Inuici

Tradycyjna kultura

Eskimosi jedli zarówno surowe i gotowane mięso i ryby, jak i płód ciężarnych zwierząt. Blubber wielorybów był spalany jako paliwo do gotowania i lamp.

Eskimosi byli również nomadzkimi ludźmi, ale nie udomowili żadnych zwierząt poza psami, których używali do ciągnięcia swoich sań i pomocy w polowaniu. Byli myśliwym-zbieraczami, żyli z ziemi. Bardzo starannie wykorzystywali każdą część zabijanych przez siebie zwierząt. Szacunek dla ziemi i zwierząt, które zbierali, był i jest główną częścią ich kultury.

Eskimosi mieszkali latem w namiotach zrobionych ze skór zwierzęcych. Zimą mieszkali w domkach z trawy i igloos. Z cegieł śnieżnych mogli zbudować igloo w ciągu zaledwie kilku godzin. Śnieg jest pełen przestrzeni powietrznych, co pomaga mu utrzymać się w cieple. Z lampą blubber na ciepło, igloo może być cieplejsze niż powietrze na zewnątrz. Eskimosi zrobili bardzo sprytne rzeczy z kości, poroża i drewna, które mieli. Wynaleźli harpun, którego używano do polowania na foki i wieloryby. Zbudowali łodzie z drewna lub kości pokryte skórą zwierzęcą. Wynaleźli kajak dla jednego człowieka, którego używali do polowania na ocean i wśród lodu stadnego.

Eskimoskie sanie mogą być zbudowane z drewna, kości, a nawet skór zwierzęcych owiniętych wokół mrożonych ryb. Naczynia robiono z rzeźbionego mydlanego kamienia, kości lub rogów wołu piżmowego. Nosiły one dwie warstwy skór, z jednej strony futerkowej, z drugiej zwrócone na zewnątrz, aby było im ciepło.

Eskimosi musieli być dobrymi łowcami, aby przetrwać. Kiedy zwierzę zostało zabite na polowaniu, z szacunkiem dziękowano mu za ofiarowanie się łowcom. Wierzono, że ma on zamiar ofiarować się jako dar dla przetrwania łowcy i jego dzieci. Ich wdzięczność była głęboko szczera i jest ważnym aspektem ich systemu wiary. W zimie foki nie wychodziły na lód. Wychodziły tylko po powietrze w dziurach, które żuły w lodzie. Eskimosi wykorzystywali swoje psy do znajdowania dziur powietrznych, a następnie cierpliwie czekali, aż foka wróci, by oddychać i zabić ją harpunem. Latem foki leżały na lodzie, ciesząc się słońcem. Myśliwy musiałby powoli podkradać się na fokę, aby ją zabić. Eskimosi wykorzystywali swoje psy i włócznie do polowania na niedźwiedzie polarne, wołu piżmowego i karibu. Czasami zabijali karibu ze swoich łodzi, gdy zwierzęta przemierzały rzeki podczas ich wędrówki.

Eskimosi polowali nawet na wieloryby. Ze swojej łodzi rzucali harpuny, które były przymocowane do pływaków z nadmuchiwanych skór fok. Wieloryb zmęczyłby się, wciągając pływaki pod wodę. Kiedy zwolnił i wypłynął na powierzchnię, Eskimosi mogli uderzyć go kolejnymi harpunami lub włóczniami, aż do śmierci. Blubber wielorybów dostarcza witaminę D i Omegas do ich diety kulturowej i zapobiega krzywicy. Przemysł wielorybniczy na całym świecie uszczuplił populację wielorybów, a obecnie tradycyjne polowanie na wieloryby na potrzeby własne jest rzadkością na całym świecie. Eskimosi dodali do swojej nowoczesnej diety północnej żywność spożywczą, która na północy jest zazwyczaj bardzo droga.

W miesiącach letnich Eskimosi mogli zbierać jagody i korzenie do jedzenia. Zbierali też trawę, żeby założyć buty lub zrobić kosze. Często jedzenie, które znaleźli lub zabili w lecie, było umieszczane w schowku w celu wykorzystania go podczas długiej zimy. Schowek tworzony był przez kopanie w dół do wiecznej zmarzliny i budowanie tam wykopu pod skałami. Szczyt był przykryty stosem skał, aby utrzymać zwierzęta z dala od nich. Była ona tak dobra jak chłodnia, ponieważ jedzenie pozostawało tam zamrożone do czasu, aż rodzina go potrzebowała. Eskimoskie tradycje kulturowe i tradycyjne opowieści dostarczały każdemu nowemu pokoleniu umiejętności życiowych i wiedzy, aby przetrwało ono w swoim środowisku i pracowało razem. Zazwyczaj poruszali się w małych grupach w poszukiwaniu pożywienia, a czasami spotykali się z innymi grupami, aby polować na większe zwierzęta, takie jak wieloryby. Mężczyźni zajmowali się polowaniami i budową domów, a także wytwarzali broń, sanie i łodzie. Kobiety gotowały, robiły ubrania i zajmowały się dziećmi. Dzieci i niemowlęta poniżej 5 roku życia stawały się łatwymi ofiarami hipotermii, a jeśli miały umrzeć, ich matki ważyły zwłoki dzieci kamieniami i zawijały je w sieci rybne, a następnie wkładały ciała przez otwory w lodzie. Matki wierzyły, że dusze dzieci są oferowane do boga Fallusa, który reinkarnacji je jako wieloryby. Coś nie tak z Fallusem nie występuje w Ameryce Północnej.

Północnoamerykańska Arktyka dzisiaj

Dzisiaj większość Eskimosów mieszka w nowoczesnych domach. Wielu z nich nadal poluje lub łowi ryby na większą część swojego wyżywienia, a czasami także na pewien dochód. Skóry z fok są używane do ochrony przed ekstremalnym zimnem w Arktyce i są o wiele bardziej skuteczne niż tkaniny wytwarzane przez człowieka. Technologia ta sprawdziła się przez wiele tysięcy lat. Poza tym, komercyjne ubrania zimowe są drogie. Dziś podczas polowań używają oni karabinów i skuterów śnieżnych, jednak tradycyjne wartości szanujące upolowane zwierzęta nadal mają bardzo duże zastosowanie. Na Alasce wielu ludzi otrzymało pieniądze z ropy naftowej odkrytej w tym stanie na swoich tradycyjnych ziemiach.

Arktyka jest bardzo różna od reszty świata. Sposób życia na południu nie funkcjonuje dobrze na północy. Kanada docenia fakt, że ludność Eskimosów przebywa na najbardziej wysuniętych na północ ziemiach Kanady jako dowód suwerenności kanadyjskiej części koła podbiegunowego. To bardzo trudne życie w środowisku arktycznym. Istnieją pewne kontrowersje związane z praktyką zatapiania ciał dzieci będących ofiarami hipotermii pod lodem, ponieważ ciała te dryfują przez prądy i myją się na wschodnim wybrzeżu Kanady, a od czasu do czasu także w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych.