Tibor Sekelj

Wczesne życie

Sekelj urodził się w Spiskiej Sobocie, która znajdowała się wówczas w Cesarstwie Austro-Węgierskim. Obecnie miejscowość ta nazywa się Poprad, na Słowacji. Jego ojciec był weterynarzem (lekarzem zwierząt), a rodzina często się przeprowadzała. Przeprowadzili się do Cheney, obecnie w Rumunii. W 1922 r. przeprowadzili się do Kikinda w Serbii. W Kikindzie chodził do szkoły podstawowej. Rodzina przeniosła się do Nikšića w Czarnogórze, gdzie ukończył szkołę średnią. Następnie udał się do Zagrzebia, gdzie studiował prawo na uniwersytecie.

Życie zawodowe

Niezainteresowany praktyką prawniczą, rozpoczął pracę dziennikarską w Zagrzebiu. W 1939 r. wyjechał do Argentyny, aby pisać o byłych Chorwatach, którzy opuścili Jugosławię i osiedlili się w Ameryce Południowej. Pozostał tam przez następne 15 lat jako dziennikarz i odkrywca. W 1944 r. był częścią grupy trekkingowej, która wspięła się na szczyt najwyższej góry na półkuli zachodniej Aconcagua 6.962 m (22.841 stóp), w pobliżu Argentyny. Wykorzystał to doświadczenie do napisania powieści (opowiadania) w języku hiszpańskim o Aconcagua, która stała się bestsellerem w tym kraju. W 1946 roku podjął pierwszą z dwóch ekspedycji do dżungli amazońskiej, z których pierwsza zaowocowała popularną książką (Por Tierra De Indios). Jego towarzyszka z tej wyprawy, Mary Reznik - którą później poślubił - była pierwszą białą kobietą, która przeniknęła tak głęboko w brazylijską dżunglę. Razem powrócili do Amazonii w 1948 roku, po czym napisał "Gdzie kończy się cywilizacja" (Donde La Civilizacion Termina). Z małżeństwa urodził się syn, Diego. W 1954 Sekelj wrócił do Jugosławii i zamieszkał w Belgradzie, ale nadal dużo podróżował. W 1962 roku odbył podróż po Afryce. Ożenił się z Erzsebet Sekelj, młodą kobietą, którą poznał podczas podróży po Węgrzech. Od 1972 mieszkał w Suboticy (Wojwodina), obecnie w Serbii. Był kierownikiem muzeum w Suboticy. Zmarł w Suboticy i tam został pochowany.

Książki o Esperanto

• Znaczenie języka międzynarodowego w edukacji dla lepszego świata, Mexico City: Meksykańska Federacja Esperanto, 1953, 13 stron.
• Esperanto, język międzynarodowy; wspólny język dla Afryki, wspólny język dla świata, przetłumaczony z esperanto na angielski przez Johna Christophera Wellsa, Rotterdam: UEA, 1962, 11 stron.
• Problem językowy w ruchu państw niezaangażowanych i możliwości jego rozwiązania, Rotterdam: UEA, 1981,16 stron

Książki o nauce esperanto

• Nowa trovita feliĉo, dla dzieci, Buenos Aires: Progreso, 1945.
• z Antonije Sekelj: Kurs esperanto, metoda strukturalna, 1960, 48 stron.
• z Antonije Sekelj: Dopisni tečaj Esperanta, Belgrad: Serbia Esperanto-Ligo, 1960,63 strony.

Słownik

Sekelj wraz z wieloma innymi pisarzami pracował nad słownikiem muzeów, zwanym Dictionarium Museologicum, 1986.