Wściekłe psy

Działka

Film pokazuje wydarzenia przed i po napadzie na sklep jubilerski w Los Angeles w Kalifornii, który poszedł nie tak. Mężczyźni otrzymują pseudonimy z kolorami tak, że nie znają nawzajem swoich nazwisk; Pan Blondyn (Michael Madsen), Pan Niebieski (Eddie Bunker), Pan Brązowy (Quentin Tarantino), Pan Pomarańczowy (Tim Roth), Pan Różowy (Steve Buscemi) i Pan Biały (Harvey Keitel). Pracują dla gangstera Joe Cabot (Lawrence Tierney) i jego syna, "Nice Guy" Eddie (Chris Penn).

Rabunek idzie źle i kilku mężczyzn ginie, a pan Orange jest postrzelony i krwawi. Reszta mężczyzn wrócić do kryjówki i porozmawiać o tym, co poszło nie tak. Pan Blonde ma przechwycony policjanta, Marvin Nash (Kirk Baltz) i pokonać go, aby spróbować uzyskać odpowiedź. Pan Blonde próbuje torturować policjanta, podczas gdy reszta ludzi jest daleko, ale zostaje zabity przez pana Orange, który jest rzeczywiście tajny policjant.

Reszta mężczyzn argumentować i są w meksykańskiej standoff i są wszystkie strzał. Pan Pink, który ukrył się przed strzelaniną, kradnie diamenty i ucieka.

Cast

The Reservoir Dogs

• Harvey Keitel jako Larry Dimmick, alias Mr. White
• Tim Roth jako Freddy Newandyke, alias Mr. Orange
• Michael Madsen jako Vic Vega, alias Mr. Blonde
• Chris Penn jako miły gość Eddie Cabot
• Steve Buscemi jako Mr. Pink
• Lawrence Tierney jako Joe Cabot
• Eddie Bunker jako Mr. Blue
• Quentin Tarantino jako Pan Brown

Inni/cameos

• Randy Brooks jako Holdaway
• Kirk Baltz jako Marvin Nash
• Rich Turner jako szeryf #1
• David Steen jako szeryf #2
• Tony Cosmo jako szeryf nr 3
• Stevo Poliy jako szeryf nr 4
• Michael Sottile jako Teddy
• Robert Ruth jako Postrzelony policjant
• Lawrence Bender jako Młody Gliniarz
• Linda Kaye jako zszokowana kobieta
• Suzanne Celeste jako Postrzelona kobieta
• Steven Wright (głos) jako DJ K-Billy

Reakcja krytyczna

Podczas premiery filmu na festiwalu Sundance, krytyk filmowy Jami Bernard z New York Daily News porównał efekt "Wściekłych psów" do filmu z 1895 roku "L'Arrivée d'un Train en Gare de la Ciotat", w którym widzowie oglądali jadący pociąg zbliżający się do kamery i przerażeni uciekali. Bernard twierdził, że Reservoir Dogs wywołał podobny efekt, a ludzie nie byli na niego gotowi. VincentCanby z New York Timesa zachwycał się obsadą i zastosowaniem nielinearnej fabuły. Chwalił też reżyserię Tarantino i podobało mu się, że nie stosuje on w filmie częstych zbliżeń. Kenneth Turan z Los Angeles Times również zachwycał się filmem i grą aktorską, szczególnie Buscemi'ego, Tierney i Madsen, i powiedział: "Wyczuwalny entuzjazm Tarantino, jego bezkompromisowa pasja do tego, co stworzył, ożywia tę czcigodną fabułę i, pomijając chaos, sprawia, że wciąga na dłużej, niż można by podejrzewać."

Roger Ebert był mniej entuzjastyczny; czuł, że scenariusz mógł być lepszy i powiedział, że film "czuje się, że będzie straszny", ale scenariusz Tarantino nie ma zbyt wiele ciekawości o bohaterach. Stwierdził również, że "[Tarantino] ma pomysł i ufa, że pomysł ten będzie napędzał fabułę". Ebert dał filmowi dwie i pół gwiazdki na cztery również twierdząc, że mu się podobał, i że był to bardzo dobry film od utalentowanego reżysera, podobnie jak inni krytycy, podobała mu się obsada, ale stwierdził "podobało mi się to, co widziałem, ale chciałem więcej".

Reservoir Dogs otrzymał wiele krytyki za silną przemoc i język. Jedną ze scen, która nie spodobała się widzom, było odcięcie ucha policjantowi przez Michaela Madsena, a sam Madsen miał podobno duże trudności z dokończeniem tej sceny, zwłaszcza po tym, jak Kirk Baltz wygłosił rozpaczliwe błaganie "Mam w domu małe dziecko". Wiele osób opuściło sale kinowe w trakcie filmu, a Tarantino skomentował to w tamtym czasie:

Zdarza się to na każdym seansie. Dla niektórych przemoc lub chamski język to góra, na którą nie są w stanie się wspiąć. I to jest w porządku. To nie jest ich filiżanka herbaty. Ale ja mam na nich wpływ. Chciałem, żeby ta scena była niepokojąca.

Podczas projekcji filmu na festiwalu filmowym w Barcelonie, piętnaście osób wyszło z sali, w tym reżyser horrorów Wes Craven i twórca efektów specjalnych Rick Baker. Baker powiedział później Tarantino, żeby potraktował wyjście jako "komplement" i wyjaśnił, że uznał przemoc za denerwującą ze względu na jej podwyższone poczucie realizmu.

Krytyk John Hartl porównał scenę obcinania uszu do sceny morderstwa pod prysznicem w Psychozie, a Tarantino do Davida Lyncha. Ponadto doszukiwał się podobieństw między "Wściekłymi psami" a "Glengarry Glen Ross". Po tym filmie Tarantino porównywany był także do Martina Scorsese, Sama Peckinpaha, Johna Singletona, Gusa Van Santa i Abla Ferrary. Ze względu na swoją nieliniową fabułę, "Wściekłe psy" często porównywane były do "Rashomona". Podobnego zdania był krytyk James Berardinelli, który chwalił zarówno obsadę, jak i umiejętność pisania dialogów przez Tarantino. Hal Hinson z "The Washington Post" również był zachwycony obsadą, komplementując film za "deadpanowe poczucie humoru". Todd McCarthy nazwał film "niezaprzeczalnie imponującym" i był zdania, że wpływ na niego miały Mean Streets, Goodfellas i The Killing.