Nord Noratlas
SNCAN N.2501 Noratlas lub po prostu Noratlas to powojenny francuski wojskowy samolot transportowy zaprojektowany i zbudowany przez Société Nationale de Construction Aéronautique du Nord. Używany był przez kilka sił powietrznych, takich jak Armée de l'Air, Luftwaffe i Izraelskie Siły Powietrzne. Został zbudowany na licencji w Niemczech. Pierwszy lot odbył się we wrześniu 1949 roku i został wprowadzony do służby w 1953 roku. Francja wycofała swój ostatni egzemplarz w 1984 roku.
Noratlas Armée de l'Air z udziałem spadochroniarzy.
zakonserwowany i odrestaurowany dawny Noratlas Luftwaffe.
w 2009 roku poddał konserwacji i odrestaurował Nord 2501 Noratlas należący do Armée de l'Air.
Konfiguracja
Noratlas to dwupłatowy, dwusilnikowy samolot. Zbudowany z metalu, ma wysokie skrzydło i podwójny ogon. Może zabrać na pokład 35 spadochroniarzy lub 17 rannych na noszach. W konfiguracji z frachtowcem może przewozić 7 900 kg dla misji cargo. Kokpit jest przeznaczony dla 2 lub 3 osób: pilota, drugiego pilota i czasami nawigatora.
Niektóre Noratlasy były używane jako samoloty do walki elektronicznej przez Francuskie Siły Powietrzne. W tym rodzaju Gabriel lub Grise (szary po francusku) miał załogę składającą się z 8 lub 9 osób.
Użytkownicy
Do użytkowników militariów należą :
Zaręczyny
Armée de l'Air używała SNCAN N.2501 Noratlas w czasie wojny algierskiej do operacji spadochroniarskich, transportu ładunków, a czasem do akcji poszukiwawczych i ratowniczych. W 1956 roku Francja i Izrael używały swoich Noratlasów podczas kryzysu w Kanale Sueskim.
Podobne samoloty
- Armstrong Whitworth AW.660 Argosy.
- Fairchild C-119 Flying Boxcar.
