Cipriano de Rore
Cipriano de Rore (ur. w Ronse, Flandria, 1515 lub 1516; zm. Parma, wrzesień 1565) był kompozytorem żyjącym w okresie renesansu. Był Flamandem, ale całe swoje dorosłe życie spędził we Włoszech. Nazwisko de Rore jest właściwym nazwiskiem flamandzkim, a nie nazwiskiem, które zostało zmienione, aby wyglądać na włoskie. Był jednym z najważniejszych kompozytorów madrygałów w XVI wieku.
Życie
Niewiele wiadomo o wczesnym życiu Rore. Urodził się w małym miasteczku Ronse (Renaix) na terenie dzisiejszej Belgii. Możliwe, że pobierał lekcje muzyki w Antwerpii. Sądzimy, że w 1533 roku został zabrany do Włoch przez Małgorzatę Parmeńską jako jeden z jej służących. Małgorzata, która była nieślubną córką Karola V, była bardzo zamożna i wżeniła się w rodzinę Medyceuszy. Rore prawdopodobnie kontynuował naukę muzyki we Włoszech.
W swoich publikacjach muzycznych de Rore nazywany jest "uczniem" Adriana Willaerta. Nie wiemy, czy oznacza to, że pobierał u niego lekcje, czy tylko, że uczył się komponować studiując muzykę Willaerta. W 1542 roku ukazał się jego pierwszy zeszyt madrygałów, a następnie dwa zeszyty motetów.
W 1546 roku Rore udał się do Ferrary, gdzie był maestro di cappella (chórmistrzem) W Ferrarze napisał wiele muzyki. Pracował dla księcia Ercole II d'Este. Komponował msze, motety, chansons i wiele madrygałów, z których część dotyczyła spraw, które działy się na dworze w Ferrarze. Książę przyznał mu ważne odznaczenie. Rore pisał również muzykę dla Albrechta V Bawarskiego, który mieszkał w Monachium.
Porzucił pracę w Ferrarze i wrócił do Flandrii, gdzie zastał swoje rodzinne miasto Ronse zniszczone w czasie wojny. Wrócił do Ferrary, ale nie mógł odzyskać swojej dawnej pracy. Po kolejnej wizycie we Flandrii wrócił do Włoch i dostał pracę w Parmie, ale muzyka w tym mieście nie była zbyt dobra. Przez krótki czas miał bardzo ważną posadę maestro di cappella w kościele św. Adrian Willaert właśnie zmarł. Jednak Rore utrzymał tę posadę tylko przez rok, wracając do Parmy w 1564 roku i umierając tam w następnym roku.
Dzieła i wpływy
Rore jest najbardziej znany ze swoich włoskich madrygałów, ale napisał również wiele muzyki kościelnej, w tym msze i motety. Uczył się studiując muzykę Josquina. Jego madrygały oparte są na stylu Willaerta. Lubił pisać gęsty kontrapunkt i sprawiać, że głosy często naśladowały się nawzajem. Większość słów, które układał, to były słowa poważne, a nie lekkie i zabawne. Często stosował chromatykę. Już za życia bardzo rozwinął swój styl muzyczny. Jego muzyka była bardzo ważna dla rozwoju włoskiego madrygału, utorowała drogę madrygałom Monteverdiego.
