Kowal

Kuźnia

Żelazo musi być bardzo gorące, aby można je było kształtować młotkiem. Gorące żelazo bardzo szybko staje się zimne. Kowal ma tylko kilka sekund na wbicie kawałka żelaza, zanim będzie musiał włożyć go z powrotem do ognia, aby ponownie się rozgrzał.

Kuźnia to specjalny piec do obróbki metalu. Spala się w nim węgiel kamienny lub drzewny w bardzo gorącym ogniu. Miech wtłacza powietrze do kuźni, aby ogień płonął jeszcze goręcej. Kowal wkłada kawałki żelaza do ognia, aby je rozgrzać i utrzymać w stanie gorącym do czasu użycia.

Sposoby na młotkowanie żelaza

Istnieje kilka sposobów na zmianę kształtu kawałka żelaza za pomocą młota i ciepła. Oto najważniejsze sposoby stosowane przez kowala:

• Gięcie: uderzanie młotkiem kawałka gorącego żelaza, aby go wygiąć lub zrobić z niego róg.
• Rysowanie: uderzanie młotkiem po bokach kawałka gorącego żelaza, aby uczynić go dłuższym i cieńszym.
• Uderzanie: uderzanie młotkiem w koniec kawałka gorącego żelaza, aby uczynić go krótszym i grubszym.

Przebijak to narzędzie przypominające krótki kij z żelaza. Końcówka dziurkacza jest płaska.

• Przebijanie: Kowal wbija stempel w kawałek gorącego żelaza, aby zrobić w nim dziurę.

Dłuto to narzędzie przypominające krótki kij z żelaza. Końcówka dłuta jest ostra i służy do cięcia.

• Cięcie: wbijanie dłuta w bok kawałka gorącego żelaza, aby uzyskać dwa krótsze kawałki.
• Rozłupywanie: wbijanie dłuta w koniec kawałka gorącego żelaza, aby zrobić z kija żelaznego kształt litery "Y", aby zrobić widelec.
• Nitowanie: nit jest jak śruba maszynowa z łbem na obu końcach. Nity są używane, aby różne kawałki żelaza trzymały się razem. Kowal robi otwór w każdym kawałku żelaza, gdzie chce, aby kawałki się połączyły. Następnie w otwory wkłada się nit, a kowal wbija go młotkiem, aby uzyskać łby na każdym końcu nitu.
• Spawanie: sprawianie, że różne kawałki żelaza stają się jednym kawałkiem żelaza. Kowal robi kawałki żelaza tak gorące, że prawie się topią. Następnie składa je razem i uderza młotkiem tak, aby nie było widać linii, gdzie się połączyły. Spawanie jest najtrudniejszą rzeczą dla kowala do nauczenia się i wykonania.

Twarde żelazo i stal

Żelazo jest jednym z 92 pierwiastków naturalnych.

Stal to żelazo z niewielką ilością węgla (od 0,3% do 1,7% wagowych węgla).

Wszystkie metale stają się twardsze, gdy kowal je młotkuje lub wygina. Nazywa się to "utwardzaniem roboczym". Jeśli kowal wbije lub wygnie kawałek metalu, który jest już utwardzony, pęknie on i złamie się. Aby utwardzony metal znów stał się miękki, tak aby kowal mógł go bardziej młotkować i zginać, kowal wyżarza metal.

Aby wyżarzyć żelazo lub stal, kowal podgrzewa metal, aż przestanie on przyciągać magnes, a następnie bardzo powoli go oziębia. Kowale mogą przykryć gorący metal piaskiem, tak aby stygnięcie trwało godzinami. W ten sposób żelazo lub stal stają się bardzo miękkie.

Stal zachowuje się tak samo jak żelazo, dopóki kowal nie poddaje jej obróbce cieplnej. Jest to specjalny sposób, w którym stal jest najpierw gorąca, a następnie zimna, dzięki czemu staje się wystarczająco twarda, aby zachować krawędź tnącą (ostrze). Ostrze wykonane z kawałka żelaza (zamiast stali) bardzo szybko się stępi i nie będzie ciąć. Dobre ostrza (do noży, dłut, siekier i innych narzędzi z krawędziami tnącymi) są zawsze wykonane ze stali, następnie poddane obróbce cieplnej, a następnie naostrzone.

Aby poddać stal obróbce cieplnej, kowal podgrzewa ją, aż przestanie przyciągać magnes, a następnie sprawia, że stal bardzo szybko stygnie. Kowal robi to, wkładając gorącą stal do wiadra z wodą i poruszając nią, aż stanie się zimna. Nazywa się to "hartowaniem". Kiedy to się skończy, stal będzie tak twarda, jak to tylko możliwe. Ta twardość może uczynić ją kruchą, więc jeśli ktoś ją uderzy lub upuści, może pęknąć jak szkło.

Następnym krokiem jest "odpuszczenie" stali, aby nie pękła jak szkło. Aby zahartować stal, kowal poleruje część stali tak, aby była gładka i błyszcząca. Następnie kowal powoli podgrzewa stal w ogniu. Kiedy stal osiągnie temperaturę pomiędzy 300 a 650 °F (149 a 343 °C), polerowana stal zmieni kolor. Kolory te nie świecą w ciemności; wyglądają jak barwnik na polerowanej stali. Jak stal staje się gorętszy od 300 do 650 stopni F, będzie obracać się przez kolory: żółty, potem brązowy, potem fioletowy, a następnie niebieski. Żółty oznacza, że stal będzie nadal twardsza, niebieski oznacza, że stal będzie bardziej miękka (ale nadal twarda). Kiedy stal zmieni kolor na taki, jaki chce kowal, wkłada ją do wiadra z wodą, aby zatrzymać zmiany. Różne narzędzia są hartowane na różne kolory, ale zależy to również od tego, ile węgla jest w stali. Zazwyczaj dłuta kamienne są hartowane na żółto, a siekiery do drzew na niebiesko, ale kowal musi zdecydować.

Kowal nie młotkuje krawędzi ostrza na cienko. Kowal młotkuje stal tak, że krawędź pozostaje gruba. Po "obróbce cieplnej" i "odpuszczaniu", kamienie są używane do szlifowania krawędzi ostrza, aby było ostre.

Jeśli kowal ma kawałek żelaza lub stali, ale nie wie, który z nich to jest, kowal może poddać go obróbce cieplnej jak stal. Jeśli nie stanie się twardy, to nie jest to stal. Żelazo będzie miało takie same kolory jak stal, ale nie będzie twarde.

Jeśli kowal ma stare, stalowe narzędzie i chce je wbić w nowe, inne narzędzie, kowal wyżarza stal. Stal będzie wtedy bardzo miękka jak żelazo. Kowal może następnie wbić ją w nowe narzędzie, poddać obróbce cieplnej i odpuszczaniu, aby uzyskać nowe, twarde narzędzie ze stali.

Kowal musi być ostrożny podczas uderzania młotkiem w hartowaną stal lub utwardzone żelazo, ponieważ małe kawałki mogą się odłamać i latać, a te mogą zranić jego lub jej oczy. Wielu kowali nosi plastikowe okulary ochronne, aby chronić swoje oczy.

Rzeczy wykonane przez kowali

• Broń
• Nóż/noże i miecze
• Głowice włóczni
• Pancerz
• Kaski
• Tarcze
• Koszule z łańcuchem
• Kombinezony zbroi płytowej
• Narzędzia
• Pickaxes
• Młotki
• Dłuta
• Osie
• Adzes
• Kopyta
• Łopaty
• Hardware
• Uchwyty do drzwi i szuflad
• Zawiasy do drzwi
• Haki do wieszania rzeczy
• Gwoździe budowlane

Historia

Pierwszymi kowalami byli Hetyci. Zaczęli oni obrabiać żelazo do produkcji narzędzi około 1500 r. p.n.e. Od tego czasu sposoby wykonywania narzędzi przez kowali zmieniły się w bardzo niewielkim stopniu.

Około 1850 r. kraje takie jak Stany Zjednoczone Ameryki i Wielka Brytania stworzyły nowe sposoby produkcji stali i narzędzi w fabrykach. Fabryki produkują narzędzia szybciej i za mniejsze pieniądze niż kowale. W krajach, które mają dużo fabryk, jest teraz bardzo niewielu kowali.

Nieliczni kowale, którzy są jeszcze w krajach z dużą ilością fabryk, robią żelazo, które jest sztuką. Ci kowale robią bramy, poręcze schodów, krzesła i stoły na zewnątrz. Ludzie kupują to żelazo jako sztukę, ponieważ każdy kawałek jest inny od pozostałych.