Przedimek
Artykuł to słowo, które pojawia się przed rzeczownikiem. Istnieją dwa rodzaje artykułów: określone artykuły i nieokreślone artykuły.
W języku angielskim jest tylko jeden konkretny artykuł: "the". Są dwa nieokreślone artykuły: "a" i "an". Słowo "an" używane jest przed słowem zaczynającym się od dźwięku samogłoski (niekoniecznie litery samogłoski): mówimy "koń", "dziecko", "Europejczyk" (Europejczyk ma dźwięk "Y", /j/, który jest dźwiękiem spółgłoski), "uniwersytet", ale "pomarańcza", "słoń".
Niektóre języki mają więcej niż jedno słowo na "the". W niektórych językach jest to spowodowane tym, że każdy rzeczownik jest albo męski, albo żeński, a w niektórych językach może być męski, żeński lub nijaki. Na przykład: w języku francuskim "le" jest używane dla rzeczowników męskich ("le jardin" - "ogród"), a "la" dla rzeczowników żeńskich ("la table" - "stół"). "The" staje się "les" przed rzeczownikami w liczbie mnogiej. Nieokreślone artykuły w języku francuskim to "un" (męski) i "une" (żeński). Niemiecki, holenderski i starożytny grecki mają rzeczowniki męskie, żeńskie i nijakie, ale w przypadku holenderskiego słowo "the" jest takie samo dla rzeczowników męskich i żeńskich ("de"), więc nie trzeba wiedzieć, który to jest. Język Māori używa jednego słowa na słowo "the", gdy podmiot lub obiekt, do którego "the" odnosi się jeden w liczbie, i używa innego słowa na słowo "the", gdy podmiot lub obiekt, do którego "the" odnosi się liczby więcej niż jeden.
Istnieje również wiele języków, w których nie ma artykułów. Niektóre z nich to m.in. rosyjski, japoński i chiński. Kiedy osoby posługujące się tymi językami uczą się angielskiego, często trudno jest im wyjaśnić, czym jest dany artykuł, ponieważ osoby anglojęzyczne używają go w sposób naturalny. Nawet jeśli w tych językach nie ma artykułów, to jednak mają one cechy gramatyczne, które pozwalają im wykazać się zdecydowaniem.
W ogóle: "the" w języku angielskim jest używane do czegoś, o czym już wiesz lub mówiłeś. Słowo "a" jest używane przy wprowadzaniu nowego pomysłu:
"Zmęczona kobieta szukała swojego kota. Nagle zobaczyła kota na drzewie". "Zmęczona kobieta szukała swojego kota. (Mówimy już o kocie. Drzewo to nowy pomysł).
"Zmęczona kobieta szła dalej, gdy nagle zobaczyła kota na drzewie". (Do tego czasu nie myślała o kotach).
Czasami nie potrzebujemy artykułu, na przykład gdy mówimy o czymś w ogóle:
"Psy nie gryzą" (czyli psy, o których myślisz). "Szczekające psy nie gryzą" (szczekanie psów w ogóle).
Pytania i odpowiedzi
P: Jakie są dwa rodzaje artykułów?
O: Dwa rodzaje partykuł to partykuły określone i nieokreślone.
P: Ile jest rodzajników określonych w języku angielskim?
A: W języku angielskim jest tylko jeden rodzaj rodzajnika określonego, którym jest "the".
P: Jakich słów używa się w języku angielskim dla partykuł nieokreślonych?
A: W języku angielskim, słowa używane dla przedimków nieokreślonych to "a" i "an".
P: Kiedy używa się słowa "an"?
O: Słowo "an" jest używane przed słowem zaczynającym się od samogłoski (niekoniecznie od litery samogłoski). Na przykład, mówimy "koń", "dziecko", "Europejczyk", ale "pomarańcza" i "słoń".
P: Czy są języki, które mają więcej niż jedno słowo na rodzajnik określony?
O: Tak, w niektórych językach jest więcej niż jedno słowo na rodzajnik określony. Dzieje się tak, ponieważ w niektórych językach każdy rzeczownik może być rodzaju męskiego lub żeńskiego, a nawet męskiego, żeńskiego lub nijakiego. Na przykład, w języku francuskim le oznacza rzeczowniki w rodzaju męskim, a la - w rodzaju żeńskim. The staje się les, gdy mowa o rzeczownikach w liczbie mnogiej.
P: Czy są języki, które nie mają żadnego rodzaju partykuł?
O: Tak, jest kilka języków, które nie mają żadnego rodzaju partykuł, w tym rosyjski, hindi, japoński i chiński.
