Rezerwat Przyrody Sukla Phanta
Park Narodowy Shuklaphanta jest obszarem chronionym w Terai Regionu Dalekiego Zachodu, Nepalu. Jego powierzchnia wynosi 305 km2 (118 m²). Obszar ten pokrywają otwarte użytki zielone, lasy, koryta rzek i tropikalne mokradła. Znajduje się na wysokości od 174 do 1.386 m n.p.m. (571 do 4.547 stóp). Został założony w 1976 roku jako Królewski Rezerwat Przyrody Szuklafanta. Niewielka część rezerwatu znajduje się po północnej stronie Autostrady Wschód-Zachód. Tam też ma powstać ścieżka do sezonowej migracji dzikich zwierząt do Wzgórz Sivalik. Rzeka Syali stanowi wschodnią granicę tego parku narodowego. Międzynarodowa granica z Indiami stanowi południową i zachodnią granicę parku narodowego.
Indyjski Rezerwat Tygrysów Kishanpur Wildlife Sanctuary znajduje się w południowej części tego rezerwatu. Jest to obszar chroniony o powierzchni 439 km2 (169 m²). Reprezentuje on Jednostkę Ochrony Tygrysów (TCU) Sukla Phanta-Kishanpur. Obejmuje on 1.897 km2 (0.732 m²) bloku łąk aluwialnych i subtropikalnych wilgotnych lasów liściastych.
Obszar chroniony jest częścią ekoregionu sawanny i użytków zielonych Terai-Duar. Jest to jeden z najlepiej zachowanych przykładów użytków zielonych na terenach zalewowych. Jest on włączony do krajobrazu Terai Arc.
Historia
Teren ten był terenem łowieckim dla klasy rządzącej Nepalu. Został ogłoszony Królewskim Rezerwatem Łowieckim w 1969 roku. W 1973 r. teren ten został zmieniony na Królewski Rezerwat Dzikich Zwierząt Sukla Phanta. Początkowo jego powierzchnia wynosiła 155 km2 (60 mil kwadratowych). Pod koniec lat 80. obszar ten został powiększony do obecnych rozmiarów. W maju 2004 roku dodano strefę buforową o powierzchni 243,5 km2 (94,0 km2). W 2017 roku status obszaru chronionego został zmieniony na park narodowy.
Nazwa Suklaphanta pochodzi od jednej z łąk znajdujących się na obszarze chronionym. Główny obszar łąk zwany Sukla Phanta jest największym pasmem ciągłych łąk w Nepalu. Zajmuje powierzchnię około 16 km2 (6,2 m2).
Dżungle Parku Narodowego Shuklaphanta były kiedyś obszarem starożytnego królestwa. Ruiny tego królestwa można jeszcze zobaczyć w niektórych miejscach. Niedaleko Rani Tal, jeziora w parku, nadal znajduje się ceglany gorset. W obwodzie gorset mierzy 1.500 m (59.000 in). Jest uważana przez miejscowych za pozostałość fortu króla Tharu Singpal.
Mapa rezerwatu Sukla Phanta Wildlife i Bufferzone, Nepa
Klimat
Klimat tego regionu jest subtropikalny, monsunowy. Średnia roczna suma opadów na tym obszarze wynosi 1 579 mm (62,2 in). Opady występują w okresie od czerwca do września i są najwyższe w sierpniu. Zimowe miesiące grudnia i stycznia są dość chłodne. Temperatury w ciągu dnia w tej porze roku wynoszą 7-12 °C (45-54 °F). Czasami można też zaobserwować mróz. Od lutego temperatury wzrastają do 25°C (77°F) w marcu. Do końca kwietnia temperatura dochodzi do 42 °C (108 °F). Kiedy w maju docierają pierwsze przedpołudniowe deszcze, zwiększa się wilgotność powietrza.
Rośliny
W parku znajduje się około 700 gatunków roślin. Są wśród nich 553 rośliny naczyniowe, 18 pterydofitów, 410 dyktowatych i 125 monokotów. Użytki zielone pokrywają prawie połowę roślinności rezerwatu. Głównymi gatunkami traw są Imperata cylindrica i Heteropogon contortus. trzcina khagra (Phragmites karka) i Saccharum spontaneum. Rosną one na bagnach wokół siedmiu małych jezior. Głównym typem lasu jest salka. Włosy i sissoo rosną nad brzegami rzek. Głównym zagrożeniem dla wieloletniej egzystencji głównych roślin są łąki porośnięte drzewami. Drzewa pokrywają wszystkie rosnące pod nimi trawy, głównie te, które potrzebują więcej światła słonecznego. Nasiona drzew są rozsiane po całym obszarze użytków zielonych. W większości przypadków kiełkują one w pobliżu istniejących drzew. Drzewa pomagają również we wzroście traw lubiących cień i zapobiegają wzrostowi gatunków lubiących słońce. Ten proces sukcesji zazwyczaj z czasem przekształca użytki zielone w lasy.
Imperata cylindrica jest jednym z głównych gatunków traw występujących w fantasach parku.
Zwierzęta
Otwarte tereny trawiaste i podmokłe pokrywają duże powierzchnie wokół jezior. Teren ten jest domem dla różnych rodzajów zwierząt. W rzekach, jeziorach i stawach odnotowano 28 gatunków ryb oraz 12 gatunków gadów i płazów. Są to mahseer i rohu, krokodyl bandyta, pyton indyjski, jaszczurka monitorująca, kobra indyjska, kraik pospolity i ratrak orientalny.
Ssaki
Aktualne listy kontrolne obejmują 46 gatunków ssaków. Wśród nich 18 jest objętych ochroną CITES, jak tygrys bengalski, lampart indyjski, niedźwiedź leniwy, jeleń błotny, słoń i jego głupi zając. Nosorożec wielki jednorogi został przeniesiony z Parku Narodowego Chitwan.
Spotkanie jeleni bagiennych na łąkach parku jest największe na świecie. Populacja jego głupiego zająca może mieć znaczenie międzynarodowe. W 2013 roku w rezerwacie znajdowało się 2170 jeleni bagiennych. Wiosną 2016 roku po raz pierwszy na terenie rezerwatu sfotografowano kota rdzawoszyjego przy pomocy pułapki na aparat fotograficzny.
Ptaki
W sumie odnotowano 423 gatunki ptaków. Park obsługuje największą populację florystów bengalskich w Nepalu. Jest to zachodnia granica frankoliny bagiennej, krzewu Jerdon's, traworota rufusowego, kasztanowca i pisklę Jerdon's babbler. Dla żółtookiego babblera jest to północno-zachodnia granica i wschodnia granica tkacza fińskiego. Jest to również najważniejsze regularne miejsce zimowania buszu Hodgsona. Ptaki leśne to m.in. puchacz krzykliwy, orzeł przedni, rufus brzuszny i rogowiec orientalny. Lasy są również ważne dla dzięcioła pasiastego i dzięcioła białogrzbietego. Mieszkańcami lęgowymi są sęp kasztanowaty, smukły sęp kasztanowaty, adiutant, orzeł siwy, darter i rufus zwyczajny. Żuraw Sarus, bocian malowany i szczerbaty trawnik są letnimi gośćmi. Odwiedzający zimę to drongo szerokonosyciowe, rdzawoszyje, muchołówka rdzawoszyja i muchołówka rdzawoszyja są wprawdzie turystami zimowymi, ale nie są to zwierzęta powszechne.
Podczas badania przeprowadzonego w styczniu 2005 r. zarejestrowano łącznie 19 buszaków Hodgsona. Rok później, w 2006 r., odnotowano tylko 8 samców.
Jaszczurka monitorująca
Jelenie błotne
Żółtooki babbler
Orzeł przedni szarością
Pytania i odpowiedzi
P: Gdzie znajduje się Park Narodowy Shuklaphanta?
O: Park Narodowy Shuklaphanta znajduje się w Terai w Regionie Dalekozachodnim, w Nepalu.
P: Jaki rodzaj terenu obejmuje ten park narodowy?
O: Obszar ten pokrywają otwarte tereny trawiaste, lasy, koryta rzek i tropikalne tereny podmokłe.
P: Jaki jest zakres wysokości nad poziomem morza w tym parku narodowym?
A: Wysokość nad poziomem morza w tym parku narodowym wynosi od 174 do 1.386 m (571 do 4.547 stóp).
P: Kiedy został utworzony jako Królewski Rezerwat Przyrody?
O: Został utworzony w 1976 roku jako Królewski Rezerwat Przyrody Shuklaphanta.
P: Co stanowi wschodnią granicę tego parku narodowego?
A: Wschodnią granicę tego parku narodowego stanowi rzeka Syali.
P: Jak duży jest Kishanpur Wildlife Sanctuary?
A: Sanktuarium Przyrody Kishanpur zajmuje powierzchnię 439 km2 (169 mil kwadratowych).
P: Do jakiego ekoregionu należy?
A: Należy do ekoregionu sawanny i łąk Terai-Duar.
