Magnetofon szpulowy
Magnetofony szpulowe (często nazywane R2R, Open reel decks, itp.) były używane w XX wieku, głównie w profesjonalnych studiach od lat 40-tych i szybko rozprzestrzeniły się w domach ludzi w latach 50-tych i 60-tych. Największą popularność zdobyły w latach 70-tych, prawdopodobnie dlatego, że ludzie potrzebowali wyższej jakości nagrań. Technologia ta była niczym rewolucja, ponieważ każdy mógł nagrać dowolny rodzaj dźwięku (płyty winylowe, audycje radiowe, głos i muzykę), a następnie odtwarzać go wielokrotnie bez pogarszania jakości, a także wielokrotnie go nadpisywać. Ta technologia ma jednak pewne słabe punkty: rozmiar szpul, wrażliwość, trwałość; ale mimo to ma pewne zalety w porównaniu z dzisiejszymi "cyfrowymi formatami mediów". Również niektóre znane zespoły i artyści używali technologii reel to reel jako instrumentu muzycznego lub nawet jako oddzielnego zespołu.
Informacje techniczne
Te magnetofony szpulowe są zazwyczaj analogowymi urządzeniami dźwiękowymi wykorzystującymi taśmę magnetyczną o szerokości ¼ cala (tj. 6,25 cm). Ta plastikowa taśma jest pokryta specjalną substancją magnetyczną, która podczas nagrywania jest tworzona w domeny magnetyczne. Magnetofon musi posiadać głowicę nagrywającą, odtwarzającą i kasującą, które przenoszą sygnał na taśmę. Droższe magnetofony posiadają trzy lub sześć oddzielnych głowic. Magnetofony łączą w sobie wiedzę zarówno z zakresu mechaniki, jak i elektroniki. Muszą być tam bardzo precyzyjne silniki i ruchome części, ale także skomplikowana płytka drukowana. Musi ona zawierać tranzystory, wzmacniacze itp.
Do typowych funkcji magnetofonów należą:
- Odtwarzanie (play)
- Przestań
- Rewind
- Szybko do przodu
- Pauza
Funkcje te mogą być realizowane mechanicznie (system gumowych pasków i metalowych dźwigni), lub elektronicznie (magnesy, cewki, układy scalone).
Prędkość taśmy
Prędkość przesuwu taśmy jest jednym z czynników wpływających na czas odtwarzania. Ta tabela zawiera informacje o prędkości przesuwu taśmy i czasie odtwarzania przy szpuli 18 cm.
| Prędkość taśmy (cm/s) | Opis | Czas odtwarzania (min) |
| 9.52 | Niższa, ale jakość O.K. | 128 |
| 19.05 | Standardowa jakość do użytku domowego | 64 |
| 38.10 | Zastosowanie półprofesjonalne lub wysokiej jakości | 32 |
| 76.20 | Profesjonalna jakość studyjna | 16 |
Główni producenci
W erze magnetofonów było wielu producentów, takich jak Sony, Akai, Revox, Teac, Pioneer, Technics, Tesla i wielu innych. Producenci ci mieli zazwyczaj kilka serii produktów, które różniły się ceną i funkcjami. Najlepsze z nich miały programowalne liczniki cyfrowe, mechanikę wsteczną, przyciski elektroniczne, mogły używać dużych szpul (np. 26,5 cm). Był też duży wybór producentów taśm - Maxell, Basf (Emtec), Quantegy, Agfa, itp.
Magnetofony szpulowe w Czechosłowacji (Reel-to-reel tape recorders in Czechoslovakia)
W Czechosłowacji było tylko kilku producentów magnetofonów. Najważniejszym z nich była firma Tesla, n.p. Główny rozwój był realizowany w firmie Tesla Pardubice, ale produkcja masowa odbywała się w firmie Tesla Přelouč. Liczba produktów wynosiła tysiące sztuk i kilkadziesiąt linii modelowych. Jednym z najbardziej popularnych dekoderów był monofoniczny Tesla Sonet Duo (1959). Był on kompaktowy, przenośny i niezawodny. Kolekcjonerzy dekoderów Tesli są zgodni, że prawdopodobnie najbardziej postępowym modelem był Tesla B73 Hi-Fi Stereo (1978), który stanowił podstawę dla późniejszych modeli. Najwyższymi modelami były Tesla B115, B116 (1981) oraz Tesla CM130, CM160 (1986), które były w stanie konkurować z podobnymi modelami produkowanymi przez światowych producentów. Istniały jednak ograniczenia (polityczne), więc najlepsze pomysły i rozwiązania nie mogły być realizowane. Produkcja zakończyła się w 1990 roku, gdyż technologia okazała się przestarzała.
Porównanie z komputerem
Magnetofony taśmowe były jednym ze sposobów na przechowywanie danych cyfrowych. Te z interfejsem sterującym TTL mogły być obsługiwane przez specjalne urządzenia, a dane mogły być zapisywane jako sekwencja tonów o określonej częstotliwości. W dzisiejszych czasach ta metoda nie jest zbyt dobra, ponieważ pojemność szpuli jest zazwyczaj niewielka.
Pytania i odpowiedzi
P: Czym są magnetofony szpulowe?
O: Magnetofony szpulowe to urządzenia używane w XX wieku do nagrywania i odtwarzania dźwięku.
P: Gdzie magnetofony szpulowe były najczęściej używane?
O: Magnetofony szpulowe były używane głównie w profesjonalnych studiach od lat 40-tych XX wieku i szybko rozprzestrzeniły się w domach ludzi w latach 50-tych i 60-tych XX wieku.
P: Kiedy popularność magnetofonów szpulowych osiągnęła szczyt?
O: Popularność magnetofonów szpulowych prawdopodobnie osiągnęła szczyt w latach 70-tych, prawdopodobnie ze względu na to, że ludzie potrzebowali wyższej jakości nagrań.
P: Jakie zalety miały magnetofony szpulowe w porównaniu z innymi technologiami?
O: Magnetofony szpulowe pozwalały każdemu nagrywać dowolny rodzaj dźwięku, a następnie odtwarzać go wiele razy bez pogorszenia jakości i można było go wielokrotnie nadpisywać.
P: Jakie były słabe strony magnetofonów szpulowych?
O: Niektóre z wad magnetofonów szpulowych to rozmiar szpul, wrażliwość i trwałość.
P: Jakie znane zespoły i artyści korzystali z magnetofonów szpulowych?
O: Niektóre znane zespoły i artyści używali technologii magnetofonów szpulowych jako instrumentu muzycznego lub nawet jako oddzielnego zespołu.
P: Jak technologia reel-to-reel ma się do dzisiejszych formatów mediów cyfrowych?
O: Technologia reel-to-reel ma pewne zalety w porównaniu z dzisiejszymi formatami mediów cyfrowych.
