Geoffrey Burbidge
Geoffrey Burbidge (ur. Chipping Norton, 24 września 1925; zm. La Jolla, Kalifornia, 26 stycznia 2010) był angielskim astrofizykiem. Przez wiele lat był profesorem na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. W 1957 r. opublikował wraz z trzema innymi fizykami słynną pracę na temat pochodzenia pierwiastków. Wielu naukowców nie zgadzało się z jego poglądami w późniejszym okresie życia, ponieważ nie wierzył w teorię Wielkiego Wybuchu.
Edukacja i wczesna kariera
Zaczął studiować historię na Uniwersytecie w Bristolu, ale wkrótce zmienił kierunek na fizykę, ponieważ mógł wtedy uzyskać pomoc finansową od rządu (trwała II wojna światowa, więc nauka była bardzo ważna dla rządu). Wyjechał do Londynu i w 1951 r. uzyskał doktorat na University College London. Poznał astronomkę Margaret Peachey. Bardzo zainteresował się astronomią i ożenił się z nią w 1948 roku. Od tego czasu zawsze pracowali razem w wielu miejscach. Pracowali na Harvardzie, na Uniwersytecie w Chicago i na Uniwersytecie Cambridge. Następnie Margaret dostała pracę w California Institute of Technology, a Geoffrey pracował w Mount Wilson Observatory i Palomar Observatory. W 1962 r. oboje dostali pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego.
Dokument "B2FH
W 1957 r. on i jego żona, wraz z amerykańskim fizykiem Williamem Fowlerem i brytyjskim astronomem Fredem Hoyle'em, napisali 104-stronicową pracę o gwiezdnej nukleosyntezie. Praca ta stała się znana jako B2FH (od ich inicjałów). Mówiła ona o reakcjach jądrowych zachodzących wewnątrz gwiazd, pokazując jak reakcje te rozrywają bloki materii i składają je ponownie w inny sposób. Był to podobny pomysł do tego, o czym Charles Darwin pisał 100 lat wcześniej w "O pochodzeniu gatunków", gdzie opisywał, jak ewoluowały stworzenia. Naukowcy uznali tę pracę za najważniejszą, jaką kiedykolwiek napisano na temat astrofizyki.
Późniejsza kariera
W późniejszym okresie swojej kariery Burbidge odmówił przyjęcia teorii Wielkiego Wybuchu, która opisuje początek wszechświata. Kwazary są bardzo jasnymi obiektami o bardzo dużym przesunięciu ku czerwieni. Teoretycy Wielkiego Wybuchu twierdzą, że pochodzą one z bardzo odległych miejsc we wszechświecie. Jednak Burbidge uważał, że kwazary pochodzą z pobliskich galaktyk, podróżując z prędkością bliską prędkości światła, co wyjaśnia ich przesunięcie ku czerwieni. Sądził, że wytwarzają one nową materię, ponieważ stara materia jest niszczona w wyniku reakcji.
Mimo że wielu naukowców nie zgadza się z późniejszymi poglądami Burbidge'a, nadal jest on uważany za niezwykle ważnego naukowca. Został uhonorowany wieloma odznaczeniami. W 2005 roku otrzymał wraz z żoną Złoty Medal Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
