Cesarstwo zachodniorzymskie
Zachodnie Cesarstwo Rzymskie było zachodnią połową Cesarstwa Rzymskiego, od jego podziału przez Dioklecjana w 286 roku. Druga połowa Cesarstwa Rzymskiego stała się znana jako Wschodnie Cesarstwo Rzymskie, później znane jako Cesarstwo Bizantyjskie.
Całe Cesarstwo Rzymskie znajdowało się w trudnej sytuacji od 190 r. n.e., kiedy to duże gotyckie plemiona zaczęły przemieszczać się na tereny będące pod kontrolą Rzymu. Przywództwo Rzymu było słabe i nie było stabilności. Różne grupy władzy w rzymskich armiach próbowały zainstalować własnych cesarzy i mordować cesarzy, którzy należeli do innych grup. Oznaczało to, że inwazje plemion germańskich nie zostały skutecznie powstrzymane.
Cesarz Dioklecjan próbował przywrócić stabilność w rządzie, dzieląc imperium na części. Stały się one Cesarstwem Zachodnim, które obejmowało Hiszpanię, Francję, Anglię, Włochy i część Niemiec, oraz Cesarstwem Wschodnim, które obejmowało Grecję, Turcję, Bliski Wschód i północny Egipt.
Rzym przestał być stolicą od czasu podziału. W 286 r. stolicą Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego zostało Mediolanum (współczesny Mediolan). W 402 roku stolica została ponownie przeniesiona, tym razem do Rawenny.
Upadek Imperium
Podział ten nie pomógł Imperium Zachodniemu, które znalazło się pod rosnącymi napadami z północy od Ostrogotów, Hunów, Franków, Wizygotów i Burgundczyków. Armie zostały sprowadzone z powrotem do Rzymu, opuszczając Anglię i Francję. Gospodarka nie mogła sobie poradzić: zwiększone zapotrzebowanie na wydatki wojskowe spowodowało inflację. Obywatele byli niezadowoleni z rosnących podatków i rosnących cen.
W AD 398 Alaric i jego Wizygotowie zaczęli dokonywać ataków coraz bliżej stolicy. Do 41. roku życia opanował miasto Rzym. W 455 r. Wandale zdobyli Rzym. W 476 r. Goci zdobyli stolicę.
Upadek Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego miał miejsce w 476 r., gdy przywódca Gotów, Odoacer, usunął cesarza Romulusa. Został on królem Włoch, a kontrola Rzymu nad Cesarstwem na zachodzie zakończyła się. Do tego czasu Cesarstwo Zachodnie istniało tylko z nazwy, cesarz nie mógł już korzystać z władzy wojskowej, finansowej ani politycznej.
Animowana mapa Republiki i Imperium Rzymskiego między 510 r. p.n.e. a 530 r. n.e. Imperium Wschodnie/Bizantyjskie Imperium Zachodnie
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Czym było Cesarstwo Zachodniorzymskie?
O: Cesarstwo Zachodniorzymskie było zachodnią połową Imperium Rzymskiego, które zostało podzielone przez Dioklecjana w 286 r. n.e.
P: Co stało się z drugą połową Cesarstwa Rzymskiego po jego podziale?
O: Druga połowa Cesarstwa Rzymskiego stała się znana jako Cesarstwo Wschodniorzymskie, a później stała się znana jako Cesarstwo Bizantyjskie.
P: Co spowodowało trudności dla Imperium Rzymskiego od 190 r. n.e.?
O: Wielkie plemiona gockie zaczęły przemieszczać się na obszary znajdujące się pod kontrolą Rzymu, co spowodowało trudności dla Imperium Rzymskiego od 190 r. n.e.
P: Co Dioklecjan próbował zrobić, aby przywrócić stabilne rządy?
O: Dioklecjan próbował przywrócić stabilne rządy, dzieląc imperium na sekcje.
P: Jakie regiony wchodziły w skład Cesarstwa Zachodniorzymskiego?
O: Cesarstwo Zachodniorzymskie obejmowało Iberię, Francję, południową Brytanię, Włochy, Afrykę Północną i część Niemiec.
P: Co sprawiło, że gospodarka Cesarstwa Zachodniorzymskiego borykała się z trudnościami?
O: Gospodarka Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego borykała się z trudnościami z powodu zwiększonych wydatków wojskowych powodujących inflację, rosnące podatki i rosnące ceny.
P: Kiedy upadło Cesarstwo Zachodniorzymskie i kto usunął cesarza Romulusa?
O: Zachodnie Cesarstwo Rzymskie upadło w 476 r. n.e., a przywódca Gotów, Odoacer, usunął cesarza Romulusa.
