Gwiazdy zmienne typu S Doradus
Świecące niebieskie zmienne (LBV) są masywnymi, wyewoluowanymi gwiazdami. Wykazują one nieprzewidywalne i czasami dramatyczne zmiany w swoim widmie i jasności.
Te niestabilne supergwiazdy lub hipergiganty znane są również jako zmienne S Doradus. S Doradus jest jedną z najjaśniejszych gwiazd Wielkiego Obłoku Magellana.
LBV są niezwykle rzadkie - tylko 20 z nich jest wymienionych w Generalnym Katalogu Gwiazd Zmiennych jako SDor, a niektóre z nich nie są już uważane za LBV.
W stanie "spoczynku" są to gwiazdy typu B, czasami nieco gorętsze, o nietypowych liniach emisyjnych. Znajdują się one w regionie diagramu Hertzsprunga-Russella znanym jako pas niestabilności S Doradus. Najmniej świecące mają temperaturę około 10 000 K i jasność około 250 000 razy większą od Słońca. Najbardziej świetliste mają temperaturę około 25 000 K i jasność ponad milion razy większą od Słońca. Są to jedne z najbardziej świecących gwiazd.
Ich związek z supernowymi jest niejasny.
Świecąca zmienna niebieska AG Carinae widziana przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a
P Cygni profil linii spektralnej
Odkrycie i historia
Gwiazdy LBV P Cygni i Eta Carinae są znane jako niezwykłe zmienne od XVII wieku, ale ich prawdziwa natura została w pełni zrozumiana dopiero znacznie później. Termin "zmienna S Doradus" został użyty do opisania ich jako grupy w 1974 roku. AE Andromedae jest jedną z najbardziej świecących niebieskich zmiennych w galaktyce Andromedy, M31.
Pytania i odpowiedzi
P: Czym są zmienne świecące na niebiesko?
O: Świecące na niebiesko zmienne to masywne, wyewoluowane gwiazdy, które wykazują nieprzewidywalne i czasami dramatyczne zmiany w swoim widmie i jasności.
P: Jak nazywane są również zmienne niebieskie?
O: Gwiazdy zmienne LBV są również znane jako zmienne S Doradus.
P: Jak rzadkie są zmienne LBV?
O: Gwiazdy zmienne typu LBV są niezwykle rzadkie - w Ogólnym Katalogu Gwiazd Zmiennych jako SDor wymieniono ich zaledwie 20, a niektóre z nich nie są już uważane za gwiazdy zmienne typu LBV.
P: Jakiego typu gwiazdami są LBV w stanie spoczynku?
O: W stanie spoczynku LBV są zazwyczaj gwiazdami typu B, czasami nieco gorętszymi, z nietypowymi liniami emisyjnymi.
P: Gdzie na diagramie Hertzsprunga-Russella znajdują się gwiazdy LBV?
O: Gwiazdy LBV znajdują się w regionie diagramu Hertzsprunga-Russella znanym jako pas niestabilności S Doradus.
P: Jak jasne są obiekty LBV?
O: Gwiazdy LBV są jednymi z najjaśniejszych spośród wszystkich gwiazd. Najmniej jasne mają temperaturę około 10 000 K i jasność około 250 000 razy większą od Słońca, podczas gdy najbardziej jasne mają temperaturę około 25 000 K i jasność ponad milion razy większą od Słońca.
P: Jaki jest związek LBV z supernowymi?
O: Związek LBV z supernowymi jest niejasny.
