Tanatoza

Rekiny

Niektóre rekiny mogą być wprowadzane w stan toniczny. Rekin pozostaje w tym stanie paraliżu średnio przez piętnaście minut, zanim odzyska przytomność. Naukowcy wykorzystali to zjawisko do badania zachowań rekinów. Badano efekty działania chemicznych środków odstraszających rekiny, aby sprawdzić ich skuteczność i zawęzić wielkość dawek, stężenie i czas do przebudzenia.

Niektóre rekiny przechodzą w stan bezruchu tonicznego po odwróceniu ich do góry nogami. W przypadku rekinów tygrysich o długości 3-4 metrów (10 do 15 stóp), bezruch toniczny można osiągnąć poprzez lekkie położenie rąk po bokach pyska zwierzęcia w przybliżeniu do ogólnego obszaru otaczającego jego oczy. Naukowcy uważają, że bezruch toniczny u rekinów może być związany z kojarzeniem, ponieważ samice rekinów wydają się być bardziej wrażliwe niż samce. Podczas tonicznego bezruchu płetwa grzbietowa prostuje się, a zarówno oddychanie, jak i skurcze mięśni stają się bardziej miarowe i rozluźnione.

Żarłacze Białe nie reagują tak jak inne gatunki na próby wywołania bezruchu tonicznego. W ciekawym przypadku u wybrzeży Kalifornii widziano samicę orki, która trzymała rekina do góry nogami, aby wywołać u niego toniczny bezruch. Trzymała rekina nieruchomo przez piętnaście minut, powodując jego uduszenie się na śmierć. Był to pierwszy odnotowany naoczny świadek przypadku drapieżnictwa żarłacza białego na wolności przez gatunek inny niż człowiek. Inny przypadek orków celowo wywołujących toniczny bezruch u ryb został zaobserwowany u płaszczek w Nowej Zelandii. W tym przypadku orki przed atakiem odwracają się do góry nogami, łapią płaszczki w paszczę, a następnie szybko prostują się, odwracając płaszczkę, wywołując bezruch toniczny, przez co ryba staje się bezbronna i staje się łatwym posiłkiem.

Hipnotyzm kurczaka

Kurczaka można "zahipnotyzować", czyli wprowadzić w trans, trzymając jego głowę przy ziemi i rysując kijem lub palcem linię wzdłuż ziemi, zaczynającą się przy dziobie i rozciągającą się prosto przed kurczakiem. Jeśli kurczak zostanie zahipnotyzowany w ten sposób, pozostanie nieruchomy przez 15 sekund do 30 minut, nadal wpatrując się w linię. Jedna z teorii głosi, że trans jest spowodowany strachem, który jest prawdopodobnie mechanizmem obronnym mającym na celu upozorowanie śmierci, choć raczej słabo.

Pierwsza znana pisemna wzmianka o tej metodzie pojawiła się w 1646 roku, w Mirabile Experimentum de Imaginatione Gallinae autorstwa Athanasiusa Kirchera w Rzymie.

Metody

Inną techniką hipnozy jest trzymanie kurczaka twarzą do góry, plecami do ziemi, a następnie przeciągnięcie palcem w dół od jego grzebienia do otworu wentylacyjnego. Stopy kurczaka są odsłonięte, co ułatwia aplikację leków na roztocza, itp. Klaskanie w dłonie lub delikatne potrząsanie kury spowoduje jej przebudzenie.

Można też zahipnotyzować kurczaka, naśladując sposób, w jaki śpi - z głową pod skrzydłem. W tej metodzie należy mocno przytrzymać ptaka, umieszczając jego głowę pod skrzydłem, a następnie delikatnie kołysać go w przód i w tył i bardzo ostrożnie postawić na ziemi. Powinien on pozostać w tej samej pozycji przez około 30 sekund. H.B. Gibson w swojej książce "Hipnoza: jej natura i zastosowania terapeutyczne" podaje, że rekordowy okres pozostawania kurczaka w hipnozie wynosi 3 godziny 47 minut.

Łaskotanie pstrąga

Łaskotanie pstrągów to sztuka pocierania palcami podbrzusza pstrąga. Jeśli wykona się ją prawidłowo, pstrąg po około minucie wpada w stan transu, po czym można go łatwo wyrzucić na najbliższy kawałek suchego lądu.

Bezruch toniczny jako narzędzie naukowe

Uzasadnieniem dla testu bezruchu tonicznego jest to, że eksperymentator symuluje drapieżnika, wywołując w ten sposób reakcję przeciw drapieżnikowi - "udawanie śmierci". Założeniem jest, że ofiara "udaje" martwą, aby móc uciec, gdy drapieżnik rozluźni swoją koncentrację. Ptaki udające śmierć często korzystają z możliwości ucieczki; toniczny bezruch u przepiórek zmniejsza prawdopodobieństwo, że zostaną one zaatakowane przez koty.

W celu wywołania bezruchu tonicznego zwierzę należy delikatnie przytrzymać na boku lub na grzbiecie przez pewien okres czasu, np. 15 sekund. Czynność tę wykonuje się na twardej, płaskiej powierzchni lub czasami w specjalnie skonstruowanej kołysce do krępowania w kształcie litery "V" lub "U". U gryzoni reakcja ta jest czasem wywoływana przez dodatkowe uszczypnięcie lub założenie zacisku na skórę na karku. Naukowcy rejestrują zachowania, takie jak liczba indukcji (15-sekundowych okresów krępowania) wymaganych do tego, aby zwierzę pozostało w bezruchu, opóźnienie w wykonaniu pierwszych poważniejszych ruchów (często ruchów kolanowych nóg), opóźnienie w wykonaniu pierwszych ruchów głowy lub oczu oraz czas trwania bezruchu, czasami nazywany "czasem prostowania".

Toniczny bezruch został wykorzystany do wykazania, że kury w klatkach są bardziej bojaźliwe niż te w kojcach. Kury na najwyższym poziomie klatek bateryjnych są bardziej bojaźliwe niż te na niższych poziomach. Kury przenoszone ręcznie są bardziej bojaźliwe niż kury przenoszone na przenośniku mechanicznym. Kury transportowane przez dłuższy czas są bardziej bojaźliwe niż te transportowane przez krótszy czas.

Toniczny bezruch jako narzędzie naukowe był również stosowany u myszy, myszoskoczków, świnek morskich, szczurów, królików, świń i małp.