Język fiński

Języki pokrewne

Gramatyka fińska i większość fińskich słów bardzo różni się od tych w innych językach europejskich, ponieważ fiński nie jest językiem indoeuropejskim. Dwa inne języki narodowe, które są językami uralskimi jak fiński, to estoński i węgierski. Estończycy i Finowie zazwyczaj rozumieją się nawzajem, ale ich języki są bardzo różne. Mimo że fiński i węgierski są językami pokrewnymi, nie wyglądają ani nie brzmią podobnie. Języki fiński i węgierski rozdzieliły się dawno temu i każdy z nich rozwinął swoje własne słownictwo. Osoby, które znają język fiński, nie są w stanie zrozumieć języka węgierskiego bez dodatkowej nauki, a Węgrzy nie są w stanie zrozumieć języka fińskiego. Istnieją jednak pewne podstawowe słowa, które są bardzo podobne, na przykład: "ręka" (fiński "käsi" vs. węgierski "kéz") "iść" (fiński "mennä" vs. węgierski "menni"), "ryba" (fiński "kala" vs. węgierski "hal").

gramatyka fińska

Fiński jest językiem syntetycznym i aglutynacyjnym. Oznacza to, że słowa w języku fińskim mają rdzeń zwany "ciałem", a wewnątrz niego inne części, które składają się na ich znaczenie. Pod tym względem język fiński jest podobny do języka japońskiego, tureckiego i łacińskiego. W języku fińskim istnieje 17 przypadków/rodzajów wyrazów (sanatyypit). Możesz myśleć o "przypadku" jako o końcówce dodawanej do słowa, która pomaga opisać jego cel w zdaniu. Czasowniki mają 5 czasów (czas teraźniejszy, czas przeszły, czas doskonały, czas zaprzeszły i czas przyszły). Dodatkowo, czasowniki mają dwa przypadki imiesłowowe (czynny i bierny). Gerunds, które są rzeczownikami utworzonymi od czasowników (na przykład: czytanie - to read) istnieją również w języku fińskim (lukeminen - lukea), są obfite w języku fińskim.

Język fiński jest językiem złożonym, samoreformującym się. Został on zaliczony przez Departament Stanu USA do grupy języków bardzo trudnych dla rodzimych użytkowników języka angielskiego. Trudność ta wynika nie tylko z gramatycznej struktury języka, ale również z wymowy i intonacji w porównaniu z językiem angielskim.

Pisownia i wymowa fińska

Język fiński wymawia się tak, jak się go pisze. Wymowa niektórych liter jest podobna do angielskiej. Jednakże:

• 'j' jest jak angielskie 'y' w 'yes'.
• 's' jest jak angielskie 's' w 'sad' (nigdy jak 'z')
• h" jest zawsze wymawiane, nawet na końcu sylaby, np. "ahdas" ("wąski")
• podwójne samogłoski sprawiają, że dźwięk jest długi
• 'ä' jest podobne do 'a' w angielskim 'cat'
• 'ö' jest prawie jak angielski przedimek 'a'. Wymawia się ją z zaokrąglonymi ustami, jak 'eu' we francuskim 'peur' lub niemieckim 'ö'.
• nie stosuje się litery "c". Zastępuje się ją literą "k" lub "s", aby uniknąć pomyłek i uprościć pisanie.
• nie używa się litery "q". Zastępuje się ją literą "k" lub "kv", aby ułatwić pisanie.
• Litera "y" jest wymawiana jak "u" w języku francuskim lub "i" w "in", ale z zaokrąglonymi ustami, bardzo blisko "ö".
• Litera "z" jest wymawiana jako "ts", tak jak w języku niemieckim. Często zapisuje się ją jako "ts", aby ułatwić pisanie.
• litera "x" jest zwykle zapisywana jako "ks", aby ułatwić pisanie, na przykład w słowie "taksi" zamiast "taxi".

Użytkownicy języka angielskiego często wydychają powietrze podczas wymawiania liter takich jak "k", "p" i "t". W języku fińskim tak się nie robi, a "połykanie dźwięku", jak mówi stare powiedzenie, wymaga dużo praktyki.

Prawidłowa wymowa fińskich dyftongów (öy, yö, äy, eu, itd.) jest trudna.

Przykłady fińskich słów

Podstawowe wyrażenia fińskie