Émile Verhaeren
Emile Verhaeren (21 maja 1855 - 27 listopada 1916) był belgijskim poetą. Pisał w języku francuskim. Jest jednym z głównych założycieli szkoły symbolizmu.
W wieku jedenastu lat został wysłany do ścisłej szkoły z internatem w Gandawie, prowadzonej przez jezuitów - Jezuickie Kolegium w Sainte Barbe. Następnie udał się na studia prawnicze na Uniwersytecie w Leuven. Po raz pierwszy napisał tu pracę studencką.
Po ukończeniu studiów prawniczych został praktykantem (1881-1884) u Edmonda Picarda. Picard był znanym prawnikiem kryminalnym, zaangażowanym również w brukselską scenę artystyczną. Przed podjęciem decyzji o poświęceniu życia poezji i literaturze Verhaeren prowadził tylko dwie sprawy na sali sądowej.
Wkrótce stał się rzecznikiem artystycznego ożywienia na przełomie wieków. Cieszyła go twórczość malarzy z kręgu artystycznego "Les XX". Napisał wiele artykułów w La Jeune Belgique i L'Art Moderne. Jego artykuły zwróciły uwagę publiczności na wiele obiecujących młodych talentów, takich jak James Ensor.
Dzięki tym artykułom stał się dożywotnim przyjacielem belgijskiego malarza Théo van Rysselberghe.
Verhaeren był jednym z najbardziej płodnych poetów swoich czasów. Jego pierwszy zbiór wierszy "Les Flamandes" został opublikowany w 1883 roku. W niektórych środowiskach odniósł on natychmiastowy sukces. Wywołał jednak wiele kontrowersji w kręgach katolickich. Jego następna książka "Les Moines" (1886) nie odniosła takiego sukcesu, na jaki liczył.
W dniu 24 sierpnia 1891 r. ożenił się z Marthe Massin, utalentowaną artystką z Liège.
Swoją pierwszą sztukę "Les Aubes" napisał w 1898 roku. W 1898 roku przeniósł się do Saint-Cloud, niedaleko Paryża. Na przełomie wieków stał się sławny na całym świecie. Jego dzieła zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków.
Emile Verhaeren zmarł 27 listopada 1916 roku na stacji Rouen, wpadając pod pociąg.
Émile Verhaeren autorstwa Stefana Zweiga (1914)
Główne prace
- Les Flamandes, 1883
- Les moines, 1886
- Les soirs, 1888
- Les débâcles, 1888
- Les flambeaux noirs, 1891
- Kampanie halucynacyjne, 1893 r.
- Les villes tentaculaires, 1895
- Les heures claires, 1896
- Les visages de la vie, 1899
- Les forces tumultueuses, 1902
- La multiple splendeur, 1906
- Sovereign Rhythms, 1910
- Red Wings of War, 1916
- Les flammes hautes, 1917 [napisane w 1914]
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Emile Verhaeren?
O: Emile Verhaeren był belgijskim poetą, który pisał w języku francuskim i jest jednym z głównych założycieli szkoły symbolizmu.
P: Gdzie studiował prawo?
O: Studiował prawo na Uniwersytecie w Leuven.
P: Co robił po uzyskaniu dyplomu prawnika?
O: Po uzyskaniu dyplomu prawnika został aplikantem u Edmonda Picarda, znanego adwokata w sprawach karnych, który był również związany z brukselską sceną artystyczną.
P: Kiedy poślubił Marthe Massin?
O: Ożenił się z Marthe Massin 24 sierpnia 1891 roku.
P: W którym roku Verhaeren przeprowadził się do Saint-Cloud pod Paryżem?
A: Verhaeren przeprowadził się do Saint-Cloud pod Paryżem w 1898 roku.
P: Na ile języków zostały przetłumaczone jego dzieła?
O: Jego prace zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków.
P: Jak zmarł Emile Verhaeren?
A: Emile Verhaeren zmarł 27 listopada 1916 roku, wpadając pod pociąg na stacji w Rouen.
