wysokim śpiewie "Sauvée!". ("Uratowany!"). Dzwony Wielkanocy brzmią i chór aniołów śpiewa "Christ est ressuscité!" (''Chrystus zmartwychwstał!'). Otwierają się mury więzienia, a dusza Marguerite wznosi się do nieba. Zrozpaczony Faust podąża za nim oczami, pada na kolana i modli się. Méphistophélès zostaje odwrócony przez lśniący miecz archanioła.

Caroline Carvalho, pierwsza Marguerite

Dyskografia

• 1912: Leon Beyle (Faust), Jeanne Campredon (Marguerite), Ardré Gresse (Méphistophélès), Jean Noté (Valentin); Chóry i Orkiestra Théâtre de l'Opéra-Comique de Paris, François Ruhlman - (Marston)
• 1920: Giuliano Romagnoli (Faust), Gemma Bosini (Marguerite), Fernando Autori (Mefistofeles), Adolfo Pacini (Valentin); Chór i Orkiestra Teatro alla Scala di Milano, Carlo Sabajno - (La Voce del Padrone)
• 1958: Nicolai Gedda (Faust), Victoria de Los Angeles (Marguerite), Boris Christoff (Méphistophélès), Ernest Blanc (Valentin); Chóry i Orkiestra Théâtre National de l'Opéra de Paris, André Cluytens - (EMI Classics).
• 1966: Franco Corelli (Faust), Joan Sutherland (Marguerite), Nicolai Ghiaurov (Méphistophélès), Robert Massard (Valentin); Ambrosian Opera Chorus, London Symphony Orchestra, Richard Bonynge - (Decca).
• 1978: Plácido Domingo (Faust), Mirella Freni (Margarita), Nicolai Ghiaurov (Mefistofeles), Thomas Allen (Valentine); Chóry i Orkiestra Théâtre National de l'Opéra de Paris, Georges Prêtre - (EMI Classics).
• 1986: Francisco Araiza (Faust), Kiri Te Kanawa (Marguerite), Evgeny Nesterenko (Méphistophélès), Andreas Schmidt (Valentin); Chor und Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Colin Davis - (Philips)
• 1991: Richard Leech (Faust), Cheryl Studer (Marguerite), José van Dam (Méphistophélès), Thomas Hampson (Valentin); Chɶur Z armii francuskiej, chóru i orkiestry Kapitolu Tuluzy, Michel Plasson - (EMI Classics)
• 1993: Jerry Hadley (Faust), Cecilia Gasdia (Marguerite), Samuel Ramey (Méphistophélès), Alexander Agache (Valentin); Chór i Orkiestra Narodowej Opery Walijskiej, Carlo Rizzi - (Teldec/Warner Classics)
• 2009: Piotr Beczala (Faust), Soile Isokoski (Marguerite), Kwangchul Youn (Méphistophélès), Adrian Eröd (Valentin); Chor und Orchester der Wiener Staatsoper, Bertrand de Billy - (Orfeo)