Jean Chrétien

Początek kariery zawodowej

W wyborach federalnych w 1963 r. Chrétien został wybrany na kandydata Partii Liberalnej do przejażdżki Saint-Maurice-Laflèche w Shawinigan. Został on wybrany w tym ujeździe i po raz pierwszy został posłem do parlamentu. Następnie został sekretarzem parlamentarnym ówczesnego premiera, Lestera B. Pearsona.

Od 1966 roku był sekretarzem parlamentarnym Mitchella Sharpa, który w tym czasie był ministrem finansów. Z Sharpem pracował dłużej niż z Pearsonem.

Chrétien został wybrany przez Pearsona na ministra ds. dochodów narodowych w styczniu 1968 roku.

W drugim gabinecie Trudeau

Partia Liberalna przegrała wybory federalne w 1979 roku. Postępowi konserwatyści utworzyli bardzo krótki rząd kierowany przez Joe Clarka. Po tym jak Trudeau i Liberałowie wygrali wybory rok później, Trudeau wybrał Chrétiena na ministra sprawiedliwości.

Chrétien był bardzo ważną osobą w referendum w Quebecu w 1980 roku, kiedy to odbyło się referendum w sprawie tego, czy Quebec powinien opuścić Kanadę. Bardzo ciężko walczył o rząd federalny i był przeciwny opuszczeniu Kanady przez Quebec.

Jako lider opozycji

Turner przestał być liderem Partii Liberalnej w 1990 roku. Na konferencji partyjnej w czerwcu 1990 r. odbyły się wybory, w których zdecydowano, kto zastąpi Turnera.

Kiedy Chrétien wygrał wybory na lidera Partii Liberalnej, Liberałowie mieli drugie miejsce w Izbie Gmin. Z tego powodu stał się on również liderem opozycji. Na początku miał wiele problemów jako lider. Na przykład niektórzy liberalni posłowie z Quebeku postanowili opuścić partię po tym, jak został liderem.

Premier, 1993-2003

wybory w 1993 r.

Kiedy Brian Mulroney przeszedł na emeryturę w 1993 roku, zastąpił go jako premier i lider Postępowej Partii Konserwatywnej Kim Campbell. Była wtedy częścią gabinetu Mulroney'a. Ponieważ wybory w Kanadzie muszą odbywać się co najmniej raz na pięć lat, w październiku tego roku miały się odbyć wybory.

Jedną z obietnic Chrétiena było to, że liberalny rząd zniesie podatek od towarów i usług. Został on stworzony przez rząd Mulroney'a i nie był zbyt popularny wśród kanadyjskiej opinii publicznej. Chrétien obiecał również, że po raz drugi wynegocjuje Północnoamerykańską umowę o wolnym handlu (NAFTA) i zmniejszy deficyt Kanady.

Chrétien i Partia Liberalna wygrały wybory. Liberałowie zdobyli 177 miejsc i stali się największą partią w Izbie Gmin. Postępowi konserwatyści stracili w tych wyborach prawie wszystkie swoje miejsca, zdobywając tylko dwa mandaty.

Poglądy polityczne

Chrétien był częścią lewicy Partii Liberalnej na początku swojej kariery. Kiedy był premierem, był jednak bardzo neoliberalny i fiskalnie konserwatywny.

Życie osobiste

Jego rodzicami byli Wellie Chrétien i Marie Boisvert.

Chrétien ożenił się z Aline Chaîné w 1957 roku. Oboje znali się, kiedy byli młodzi w Shawinigan. Chaîné stał się jedną z osób, którym Chrétien najbardziej ufał przy podejmowaniu ważnych decyzji. Pozostali małżeństwem aż do jej śmierci w 2020 roku. Mieli 2 synów i 1 córkę.

Prowadzone biura