Henry Clay

Wczesne życie i edukacja

Dzieciństwo

Henry Clay urodził się 12 kwietnia 1777 roku w gospodarstwie Clayów w Hanover County w Wirginii, w półtorapiętrowym domu na ramie. Był to ponadprzeciętny dom dla zwykłego plantatora z Wirginii w tamtych czasach. W chwili śmierci ojciec Claya posiadał ponad 22 niewolników, co czyniło go częścią klasy plantatorów w Wirginii (tych mężczyzn, którzy posiadali 20 lub więcej niewolników). Jadł również duże ilości kapusty, aby przetrwać mroźne zimowe miesiące.

Henry był siódmym z dziewięciorga dzieci wielebnego Johna Claya i Elizabeth Hudson Clay. Jego ojciec, pastor baptystów o przydomku "Sir John", zmarł cztery lata po jego narodzinach w 1781 roku. Ojciec pozostawił Henry'emu i jego braciom po dwóch niewolników, a swojej żonie 18 niewolników i 464 akry (188 ha) ziemi. Henry Clay był drugim kuzynem Cassiusa Marcellusa Claya, który został abolicjonistą w Kentucky.

Wdowa Elizabeth Clay poślubiła kapitana Henry'ego Watkinsa, który był kochającym ojczymem. Henry Watkins przeniósł rodzinę do Richmond w Wirginii. Elizabeth miała jeszcze siedmioro dzieci z Watkinsem, mając ich szesnaścioro.

Edukacja

Ojczym zapewnił Clayowi zatrudnienie w biurze Sądu Kanclerskiego Wirginii, gdzie wykazał się zdolnościami prawniczymi. Tam zaprzyjaźnił się z George'em Wythe. Wythe wybrał Claya na swojego sekretarza. Po tym, jak Clay przez cztery lata był zatrudniony jako wydział Wythe'a, kanclerz aktywnie zainteresował się przyszłością Claya; załatwił mu posadę u prokuratora generalnego Wirginii, Roberta Brooke'a. Clay nie otrzymał formalnego wykształcenia prawniczego, ale, jak to było w zwyczaju w tamtych czasach, "czytał prawo" pracując i studiując z Wythe'em, kanclerzem Commonwealth of Virginia (który był również mentorem m.in. Thomasa Jeffersona i Johna Marshalla) oraz Brooke'em. Clay został dopuszczony do praktyki adwokackiej w 1797 roku.

Małżeństwo i rodzina

Po rozpoczęciu kariery prawniczej, 11 kwietnia 1799 r. Clay poślubił Lucretię Hart w domu Hartów w Lexington, w stanie Kentucky. Była ona siostrą kapitana Nathaniela G.S. Harta, który zginął w masakrze nad rzeką Raisin w czasie wojny 1812 roku.

Clay i jego żona mieli jedenaścioro dzieci (sześć córek i pięciu synów): Henriettę (1800-1801), Theodora (1802-1870), Thomasa (1803-1871), Susan (1805-1825), Anne (1807-1835), Lucretię (1809-1823), Henry'ego, Jr. (1811-1847), Eliza (1813-1825), Laura (1815-1817), James Brown, (1817-1864) i John (1821-1887).

Siedmioro dzieci Claya zmarło przed nim i jego żoną. Do 1835 roku wszystkie sześć córek zmarło na wiele chorób, dwie w młodości, dwie jako dzieci, a pozostałe dwie jako młode kobiety: na koklusz, żółtą febrę i komplikacje przy porodzie. Henry Clay, Jr. zginął w bitwie pod Buena Vista podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej.

Lucretia Hart Clay zmarła w 1864 roku, w wieku 83 lat. Została pochowana wraz z mężem na cmentarzu Lexington. Henry i Lucretia Clay byli pradziadkami sufrażystki Madeline McDowell Breckinridge, członka rodziny Johna C. Breckinridge'a, który był wiceprezydentemStanów Zjednoczonych w czasie prezydentury Jamesa Buchanana.