Strumień pola elektrycznego

Wyobraźmy sobie pole elektryczne E przechodzące przez powierzchnię. Rozważmy nieskończony obszar (dA) na tej powierzchni, przez który E pozostaje stały. Przyjmij również, że kąt pomiędzy E i dA wynosi i. Strumień elektryczny jest zdefiniowany jako EdAcos(i). E i dA są wektorami. Strumień jest iloczynem kropkowym E i dA. Używając pełnej notacji wektorowej, strumień elektryczny d Φ E {\i1}(styropian {\displaystyle d\Phi _{E}\,}d Phi _{E},},}przez mały obszar d A {\i1}(styropian dmathbf {A}) }{\displaystyle d\mathbf {A} } jest podany przez

d Φ E = E d A {\i1}displaystyle d\Phi _{E}=mathbf {E} \ddot dmathbf {A} } {\displaystyle d\Phi _{E}=\mathbf {E} \cdot d\mathbf {A} }

Strumień elektryczny na powierzchni S jest zatem przekazywany przez całkę powierzchniową:

Φ E = ∫ S E d A {\i1}Displaystyle Phi _{E}=int _{S}\i0}mathbf {E} \ddot dmathbf {A} } {\displaystyle \Phi _{E}=\int _{S}\mathbf {E} \cdot d\mathbf {A} }

gdzie E jest polem elektrycznym, a dA jest polem różnicowym na powierzchni S{\displaystyle S} {\i0}...{\i0} z powierzchnią skierowaną na zewnątrz, normalną, określającą jego kierunek.

Dla zamkniętej powierzchni gaussowskiej, strumień elektryczny jest podawany przez:

Φ E = S E d A = Q S ϵ 0 {\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}Phi _{E}=punkt _{S}{\i1}mathbf {\i0} {Cdot dmathbf {A} =frac {Q_{S} {\i1}{\i1}{\i1}Sepilon{\i0}}}}} {\displaystyle \Phi _{E}=\oint _{S}\mathbf {E} \cdot d\mathbf {A} ={\frac {Q_{S}}{\epsilon _{0}}}}

gdzie QS to ładunek netto zamknięty w powierzchni (obejmujący zarówno ładunek wolny jak i związany), a ε0 to stała elektryczna. Zależność ta jest znana jako prawo Gaussa dla pola elektrycznego w jego integralnej postaci i jest jednym z czterech równań Maxwella.

Na strumień elektryczny nie mają wpływu ładunki, które nie znajdują się na zamkniętej powierzchni. Ale na pole elektryczne netto, E, w równaniu prawa Gaussa, mogą wpływać ładunki, które znajdują się poza zamkniętą powierzchnią. Prawo gaussa jest prawdziwe we wszystkich sytuacjach, ale ludzie mogą go używać tylko wtedy, gdy w polu elektrycznym istnieje wysoki stopień symetrii. Przykłady obejmują symetrię sferyczną i cylindryczną. W przeciwnym razie, obliczenia są zbyt trudne do wykonania ręcznie i muszą być opracowane przy użyciu komputera.

Strumień elektryczny ma jednostki SI w metrach woltowych (V m) lub, równoważnie, w metrach niutonowych kwadratowych na kulomb (N m2 C-1). Zatem podstawowymi jednostkami SI strumienia elektrycznego są kg-m3-s-3-A-1.

Powiązane strony

Pytania i odpowiedzi

P: Co to jest strumień elektryczny?


O: Strumień elektryczny to iloczyn punktowy pola elektrycznego, E, i różnicy powierzchni, dA.

P: Jak oblicza się strumień elektryczny?


O: Strumień elektryczny można obliczyć za pomocą równania EdAcos(i), gdzie E jest polem elektrycznym, a dA jest nieskończonym obszarem na powierzchni, na którym E pozostaje stałe. Kąt pomiędzy E i dA wynosi i.

P: Co mówi Prawo Gaussa dla pól elektrycznych?


O: Prawo Gaussa dla pól elektrycznych mówi, że dla zamkniętej powierzchni gaussowskiej strumień elektryczny przez nią przepływający będzie równy ładunkowi netto w niej zawartemu, podzielonemu przez stałą elektryczną (ε0). Ta zależność jest prawdziwa we wszystkich sytuacjach, ale może być wykorzystana do obliczeń tylko wtedy, gdy w polu elektrycznym występują wysokie stopnie symetrii.

P: Jakie są przykłady sytuacji symetrycznych, w których prawo Gaussa można wykorzystać do obliczeń?


O: Przykładami są symetria sferyczna i cylindryczna.

P: Jakie są jednostki SI strumienia elektrycznego?


O: Strumień elektryczny ma w układzie SI jednostki woltometrów (V m) lub niutonometrów do kwadratu na kulomb (N m2 C-1). Jednostki podstawowe SI strumienia elektrycznego to kg-m3-s-3-A-1.

P: Czy strumień elektryczny zależy od ładunków na zewnątrz zamkniętej powierzchni?


O: Nie, na strumień elektryczny nie mają wpływu ładunki znajdujące się poza zamkniętą powierzchnią, ale mogą one wpływać na pole elektryczne netto w jej obrębie.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3