Armia Potomaku

Historia

Armia Potomaku miała swoje początki, kiedy prezydent Lincoln wezwał 75.000 milicji z północnych stanów. Było to zaledwie dzień po tym, jak garnizon w Fort Sumter poddał się siłom Konfederacji. Jednostki te miały służyć przez 90 dni, a każdy gubernator stanowy otrzymał swój kontyngent. W tamtym czasie 90 dni było maksymalnym okresem, w którym jednostki milicji mogły służyć zgodnie z Militia Act z 1795 roku. W 1861 roku regularna armia amerykańska liczyła tylko 16 367 oficerów i mężczyzn. Zostali oni zorganizowani w 197 kompanii, z których 179 było rozproszonych w służbie granicznej na zachodzie. Na wschód od rzeki Missisipi pozostałe 18 kompanii składało się wyłącznie z artylerii. W sumie było tylko sześciu generałów, w tym głównodowodzący Winfield Scott.

Zebranie armii w jak najkrótszym czasie było pilną potrzebą. Waszyngtonowi zagrażała obecność 20 000 żołnierzy Konfederacji, którzy obozowali zaledwie 25 mil dalej, w pobliżu Manassas w Wirginii. W kwietniu, maju i czerwcu 1861 roku ochotnicy byli wszędzie. Niemal codziennie pociągiem przybywała nowa grupa. Obozowali wszędzie, nawet na trawniku Białego Domu. 24 maja 1861 r. generał brygady Irwin McDowell objął dowództwo nad nową armią, zwaną Armią Północno-Wschodniej Wirginii. Z niepełnym jeszcze szkoleniem McDowell otrzymał rozkaz zaatakowania sił konfederackich pod Manassas. Posuwał się na południe bardzo powoli, co dało dowódcy Konfederatów, P.G.T. Beauregardowi, wystarczająco dużo czasu na wezwanie posiłków od swojego kolegi, generała Josepha E. Johnstona. Starcie, które nastąpiło później, nazwano pierwszą bitwą nad Bull Run.

Pierwsza bitwa pod Bull Run

Nazywana również pierwszą bitwą pod Manassas, stoczona 21 lipca 1861 roku, była pierwszą dużą bitwą amerykańskiej wojny secesyjnej. McDowell zaczął maszerować częścią swojej armii wokół lewego krańca armii Konfederatów, próbując wykonać manewr oskrzydlający. Obie armie zaczęły do siebie strzelać około godziny 6 rano w pobliżu Matthews Hill. Konfederaci nie spodziewali się, że armia Unii zaatakuje, ale przesunęli brygady na swoją lewą flankę. Armia Unii zepchnęła Konfederatów z Matthews Hill około 11 rano. Konfederaci wycofali się na inne wzgórze zwane Henry House Hill. Na wzgórzu tym znajdowała się brygada Thomasa J. Jacksona. Inny konfederacki generał próbował przegrupować swoich ludzi. Kiedy Jackson popędził do przodu, aby wypełnić lukę w linii Konfederatów, generał powiedział: "Patrzcie ludzie, tam jest Jackson stojący jak kamienny mur!". Po bitwie Jackson będzie nazywany "Stonewall Jackson". Wszystkie ataki Unii na linie Konfederatów nie powiodły się. Po południu Konfederaci przeprowadzili swój własny atak. Wypchnęło to armię Unii z powrotem w kierunku Waszyngtonu. Konfederaci byli zbyt zmęczeni, by ich gonić.

Cztery dni później McDowell został zastąpiony przez generała majora George'a B. McClellana. Miesiąc później nazwa została zmieniona na Armia Potomaku. McClellan rozpoczął szkolenie surowych oddziałów McDowella. Zorganizował armię i upewnił się, że jest dobrze wyposażona. Przez kilka miesięcy Lincoln nakłaniał McClellana, aby wziął Armię Potomaku i przeszedł do ofensywy. W końcu Lincoln zażądał od niego podjęcia działań przeciwko armii Konfederatów.

Kampania na półwyspie

W marcu 1862 roku Armia Potomaku rozpoczęła swoją pierwszą ofensywę na dużą skalę na wschodnim teatrze amerykańskiej wojny secesyjnej. McClellan wylądował swoją armią w Forcie Monroe. Następnie armia ruszyła na północny zachód, w górę Półwyspu Wirginia. Pozycja obronna Konfederatów na linii Warwick zaskoczyła McClellana. McClellan rozkazał swojej armii przygotować się do oblężenia Yorktown w Wirginii. Zanim armia Unii była gotowa, Konfederaci rozpoczęli odwrót w kierunku Richmond. Pierwsze ciężkie walki w tej kampanii miały miejsce w bitwie pod Williamsburgiem. Wojska Unii odniosły kilka małych zwycięstw, ale Konfederaci kontynuowali odwrót. Ruch oskrzydlający amfibii odciął odwrót Konfederatów. W bitwie pod Drewry's Bluff, próba dotarcia do Richmond przez rzekę James nie powiodła się amerykańskiej marynarce wojennej.