Opera buffa
Opera buffa to włoski termin oznaczający "opera komiksowa". Używa się go głównie w XVIII-wiecznych włoskich operach komiksowych. Opera buffa kontrastuje z opera serią, w której historia była tragedią. Opera seria miała być "poważna", natomiast opera buffa była rozrywkową komedią muzyczną. Tak jak opera seria, wszystko było śpiewane, nie było dialogów mówionych. To było coś innego niż opera komiksowa w innych krajach. Historia w operze operowej buffa opowiadana jest w recytatywie, a potem były arie, w których bohaterowie pokazywali swoje uczucia i popisywali się głosami.
Chociaż dziś używamy terminu "opera buffa", w XVIII wieku nazywali takie opery innymi nazwami, np. "commedia in musica", "dramat giocosa", "operetka", "burlesca" itp. Bufet operowy był zwykle dziełem pełnowymiarowym: takim, które wypełniałoby całą wieczorną rozrywkę. Różniło się ono od "intermezza" czy "farsy", które były krótkimi komediami muzycznymi wykonywanymi w przerwach tragedii muzycznej, choć różnica między nimi nie zawsze jest oczywista. W XVIII wieku intermezzo stawało się coraz dłuższe i stopniowo przekształcało się w buffa operowe. La Serva Padrone Pergolesiego było intermezzo, które stało się bardzo znane po śmierci Pergolesiego. Wywarło to duży wpływ na działalność operową.
Opera buffa zawsze zawierała dużo karykatury. Postacie ukazywały ludzkie słabości, takie jak głupota, próżność, chciwość i afektacja (ludzie, którzy udawali mądrych i ważnych). Często bawili się na lekcjach rządzenia.
W operze buffa aktorstwo było zawsze bardzo ważne. Było to bardzo żywe widowisko, a wiele się działo bardzo szybko. Na końcu każdego aktu wszyscy główni bohaterowie śpiewali razem: to się nazywa "zespół" (francuskie słowo oznaczające "razem").
Opera buffa rozpoczęła się w Neapolu i stopniowo rozprzestrzeniała się na inne części Włoch. Było to szczególnie popularne w czasach karnawału. Ważnymi kompozytorami buffy operowej są Carlo Goldoni i Baldassare Galuppi.
Pod koniec XVIII wieku nie zawsze można było dostrzec różnicę między buffą operową a serią operową. Mozartowska opera Don Giovanni, na przykład, ma wiele komedii, ale jest też poważna strona.
Pytania i odpowiedzi
P: Co oznacza termin "opera buffa"?
O: Opera buffa to włoski termin oznaczający "operę komiczną". Stosuje się go głównie w odniesieniu do włoskich oper komicznych z XVIII wieku.
P: W jaki sposób opera buffa kontrastuje z operą seria?
O: Opera seria miała być "poważna", natomiast opera buffa była rozrywkową komedią muzyczną. Historia w operze seria była zazwyczaj tragedią, natomiast historia w operze buffa była opowiadana recytatywnie i zawierała arie, które ukazywały uczucia i głosy bohaterów.
P: Jakie inne nazwy nadawano tym rodzajom oper w XVIII wieku?
O: W XVIII wieku takie opery nazywano innymi nazwami, np. "commedia in musica", "dramma giocosa", "operetka" lub "burlesca".
P: Czy w tych operach były jakieś dialogi mówione?
O: Nie, podobnie jak w operze seria wszystko było śpiewane - nie było dialogów mówionych. To różniło się od opery komicznej w innych krajach w tym okresie.
P: Do czego odnosiło się intermezzo i farsa?
O: Intermezzo lub farsa oznaczały krótką komedię muzyczną, która była wykonywana w przerwach tragedii muzycznej; jednak z biegiem czasu coraz trudniej było odróżnić je od utworów pełnometrażowych ze względu na ich coraz większą długość i złożoność. Przykładem intermezza jest La Serva Padrone Pergolesiego, które zyskało wielką sławę po jego śmierci i wpłynęło na późniejsze dzieła opery buffa.
P: Jakie cechy charakteru często pojawiały się w tych utworach?
O: Opera buffa zawsze zawierała dużo karykatury; postacie pokazywały ludzkie słabości, takie jak głupota, próżność, chciwość i afektacja (ludzie, którzy udawali mądrych i ważnych). Często też wyśmiewano klasy rządzące lub autorytety w całym społeczeństwie.
P: Skąd wziął się ten rodzaj muzyki?
O: Operabuff powstał w Neapolu i stopniowo rozprzestrzenił się na inne części Włoch; był szczególnie popularny w czasie balu i ważnymi kompozytorami operabuffu byli między innymi Carlo Goldoni i Baldassare Galuppi.
