Taktyka spalonej ziemi
Polityka scorched-earth jest strategią wojskową. Jej celem jest zniszczenie wszystkiego, co może być użyteczne dla wroga podczas jego przechodzenia lub ucieczki z miejsca. Wszelkie użyteczne rzeczy, które mogą być użyteczne dla wroga, mogą być celem ataku, na przykład źródła żywności, zaopatrzenie w wodę, transport, komunikacja, zasoby przemysłowe, a nawet sami lokalni mieszkańcy.
Polityka ta może być realizowana przez wojsko na terytorium wroga lub na jego własnym terytorium ojczystym.
Godnymi uwagi historycznymi przykładami taktyki scorched-earth są: strategia armii rosyjskiej podczas nieudanej szwedzkiej inwazji na Rosję, nieudana napoleońska inwazja na Rosję, Marsz Williama Tecumseha Shermana na morze w amerykańskiej wojnie domowej, podporządkowanie pułkownika Kit Carsona amerykańskim Indianom Navajo, Atak Lorda Kitchenera na Burów, pierwszy sowiecki odwrót pod dowództwem Józefa Stalina podczas inwazji armii niemieckiej na Związek Radziecki w czasie II wojny światowej, późniejszy hitlerowski odwrót niemiecki na froncie wschodnim oraz spalenie 605-732 szybów naftowych przez wycofujące się irackie siły wojskowe w wojnie w Zatoce Perskiej.
Pożary ropy naftowej w Kuwejcie podpalone przez wycofujące się siły irackie w 1991 r.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest polityka spalonej ziemi?
O: Polityka spalonej ziemi to strategia wojskowa, której celem jest zniszczenie wszystkiego, co może być przydatne dla wroga.
P: Jakie są przykłady rzeczy, które mogą być celem polityki spalonej ziemi?
O: Źródła żywności, zaopatrzenie w wodę, transport, komunikacja, zasoby przemysłowe, a nawet lokalna ludność mogą być celem polityki spalonej ziemi.
P: Czy polityka "spalonej ziemi" może być prowadzona na terytorium wojska?
O: Tak, polityka "spalonej ziemi" może być prowadzona zarówno na własnym terytorium, jak i na terytorium wroga.
P: Jakie wydarzenia historyczne są godne uwagi ze względu na stosowanie taktyki spalonej ziemi?
A: Taktykę spalonej ziemi zastosowano podczas nieudanej szwedzkiej inwazji na Rosję, napoleońskiej inwazji na Rosję, marszu Williama Tecumseha Shermana do morza podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, podporządkowania amerykańskich Indian Navajo przez pułkownika Kita Carsona, ataku Lorda Kitchenera na Burów, początkowy sowiecki odwrót dowodzony przez Józefa Stalina podczas inwazji armii niemieckiej na Związek Radziecki podczas II wojny światowej, późniejszy niemiecki nazistowski odwrót na froncie wschodnim oraz spalenie 605-732 szybów naftowych przez wycofujące się irackie siły zbrojne podczas wojny w Zatoce Perskiej.
P: Dlaczego armie stosują taktykę spalonej ziemi?
O: Armie stosują taktykę spalonej ziemi, aby pozbawić wroga zasobów i osłabić jego zdolność do walki.
P: Czy polityka "spalonej ziemi" może mieć negatywny wpływ na ludność zamieszkującą dany obszar?
O: Tak, polityka spalonej ziemi może mieć negatywny wpływ na lokalną ludność, pozbawiając ją podstawowych zasobów i narażając na dalsze szkody.
P: Czy polityka spalonej ziemi jest uważana za humanitarną strategię?
O: Nie, polityka "spalonej ziemi" generalnie nie jest uważana za humanitarną strategię, ponieważ wiąże się z celowym niszczeniem zasobów i potencjalnym krzywdzeniem niewinnych cywilów.
