Phytophthora infestans
Zaraza ziemniaczana to tak zwana choroba "grzybicza", która zniszczyła irlandzkie ziemniaki w 1845 roku. Ponieważ istnieją inne choroby ziemniaka, ta jest czasami nazywana późną zarazą ziemniaka.
Zaraza ta spowodowała powszechny głód. Została ona spowodowana przez oomycete Phytophthora infestans. Oomycetes lub pleśnie wodne mają wiele cech, które są podobne do grzybów, ale należą do innego królestwa.
Zaraza
Phytophthora infestans w Irlandii spowodowała śmierć głodową ponad miliona osób, a kolejne dwa miliony wyemigrowały z krajów dotkniętych chorobą. W latach 40. XIX wieku zaraza zniszczyła uprawy także w Szkocji i Europie. W Irlandii była ona jedyną ważną rośliną uprawną, co tłumaczy jej większy wpływ na sytuację w tym kraju. Ponadto większość irlandzkich zbiorów stanowiła jedna odmiana, Irish Lumper.
Pierwsze odnotowane przypadki tej choroby miały miejsce w Stanach Zjednoczonych, w Filadelfii i Nowym Jorku na początku 1843 roku. W 1845 r. choroba przekroczyła Ocean Atlantycki wraz z transportem sadzeniaków dla belgijskich rolników. Choroba dotknęła wszystkie kraje uprawiające ziemniaki w Europie, ale najbardziej dotknęła Irlandię. Brak zmienności genetycznej stworzył podatną populację żywiciela dla tego organizmu.
Inżynieria genetyczna
Trwają prace nad inżynierią genetyczną w celu uzyskania odpornych odmian. Gen odporności skuteczny przeciwko większości znanych szczepów zarazy został znaleziony w dzikim krewnym ziemniaka. Jest on wprowadzany za pomocą inżynierii genetycznej do uprawianych odmian ziemniaka.
