Mgławica Kraba
Mgławica Krab (oznaczenia katalogowe M1, NGC 1952, Taurus A) jest pozostałością supernowej i "mgławicą wiatru pulsacyjnego" w gwiazdozbiorze Taurus. Mgławica została zaobserwowana przez Jana Bevisa w 1731 roku; odpowiada jasnej supernowej zarejestrowanej przez chińskich i islamskich astronomów w 1054 roku. W 1840 r. astronom William Parsons nadał jej nazwę, którą ma dziś.
Mgławica jest oddalona od Ziemi o około 6500 lat świetlnych (2 kpc). Ma ona średnicę 11 ly (3,4 pc) i rozszerza się w tempie około 1500 km na sekundę. Jest częścią ramienia Perseusza w Galaktyce Drogi Mlecznej.
W centrum mgławicy znajduje się pulsar kraba, gwiazda neutronowa (lub wirująca kula neutronowa) o średnicy 28-30 km, która emituje impulsy promieniowania od wybuchów promieni gamma do fal radiowych z prędkością wirowania 30,2 razy na sekundę. Mgławica była pierwszym obiektem astronomicznym utożsamianym z historyczną eksplozją supernowej.
Mgławica działa jako źródło promieniowania do badania ciał niebieskich między nią a nami. W latach 50. i 60. korona Słońca została odwzorowana na podstawie obserwacji fal radiowych Kraba, które przez nią przechodzą, a w 2003 r. zmierzono grubość atmosfery księżyca Saturna Tytan, ponieważ blokowała ona promieniowanie rentgenowskie z mgławicy.
Mętne resztki SN 1054 są obecnie znane jako Mgławica Kraba. Mgławica ta jest również nazywana Messier 1 lub M1, będąc pierwszym obiektem Messiera skatalogowanym w 1758 roku.
Poziomy energii
Poprzednia analiza wykazała, że przy energii promieniowania rentgenowskiego i gamma powyżej 30 keV, krab jest najsilniejszym trwałym źródłem na niebie. Jego strumień (emisja energii) był znany jako powyżej 1012 keV.
Ostatnie prace wykazały jednak, że poziom energii jest znacznie wyższy niż wcześniej sądzono. Naukowcy odkryli emisje na poziomie ponad 100 GeV (gigaelektronowoltów) - 100 miliardów razy bardziej energetyczne niż światło widzialne.
Pochodzenie
Powstanie mgławicy krabowej odpowiada jasnej supernowej SN 1054, która została zarejestrowana przez chińskich astronomów w 1054 roku. Sama Mgławica Krabowa została po raz pierwszy zaobserwowana w 1731 r. przez Jana Bevisa. Mgławica została odkryta ponownie niezależnie w 1758 r. przez Charlesa Messiera, gdy obserwował jasną kometę. Messier skatalogował ją jako pierwszy zapis w swoim katalogu obiektów przypominających komety. Hrabia Rosse obserwował mgławicę na zamku Birr w 1848 roku i nazwał ją mgławicą krabową, ponieważ rysunek, który z niej wykonał, wyglądał jak krab.
Na początku XX wieku analiza wczesnych zdjęć mgławicy wykonanych w kilkuletnim odstępie czasu wykazała, że się ona rozrastała. Prześledzenie wstecznej ekspansji ujawniło, że mgławica musiała stać się widoczna na Ziemi około 900 lat temu. Zapisy historyczne ujawniły, że w 1054 r. chińscy astronomowie zarejestrowali w tej samej części nieba nową gwiazdę wystarczająco jasną, aby można ją było zobaczyć w ciągu dnia. Biorąc pod uwagę jej dużą odległość, obserwowana przez Chińczyków dzienna "gwiazda gościnna" mogła być jedynie supernową - masywną, eksplodującą gwiazdą, która wyczerpała swoje zapasy energii z fuzji jądrowej i rozpadła się na samą siebie.
Najnowsza analiza zapisów historycznych wykazała, że supernowa, która stworzyła Mgławicę Krabową, pojawiła się prawdopodobnie w kwietniu lub na początku maja, osiągając do lipca maksymalną jasność pomiędzy pozorną wielkością -7 a -4,5 (jaśniejszą niż wszystko na nocnym niebie z wyjątkiem Księżyca). Supernowa była widoczna gołym okiem przez około dwa lata po pierwszej obserwacji. Dzięki zarejestrowanym obserwacjom dalekowschodnich i bliskowschodnich astronomów z 1054 r. Mgławica Krab stała się pierwszym obiektem astronomicznym uznanym za związany z wybuchem supernowej.
Odtwarzanie mediów Wideo o Mgławicy Krabowej autorstwa NASA
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest Mgławica Krab?
O: Mgławica Krab to pozostałość po supernowej i "mgławica wiatru pulsarowego" w gwiazdozbiorze Taurusa. Po raz pierwszy została zaobserwowana przez Johna Bevisa w 1731 roku i odpowiada jasnej supernowej odnotowanej przez chińskich i islamskich astronomów w 1054 roku.
P: Jak daleko od Ziemi znajduje się Mgławica Krab?
O: Mgławica Krab znajduje się w odległości około 6500 lat świetlnych (2 kpc) od Ziemi.
P: Co znajduje się w centrum mgławicy?
O: W centrum mgławicy znajduje się pulsar Krab, gwiazda neutronowa, która emituje impulsy promieniowania od błysków gamma po fale radiowe z prędkością obrotową 30,2 razy na sekundę.
P: Kto nadał mu nazwę?
O: Astronom William Parsons nadał jej obecną nazwę w 1840 roku.
P: Do jakiej części naszej galaktyki należy?
O: Mgławica Krab należy do Ramienia Perseusza naszej Galaktyki Drogi Mlecznej.
P: Jak szybko się rozszerza?
O: Mgławica rozszerza się w tempie około 1 500 kilometrów na sekundę.
P: W jaki sposób naukowcy wykorzystali obserwacje tego obiektu do celów badawczych?
O: Naukowcy wykorzystali obserwacje z tego obiektu do sporządzenia mapy korony słonecznej, zmierzenia grubości atmosfery księżyca Saturna Tytana i zbadania ciał niebieskich znajdujących się pomiędzy nim a nami.
