Powłoka elektronowa
Powłoka elektronowa jest zewnętrzn± czę¶ci± atomu wokół j±dra atomowego. Jest to miejsce, gdzie znajduj± się elektrony i jest to grupa orbit atomowych o tej samej warto¶ci głównej liczby kwantowej n.
Powłoki elektronowe maj± co najmniej jedn± elektronow± podpowłokę lub podpoziomy. Podpoziomy te maj± dwie lub więcej orbit o tym samym pędzie k±towym o liczbie kwantowej l. Powłoki elektronów tworz± konfigurację elektronow± atomu. Liczba elektronów, które mog± być w powłoce jest równa 2 n 2 {\i1}displaystylu 2n^{2}}. 
.
Nazwa dla powłok elektronowych pochodzi od modelu Bohra, w którym wierzono, że grupy elektronów kr±ż± wokół j±dra na pewnych odległo¶ciach, tak że ich orbity tworz± "powłoki". Termin ten został przedstawiony przez duńskiego lekarza Nielsa Henrika Davida Bohra.
Przykładowy model powłoki elektronowej na bazie sodu, która posiada trzy powłoki
muszelka Valence'a
Powłoka walencyjna jest najbardziej zewnętrzn± powłok± atomu w jego niezł±czonym stanie, która zawiera elektrony najprawdopodobniej odpowiadaj±ce za naturę wszelkich reakcji z udziałem atomu oraz za oddziaływania wi±ż±ce, jakie ma on z innymi atomami. Należy zwrócić uwagę, że zewnętrzna powłoka jonu nie jest powszechnie nazywana powłok± walencyjn±. Elektrony w powłoce walencyjnej s± okre¶lane jako elektrony walencyjne.
W gazie szlachetnym, atom ma tendencję do posiadania 8 elektronów w swojej zewnętrznej powłoce (oprócz helu, który jest w stanie wypełnić swoj± powłokę tylko 2 elektronami). Służy to jako model dla reguły oktetowej, która ma zastosowanie głównie do pierwiastków grupy głównej drugiego i trzeciego okresu. Pod względem orbit atomowych, elektrony w powłoce walencyjnej s± rozmieszczone po 2 w pojedynczej orbicie s i po 2 w trzech p orbitach.
Dla kompleksów koordynacyjnych zawieraj±cych metale przejściowe powłoka walencyjna składa się z elektronów w tych s i p orbitach, a także do 10 dodatkowych elektronów, rozmieszczonych po 2 w każdej z 5 d orbit, co daje w sumie 18 elektronów w pełnej powłoce walencyjnej dla takiego zwi±zku. Jest to okre¶lane jako osiemnasta reguła elektronowa.
| Możliwa liczba elektronów w powłokach 1-5 | |
| Muszla | Elektrony |
| 1 | 2 |
| 2 | 8 |
| 3 | 18 |
| 4 | 32 |
| 5 | 32 |
| 6 | 18 |
| 7 | 8 |
Podpowłoki
Poszewki elektroniczne są identyfikowane za pomocą liter s, p, d, f, g, h, i itd., odpowiadających azymutalnym liczbom kwantowym (wartości l) 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6 itd. Każda powłoka może zawierać odpowiednio do 2, 6, 10, 14 i 18 elektronów lub 2(2l + 1) elektronów w każdej z podpowłok. Zapis "s", "p", "d" i "f" pochodzi z obecnie zdyskredytowanego systemu kategoryzacji linii spektralnych jako "ostre", "główne", "rozproszone" lub "podstawowe", opartego na ich zaobserwowanej drobnej strukturze. Kiedy pierwsze cztery typy orbit zostały opisane, były one związane z tymi typami linii widmowych, ale nie było innych nazw. Oznaczenia "g", "h", i tak dalej, zostały wyprowadzone w kolejności alfabetycznej.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest powłoka elektronowa?
O: Powłoka elektronowa, czyli główny poziom energetyczny, to część atomu, w której elektrony krążą wokół jądra atomu.
P: Ile elektronów może znajdować się w danej powłoce?
O: Liczba elektronów, które mogą znajdować się w danej powłoce jest równa 2n2.
P: Co model Bohra mówi o elektronach?
O: Model Bohra mówi, że elektrony krążą wokół jądra w pewnych odległościach, tak że ich orbity tworzą "powłoki".
P: Kto przedstawił to pojęcie?
O: Termin ten został przedstawiony przez Nielsa Henryka Davida Bohra.
P: Co składa się na konfigurację elektronów w atomie?
O: Powłoki elektronowe tworzą konfigurację elektronową atomu.
P: Czy wszystkie atomy składają się z jednej lub więcej powłok elektronowych?
O: Tak, wszystkie atomy mają jedną lub więcej powłok elektronowych.
P: Czy wszystkie powłoki elektronowe mają różną liczbę elektronów?
A: Tak, wszystkie powłoki elektronowe mają różną liczbę elektronów.
