Sandro Botticelli

Młody Botticelli

Botticelli urodził się we Florencji w robotniczym rione Ognissanti. Początkowo terminował w zawodzie złotnika. Zgodnie z życzeniem chłopca, jego troskliwy ojciec wysłał go do Fra Filippo Lippi. Lippi pracował wtedy nad freskami w klasztorze Karminów. Lippi synteza nowej kontroli trójwymiarowych form, czułości ekspresji w twarzy i gestu, i dekoracyjne szczegóły odziedziczone z późnego gotyku stylu były najsilniejsze wpływy na Botticelli. Innym wpływem były Pollaiuolo brothers.They były robi serię Cnoty dla Tribunale lub sala posiedzeń Mercanzia. Sala ta była konfraternią kupców sukiennych.Botticelli przyczynił się do tego Fortitude, z 1470 roku w Galerii Uffizi.

Był też uczniem Andrei del Verrocchio, u którego boku pracował Leonardo da Vinci, ale sławę zyskał w miejscowym kościele Ognissanti, dzięki św. Augustynowi, który z powodzeniem konkurował jako pendant z Jerome Domenico Ghirlandaio po drugiej stronie "głowa świętego wyraża głęboką myśl i szybką subtelność" (Vasari). W 1470 roku otworzył własną, niezależną pracownię. W jakim wieku zaczął uprawiać sztukę?

Narodziny Wenus : odrodzona Wenus Pudica dla nowego spojrzenia na pogańską starożytność (Uffizi, Florencja)

Odkrycie przez Medyceuszy

Lorenzo de' Medici był szybko zatrudnić jego talent. Botticelli wykonane spójne wykorzystanie okrągłej formie tondo i zrobił wiele pięknych aktów kobiecych, według Vasari. Narodziny Wenus były w willi Medyceuszy w Castello.

 

Wpływy religii na Botticellego

Sandro był bardzo religijny. W późniejszym życiu był jednym z wyznawców Savonaroli. Botticelli spalił własne obrazy na pogańskich tematów w osławionym "Bonfire of the Vanities". Wcześniej, Botticelli miał malowane Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny dla Matteo Palmieri w kaplicy w San Pietro Maggiore. W tym obrazie, to było podobno, zarówno mecenas, który podyktował schemat ikony i malarz, który go namalował, były winne herezji. Nie mówiono, o jaką herezję chodzi. Idee, które mogły być postrzegane jako herezja, wydają się mieć charakter gnostycki:

"Przy bocznych drzwiach San Piero Maggiore wykonał panel dla Matteo Palmieri. Na nim duża liczba figur przedstawia Wniebowzięcie Matki Bożej ze strefami patriarchów, proroków, apostołów, ewangelistów, męczenników, spowiedników, lekarzy, dziewic i zakonów anielskich, całość według projektu, który otrzymał od Matteo. Matteo był godny i uczony człowiek. Botticelli wykonane to dzieło z największym mistrzostwa i staranności. On wprowadzenie portretów Matteo i jego żona na kolanach. Ale chociaż wielkie piękno tej pracy nie mógł znaleźć żadnej innej winy z nim, ludzie powiedzieli, że Matteo i Sandro były winne ciężkiej herezji. Czy to prawda, czy nie, nie mogę powiedzieć." (Vasari, o Botticellim)

Jest to powszechne nieporozumienie. Opiera się ono na błędzie Vasariego. Obraz, o którym tu mowa, znajdujący się obecnie w National Gallery w Londynie, jest autorstwa artysty Botticiniego. Vasari pomylił ich podobnie brzmiące nazwiska.

Inne wpływy

Adoracja Magów dla Santa Maria Novella, ok. 1476 r., zawiera portrety Kosmy Medyceusza ("najwspanialszy ze wszystkich, jakie obecnie zachowały się ze względu na jego życie i wigor"), jego wnuka Giuliano de' Medici oraz syna Kosmy, Giovanniego, zostały wyczerpująco opisane przez Vasariego:

"Piękno głów w tej scenie jest nie do opisania, ich postawy są różne, niektóre zwrócone całą twarzą, niektóre z profilu, niektóre w trzech czwartych, niektóre pochylone i na różne inne sposoby, podczas gdy wyrazy twarzy towarzyszących im osób, zarówno młodych jak i starych, są bardzo zróżnicowane, ukazując doskonałe opanowanie zawodu przez artystę. Sandro wyraźnie ukazuje też różnice między apartamentami każdego z królów. Jest to dzieło cudowne pod względem kolorystyki, projektu i kompozycji".

W 1481 roku papież Sykstus IV wezwał go wraz z wybitnymi artystami florenckimi i umbryjskimi do wykonania fresków na ścianach KaplicySykstyńskiej. Programem ikonologicznym była supremacja papiestwa. Wkład Sandro był umiarkowanie udany. Powrócił do Florencji i "będąc sofistą, napisał tam komentarz do części Dantego i zilustrował Piekło, które wydrukował, spędzając nad nim wiele czasu, a ta abstynencja od pracy doprowadziła do poważnych zaburzeń w jego życiu". W ten sposób Vasari scharakteryzował pierwszego drukowanego Dantego (1481) z dekoracjami Botticellego; nie mógł sobie wyobrazić, że nowa sztuka druku może zajmować artystę. Co do tematu, kiedy Fra Girolamo Savonarola zaczął głosić ogień piekielny i potępienie, podatny Sandro Botticelli stał się jednym z jego zwolenników, piagnone opuścił malarstwo jako światowe próżności, spalił wiele z jego własnych wczesnych prac, popadł w ubóstwo w wyniku, i byłby głodny, ale dla czułego wsparcia swoich byłych patronów.

Primavera (1478): ikona wiosennej odnowy florenckiego renesansu. Obraz ten znajduje się również w willi Medyceuszy w Castello, jako swoisty pendant do Narodzin Wenus. Od lewej do prawej: Merkury, Trzy Gracje, Wenus, Flora, Chloris, Zefir. Zauważ, że postać Wenus w centrum przypomina madonnę, stąd neoplatońska fuzja pogaństwa i chrześcijaństwa, ale twarze są prawdziwymi portretami: na przykład, Grace po prawej stronie to Caterina Sforza. Chociaż stosunkowo niewiele z Botticelli mitologicznych obrazów przetrwać, Primavera uosabia jego wykorzystanie mitologii klasycznej jako pojazdów do ilustracji sentymentów, które są rzeczywiście pochodzi od średniowiecznej miłości dworskiej. (Książka Jeana Sezneca o przetrwaniu i nowych zastosowaniach pogańskiej starożytności w renesansie zgłębia te tematy). Primavera może być również odczytywana jako alegoria polityczna: Miłość (Amor) to Rzym ("Roma" po włosku); trzy Gracje - Piza, Neapol i Genua; Merkury - Mediolan; Flora - Florencja; Maj - Mantua; Cloris i Boreas - Wenecja i Bozen-Bolzano (lub Arezzo i Forlì).