Macquarie (wyspa)

Wyspa Macquarie to duża wyspa na Oceanie Południowym. Znajduje się około 1 500 km (932 mil) na południowy wschód od Tasmanii i mniej więcej w połowie drogi między Australią a Antarktydą. W 1992 roku wyspa została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wyspa Macquarie ma około 34 km (21 mi) długości i 5 km (3 mi) szerokości. Po raz pierwszy została odkryta w lipcu 1810 roku przez kapitana Hasselburgha, który szukał miejsc do polowania na wieloryby i foki. Obecnie nie mieszkają tam żadni ludzie. Na wyspę można dostać się tylko drogą morską, nie ma tam żadnych portów, w których można by zacumować statek.

Geologia

Wyspa powstała w wyniku spotkania się dwóch płyt tektonicznych i wypchnięcia ich wzajemnie ku górze. Jest to jedyne miejsce na Ziemi, gdzie skały z płaszcza Ziemi, 6 km (4 mile) poniżej dna oceanu, są wypychane ponad poziom morza. Potwierdzenie znajduje się w tym odnośniku w sekcji "Kryterium (viii)".

Rośliny i zwierzęta

Wiele ptaków i zwierząt wykorzystuje Wyspę Macquarie do rozmnażania. Co roku na wyspę przybywa około 3,5 miliona ptaków morskich i 80 000 foksłoniowych. Na wyspie żyją cztery rodzaje pingwinów. Jest tam około 850 000 pingwinów królewskich, 200 000 pingwinów królewskich, 10 000 pingwinów gentoo i pingwiny koniki polne, których liczba szacowana jest na 20 000 do 1 000 000.

W 1977 roku Wyspa Macquarie stała się Rezerwatem Biosfery. Ekosystem przybrzeżny jest uznawany jako część programu UNESCO Człowiek i Biosfera (MAB).

Powiązane strony

Lista obiektów Światowego Dziedzictwa w Australii