Kalifat Umajjadów
Kalifat Umajjadów był drugim z czterech głównych kalifatów islamskich ustanowionych po śmierci Mahometa.
Było to największe imperium na świecie w tamtych czasach. Jest to piąte co do wielkości imperium w historii.
Rządziła nią dynastia Umajjadów (arabski: بنو أمية, Banu Umayyah), którzy przybyli z Mekki, w dzisiejszej Arabii Saudyjskiej. Damaszek był stolicą w latach 661-744, Harrran w latach 744-750, a na wygnaniu ich stolicą była Kordoba (756-1031).
Pochodzenie
Zgodnie z tradycją, rodzina Umajjadów (znana również jako Banu Abd-Shams) i islamski prorok Mahomet mają wspólnego przodka, Abd Manaf ibn Qusai. Muhammad wywodzi się od Abd Munafa poprzez jego syna Hashima, Umajjadzi wywodzą się od Abd Munafa poprzez innego syna, Abd-Shamsa. Te dwie rodziny są zatem uważane za różne klany (odpowiednio Hashim i Umayya) tego samego arabskiego plemienia (Quraish).
Umajjadzi i Haszymidzi byli gorzkimi rywalami. Rywalizacja wzięła się z początkowego sprzeciwu Abu Sufyana ibn Harba, wnuka Umajji, wobec Mahometa i islamu. Próbował on pozbyć się nowej religii, tocząc serię bitew. W końcu jednak przyjął islam, podobnie jak jego syn (przyszły kalif Muawiyah I), a obaj dostarczyli bardzo potrzebnych umiejętności politycznych i dyplomatycznych do zarządzania szybko rozwijającym się imperium islamskim.
Początki rządów Umajjadów sięgają zamordowania Uthmana w 656 roku. W tym czasie kalifem został Ali, członek klanu Haszimów i kuzyn proroka Mahometa. Wkrótce napotkał on opór kilku frakcji i przeniósł swoją stolicę z Medyny do Kufy. Wynikający z tego konflikt, który trwał od 656 do 661 roku, znany jest jako Pierwsza Fitna ("czas próby").
Alemu najpierw przeciwstawił się sojusz, któremu przewodzili Aisza, wdowa po Mahomecie, oraz Talhah i Al-Zubayr, dwaj Towarzysze Proroka. Obie strony starły się w bitwie pod Wielbłądem w 656 r., w której Ali odniósł decydujące zwycięstwo.
Gdy Ali został zamordowany w 661 r., Muawiyah pomaszerował do Kufy. Tam przekonał wielu zwolenników Alego, by zaakceptowali go jako kalifa, a nie syna Alego, Hasana. Następnie przeniósł stolicę kalifatu do Damaszku. Syria miała pozostać bazą władzy Umajjadów aż do końca panowania dynastii.
Wejście do sali modlitewnej Wielkiego Meczetu w Damaszku, zbudowanego przez kalifa Al-Walida I.
Ekspansja kalifatu pod rządami Umajjadów. Ekspansja za czasów proroka Mahometa, 622-632 Ekspansja za czasów kalifatu patriarchalnego, 632-661 Ekspansja za kalifatu Umajjadów, 661-750
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Co to był Kalifat Umajjadów?
A: Kalifat Umajjadów był drugim z czterech głównych kalifatów islamskich, powstałych po śmierci Mahometa. Było to największe imperium na świecie w tym czasie i jest uważane za jedno z pięciu największych imperiów w historii.
P: Kto nim rządził?
O: Rządziła nim dynastia Umajjadów (arabski: بنو أمية, Banu Umayyah). Pochodzili oni z Mekki, która znajduje się w dzisiejszej Arabii Saudyjskiej.
P: Gdzie znajdowała się jego stolica?
O: W latach 661-744 stolica znajdowała się w Damaszku, w latach 744-750 w Harrranie, a w latach 756-1031 w Cَrdobie, kiedy byli na wygnaniu.
P: Jak długo trwał ten kalifat?
O: Ten kalifat trwał około 370 lat do 1031 roku n.e.
P: Jakie inne kalifaty istniały przed tym kalifatem?
O: Przed tym kalifatem istniały jeszcze trzy inne wielkie kalifaty islamskie, które powstały po śmierci Mahometa - kalifat Raszidunów, kalifat Umajjadów i kalifat Abbasydów.
P: Jakim językiem mówiono w tym okresie? A: W tym okresie językiem arabskim posługiwali się przede wszystkim mieszkańcy imperium.
P: Jaką religię praktykowali w tym okresie? A: Mieszkańcy imperium w tym okresie wyznawali islam.
