Język brytyjski
Common Brittonic (zwany również Common Brythonic, Brytyjski, Old Brythonic lub Old Brittonic) był starożytnym językiem używanym w Wielkiej Brytanii. Był to język celtyckiego ludu znany jako Brytyjczycy. Do VI wieku podzielił się on na kilka języków brytyjskich: walijskiego, kumbrskiego, kornwalijskiego i bretońskiego.
Common Brittonic wywodzi się z Proto-Celtic, hipotetycznego języka rodziców. Już w pierwszej połowie pierwszego tysiąclecia p.n.e. dzielił się on na odrębne dialekty lub języki. Tam być niektóre dowód że the Pictish język móc zamknięty więź Pospolity Brittonic i móc piąty gałąź.
Dowody z Walii pokazują wielki wpływ łaciny na Common Brittonic w okresie rzymskim. Dotyczy to w szczególności Kościoła i chrześcijaństwa, które są prawie wszystkimi pochodnymi łaciny. Common Brittonic został zastąpiony w większości Szkocji przez Gaelic. Na południe od Firth of Forth został on zastąpiony przez Old English (który później rozwinął się w Szkocji). Common Brittonic przetrwał w średniowieczu w południowej Szkocji i Kumbrii. Common Brittonic został stopniowo zastąpiony przez angielską w całej Anglii. Na północy Anglii Cumbric zniknął dopiero w XIII wieku. Na południu Kornwalia była martwym językiem do XIX wieku. Pojawiły się próby jego rewitalizacji, które odniosły pewien sukces.
Części Wysp Brytyjskich, gdzie języki: brytyjski (czerwony), gaelicki (zielony) i piktynowy (niebieski) były używane około 450-500 CE.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest Common Brittonic?
O: Common Brittonic (zwany również Common Brythonic, British, Old Brythonic lub Old Brittonic) był starożytnym językiem używanym w Wielkiej Brytanii przez celtycki lud znany jako Brytyjczycy.
P: Jak się rozwijał?
O: Wspólny język brytański wywodzi się z języka proto-celtyckiego, hipotetycznego języka macierzystego. Już w pierwszej połowie pierwszego tysiąclecia p.n.e. podzielił się na odrębne dialekty lub języki.
P: Jakie są niektóre z jego gałęzi?
O: Głównymi gałęziami wspólnego języka brytańskiego były: walijski, kumbryjski, kornwalijski i bretoński. Istnieją również dowody, że piktyjski mógł być piątą gałęzią.
P: Czy w czasach rzymskich istniał wpływ łaciny na język Common Brittonic?
O: Tak, dowody z języka walijskiego wskazują, że w okresie rzymskim istniał duży wpływ łaciny na wspólny język brytański. Dotyczy to szczególnie Kościoła i chrześcijaństwa, które są prawie w całości pochodnymi łaciny.
P: Kiedy zaczęto ją zastępować w Szkocji?
O: W większości Szkocji w średniowieczu został zastąpiony przez język gaelicki. Na południe od Firth of Forth zastąpił go język staroangielski (który później przekształcił się w szkocki).
P: Kiedy zniknął w Anglii?
O: W Anglii język Common Brittonic był stopniowo zastępowany przez angielski w całej Anglii, przy czym Cumbric zniknął dopiero w XIII wieku, a Cornish stał się językiem martwym w XIX wieku.
P: Czy były jakieś próby odrodzenia tego języka? O: Tak, były próby rewitalizacji tego języka, które zakończyły się pewnym sukcesem.
