William Benjamin Carpenter
William Benjamin Carpenter MD MRCS CB FRS (29 października 1813 - 19 listopada 1885) był angielskim lekarzem, zoologiem i fizjologiem bezkręgowców. Był instrumentalistą we wczesnej fazie zjednoczonego uniwersytetu w Londynie.
Carpenter urodził się 29 października 1813 roku w Exeter, najstarszy syn doktora Lanta Carpentera, ważnego unitarnego kaznodziei, który wpłynął na "wschodzące pokolenie unitarnych intelektualistów". Po swoim ojcu, Carpenter odziedziczył wiarę w niezbędną legalność stworzenia: oznaczało to, że przyczyny naturalne były wyjaśnieniem świata, jak go znajdziemy. William przyjął tę "naturalistyczną kosmogenezę" jako swój punkt wyjścia.
Chociaż posiadał kwalifikacje medyczne, najbardziej znany był z pracy nad zoologią morską, zwłaszcza nad organizmami niższymi, takimi jak Foraminifera i crinoidy. Badania te dały impuls do badań głębinowych, takich jak badanie oceanograficzne HMS Lightning z 1868 r., a później bardziej znana Challenger Expedition.
W dłuższej perspektywie stał się on jednak znany jako twórca idei adaptacyjnej nieświadomości. Zaobserwował, że ludzki system percepcyjny funkcjonuje prawie całkowicie poza świadomością. Te same obserwacje poczynił również Hermann Helmholtz. Być może dlatego, że poglądy te były sprzeczne z teoriami Kartezjusza, przez sto lat były one zaniedbywane. Carpenter zauważył, że im bardziej badał mechanizm myślenia, tym wyraźniej było widać, że działa on w dużej mierze poza świadomością. Zauważył, że nieświadome uprzedzenia mogą być silniejsze niż świadome myślenie i że są one bardziej niebezpieczne, ponieważ występują poza świadomością. Zauważył również, że reakcje emocjonalne mogą występować poza świadomością, dopóki nie zostanie zwrócona na nie uwaga:
"Nasze uczucia do osób i przedmiotów mogą ulegać najważniejszym zmianom, bez naszej najmniejszej świadomości, aż do chwili, gdy zwrócimy uwagę na swój własny stan psychiczny, na zmiany, jakie w nich nastąpiły".
Zapewniał także o wolności woli i istnieniu ego.
W popularnym umyśle był może bardziej znany z pracy przeciwko alkoholizmowi, za którą zdobył nagrodę w wysokości 100 gwinei. Była to jedna z pierwszych książek o temperamencie.
W 1856 r. Carpenter został sekretarzem Uniwersytetu Londyńskiego i pełnił tę funkcję przez dwadzieścia trzy lata. Uczyniono go Towarzyszem Zakonu Łaźni.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był William Benjamin Carpenter?
O: William Benjamin Carpenter był angielskim lekarzem, zoologiem bezkręgowym i fizjologiem. Odegrał zasadniczą rolę we wczesnym etapie tworzenia zjednoczonego Uniwersytetu Londyńskiego.
P: Co odziedziczył po swoim ojcu?
O: Po swoim ojcu Carpenter odziedziczył wiarę w zasadniczą prawidłowość stworzenia; oznaczało to, że przyczyny naturalne są wyjaśnieniem świata, jaki zastaliśmy.
P: Jakimi badaniami się zajmował?
O: Chociaż posiadał kwalifikacje medyczne, najbardziej znany był ze swojej pracy nad zoologią morską, zwłaszcza nad niższymi organizmami, takimi jak foraminifery i krynoidy. Badania te dały impuls do eksploracji głębin, jak np. badania oceanograficzne w 1868 r. z HMS Lightning, a później bardziej znana Ekspedycja Challenger.
P: Co zaobserwował na temat ludzkiej percepcji?
O: Zauważył, że ludzki system percepcyjny prawie w całości działa poza świadomością. Takie same obserwacje poczynił również Hermann Helmholtz.
P: Co jeszcze zauważył na temat nieświadomych procesów myślowych?
O: Zauważył, że nieświadome uprzedzenia mogą być silniejsze niż świadome myśli i że są bardziej niebezpieczne, ponieważ zachodzą poza świadomością. Zauważył również, że reakcje emocjonalne mogą występować poza świadomością, dopóki nie zwróci się na nie uwagi.
P: Z czego w kulturze popularnej znany jest William Benjamin Carpenter?
O: W kulturze popularnej jest on być może bardziej znany ze swojej pracy przeciwko alkoholizmowi, za którą otrzymał nagrodę w wysokości 100 gwinei; była to jedna z pierwszych napisanych wówczas książek o wstrzemięźliwości.
P: Jakie inne osiągnięcia ma William?
O: W 1856 r. Carpenter został sekretarzem Uniwersytetu Londyńskiego i pełnił tę funkcję przez dwadzieścia trzy lata; w tym czasie został mianowany Towarzyszem Orderu Łaźni.
