Dietrich Buxtehude

Życie

Wczesne lata w Danii

O najmłodszych latach Buxtehudego wiadomo bardzo niewiele. Nie mamy pewności, gdzie się urodził. Jego rodzina pochodziła z miasta Buxtehude w północnych Niemczech, ale przeniosła się do Oldesloe, które obecnie znajduje się w Niemczech, ale w tamtych czasach było częścią Danii. Jego ojciec był organistą w Oldesloe, ale około czasu narodzin Dietricha rodzina przeniosła się do Helsingborga, który obecnie nazywa się Hälsingborg i znajduje się w Szwecji, ale w tamtym czasie Helsingborg również był częścią Danii.

W 1641 r. rodzina przeniosła się do Helsingør, które znajdowało się po drugiej stronie wody, w Danii. Dietrich Buxtehude prawdopodobnie chodził do szkoły w Helsingør i uczył się muzyki od swojego ojca. W wieku 20 lat otrzymał pierwszą pracę w Helsingborgu w Kościele Mariackim, gdzie jego ojciec był organistą kilka lat wcześniej. W tym czasie Szwecja i Dania były w stanie wojny i walczyły o to, do którego kraju ma należeć Helsingborg. To musiało utrudniać życie młodemu Buxtehudemu. Ludzie, którzy uczęszczali do kościoła mariackiego byli niemieckojęzyczni.

Lata lubeckie

W 1668 roku Buxtehude otrzymał posadę organisty w kościele Mariackim w Lubece w Niemczech. Była to bardzo ważna posada w jednym z największych kościołów w Niemczech. Przed nim organistą był niejaki Franz Tunder. Miał on córkę, Annę Margarethe, z którą Buxtehude się ożenił. Do jego obowiązków należała nie tylko gra na organach, ale także ich strojenie i wiele innych czynności administracyjnych w kościele. Skomponował wiele kantat na nabożeństwa i organizował co roku pięć wieczornych koncertów muzycznych. Koncerty te nosiły nazwę "Abendmusik" ("Muzyka Wieczorna") i odbywały się o godzinie 16.00 po wieczornym nabożeństwie. Niestety nie wiemy, jaka muzyka była wykonywana na tych koncertach.

Buxtehude pozostał w tym zawodzie do końca życia. Nigdy nie podróżował zbyt daleko. Nicolaus Bruhns był jednym z jego uczniów, a Pachelbel napisał dla niego utwór Hexachordum Apollonis. W 1706 roku, kiedy Johann Sebastian Bach miał 21 lat, dostał pozwolenie na cztery tygodnie wakacji, aby mógł pojechać do Lubeki i posłuchać gry Buxtehudego. Pozostał w Lubece przez cztery miesiące i tak wpadł w kłopoty, kiedy wrócił do swojej pracy w Arnstadt.

W 1707 roku Buxtehude chciał przejść na emeryturę. Ktokolwiek miałby objąć jego stanowisko, musiałby się ożenić z córką Buxtehudego, Anną. Bach i Mattheson byli zainteresowani tą posadą, ale nie zdecydowali się jej przyjąć. Prawdopodobnie nie chcieli żenić się z Anną Buxtehude. Buxtehude zmarł, a człowiek, który był jego asystentem otrzymał posadę i wkrótce potem poślubił Annę.

Jego Muzyka

Organy, na których grał Buxtehude, były bardzo dużymi instrumentami o jasnych dźwiękach (jasne mieszanki, stroiki i "Zimbalstern", czyli gwiazda, która obracała się w kółko, wydając brzęczący dźwięk). Jego muzyka jest bardzo okazała i imponująca. Wiele z jego utworów organowych ma kilka części, każda w innym tempie. Często brzmią one jak swobodna improwizacja. Niektóre z nich są fugami. Zachowało się co najmniej 128 utworów wokalnych, prawie wszystkie z nich to muzyka kościelna. Pisał utwory instrumentalne, muzykę kameralną i utwory na klawesyn.