Crosby, Stills, Nash & Young

Zbieranie się

W latach 60-tych Stephen Stills i Neil Young byli członkami innego zespołu, o nazwie Buffalo Springfield. Crosby był członkiem-założycielem The Byrds, a urodzony w Wielkiej Brytanii Graham Nash był członkiem The Hollies. Crosby został zwolniony z Byrds pod koniec 1967 roku, a Buffalo Springfield rozwiązał się w następnym roku. Nash udał się do Kalifornii, gdzie mieszkali i pracowali pozostali, kiedy Hollies odwiedzili ten kraj w 1968 roku. Nash i Crosby spotkali się wcześniej w Anglii i ponownie nawiązali kontakt w Kalifornii. Crosby i Stills pracowali razem nad dwiema piosenkami, zatytułowanymi "Wooden Ships" i "You Don't Have To Cry". Wykonując "You Don't Have To Cry" dla Nasha, ten dołączył do nich na harmonii, a cała trójka zauważyła, że mają razem wyjątkowe brzmienie. Nash przeniósł się do Kalifornii, a cała trójka założyła zespół. Podpisali kontrakt płytowy z Atlantic Records.

Stills i Crosby mogli swobodnie pracować razem i nagrywać dla Atlantic, ale Nash wciąż należał do Hollies, którzy mieli kontrakt z Epic Records. Handel został wypracowany, między Atlantic i Epic. W zamian za utratę Nasha, Epic Records podpisało kontrakt z innym zespołem Atlantic, Poco, założonym przez Richie Furay'a z Buffalo Springfield.

Pierwszy album CSN został wydany wiosną 1969 roku i szybko stał się hitem. Okładka przedstawiała Crosby'ego, Stillsa i Nasha siedzących na kanapie przed opuszczonym domem (nie siedzieli w kolejności nazwisk; nie mieli jeszcze nazwy grupy. Kiedy zdecydowali się na nazwę, chcieli zrobić kolejne zdjęcie siedząc w kolejności, ale dom był już zburzony). Stephen Stills grał na większości instrumentów na płycie, a Dallas Taylor grał na perkusji. Sprawdzało się to w nagraniach, ale nie na występach na żywo. Potrzeba było więcej muzyków. Zatrudniono klawiszowca i gitarzystę basowego.

Prezes Atlantic Records Ahmet Ertegun zasugerował Neila Younga, który miał teraz swój własny zespół Crazy Horse, jako kolejnego gitarzystę do grupy. Stills nie był pewien, czy Young się sprawdzi, ale dał mu szansę. Tak dobrze wpasował się w zespół, że CSN uczyniło go pełnoprawnym członkiem i dodało jego nazwisko do swojego. Young był w stanie zarówno grać z CSN, jak i zachować swoje własne miejsce w Crazy Horse. Ich drugi występ jako kwartet odbył się na festiwalu w Woodstock w sierpniu 1969 roku. Przez następne kilka miesięcy koncertowali, a na początku następnego roku wydali drugi album, Déjà Vu. Odbyli kolejną trasę koncertową, aby wesprzeć ten album, który również okazał się wielkim hitem.

Coming apart

Grupa odniosła duży sukces, ale jej członkowie mieli wiele różnych pomysłów i nie zawsze potrafili dobrze ze sobą współpracować. Napięcie między nimi rosło, a grupa prawie się rozpadła. Young odszedł, by powrócić do Crazy Horse i koncertować z nimi na własną rękę. Każdy z czwórki nagrał jednak w 1971 roku solowy album i każdy z nich stał się hitem. Nash i Crosby koncertowali razem, a Stills założył z Chrisem Hillmanem z The Byrds kolejny zespół o nazwie Manassas. W 1972 roku ukazała się kolejna seria albumów solowych i duetów, z których największym przebojem okazał się Young's Harvest i jego singiel "Heart Of Gold". Albumy pozostałych członków grupy nie były już tak udane, choć nadal dobrze się sprzedawały. Crosby i Nash bardzo dobrze się dogadywali i pracowali razem jako duet, podczas gdy Stills dołączył do Younga i Crazy Horse, by nagrać "War Song" Younga. Crosby dołączył również do Byrds, ale album, który nagrali razem, Byrds, nie okazał się hitem.

Czwórka próbowała ponownie zebrać się na Hawajach w 1973 roku, aby nagrać nowy album, Human Highway, ale sprawy nie wypaliły. W końcu, w następnym roku, zreformowali się i ruszyli w kolejną trasę, z kompilacyjnym albumem So Far, wydanym by dać im coś nowego do promowania. Ich występy trwały dłużej niż trzy godziny, a czasem pojawiały się kłopoty. Stills nadużywał kokainy, przez co trudno było się z nim dogadać. Powracały też te same stare napięcia. Nowy projekt CSN&Y został zniweczony, kiedy Stills i Young usunęli wokale Crosby'ego i Nasha z taśmy głównej. Crosby i Nash odeszli na własną rękę. Stills i Young założyli The Stills/Young Band i wydali album, ale i to nie wypaliło.

Stills i Young koncertowali razem w 1975 i 1976 roku. W lipcu 1976 roku, Young odszedł nagle pomiędzy koncertami, wysyłając Stillsowi telegram, w którym wyraził swoje nieszczęście i powiedział Stillsowi "Zjedz brzoskwinię". Stills i Young musieli dokończyć daty tras koncertowych osobno. Tymczasem Nash i Crosby nadal nagrywali i występowali razem. Śpiewali również podkłady wokalne dla innych artystów, w tym Jamesa Taylora ("Mexico") i Joni Mitchell ("Free Man In Paris").

Powrót do siebie

Podczas jednego z koncertów, do Crosby'ego i Nasha dołączył Stills, by wykonać utwór "Teach Your Children". Cała trójka doszła do porozumienia i zreformowała swoje trio. CSN został wydany w 1977 roku, a "Just A Song Before I Go" stał się nowym przebojowym singlem.

W następnych latach trio pracowało razem z przerwami, a także jako artyści solowi. Muzyka Younga bardzo różniła się od muzyki pozostałych członków zespołu, a on sam pracował głównie z Crazy Horse, ale od czasu do czasu współpracował z CSN. Crosby miał własne problemy z kokainą w latach 80-tych i skończył odsiadując wyrok w więzieniu. Udało mu się przestać nadużywać kokainy, podobnie jak wcześniej Stillsowi. Późniejsze piosenki CSN to między innymi "Wasted On The Way". Nash dołączył do Hollies, aby nagrać album reunion w 1984 roku i grał z nimi koncerty, ale reunion nie okazał się sukcesem.

CSN grało w Berlinie, w Niemczech, w czasie, gdy zburzono mur berliński, pod koniec lat 80-tych. Grali również koncerty w latach 90-tych i na początku XXI wieku, a ich trasa koncertowa z 2000 roku nosiła nazwę "CSNY2K". Nagrywali kolejne albumy, ale nie były to już takie hity, jakimi były ich wczesne płyty, a zamiast pisać wszystkie własne piosenki, pracowali z zewnętrznymi autorami. Atlantic Records rozwiązało ich kontrakt.

Crosby, Stills i Nash nadal pracują razem i osobno, przy czym Crosby i Nash mają najdłuższy i najsilniejszy związek. Neil Young kontynuuje swoją działalność jako artysta solowy, z Crazy Horse i bez niego, eksplorując wiele różnych rodzajów muzyki.