Typhoon Tip

Historia meteorologiczna

Trzy niskociśnieniowe obszary utworzyły monsunowe koryto, które rozciągało się od Filipin do Wysp Marshalla. Obszar o zaburzonej pogodzie na południowy zachód od Guamu ostatecznie umocnił się 3 października do Tropical Storm Roger. Później tego samego dnia system tropikalny, który później przekształcił się w Tajfun Tip, uformował się na południe od Pohnpei. Ponieważ Roger był tak blisko, burza, która stała się Tip, nie była w stanie wzmocnić się zbytnio. Jednak stopniowo organizowała się ona w miarę przemieszczania się na zachód. Tropikalne zaburzenia przesuwały się powoli i erratycznie, powoli tworząc pętlę na południowy wschód od Chuuk. Lot samolotu rozpoznawczego do systemu pod koniec października 4 października potwierdził istnienie centrum cyrkulacyjnego. Nieco później, 5 października, Joint Typhoon Warning Center (JTWC) nazwał system Tropical Depression Twenty-Three.

Depresja tropikalna nasiliła się do Tropical Storm Tip, ale nie zorganizowała się znacząco, ponieważ Tropical Storm Roger był tak blisko. Po wielu dniach powolnego ruchu, 8 października Tip rozpoczął stabilną, północno-zachodnią ścieżkę. W tym czasie Tropical Storm Roger stał się pozatropowym cyklonem. Początkowo spodziewano się, że burza nadal będzie się przemieszczać w kierunku północno-zachodnim i uderzy w Guam. Jednak na początku 9 października skręciła na zachód, mijając około 45 km (28 mil) na południe od wyspy. Później tego dnia Tip osiągnął siłę tajfunu.

W wyniku pewnych warunków pogodowych napływ tajfunu szybko wzmocnił się na otwartych wodach zachodniego Pacyfiku. Pod koniec października, 10 października, tajfun osiągnął siłę kategorii 4 na skaliSaffir-Simpson HurricaneScale, a następnego dnia stał się "super tajfunem". Od 9 do 11 października ciśnienie centralne spadło do 92 mbar (hPa, 2,71 inHg). W tym czasie tajfun stał się niezwykle duży, osiągając rekordową średnicę 2.220 km (1380 mil). Tajfun nadal zyskiwał na sile, a na początku 12 października samolot rozpoznawczy odnotował rekordowo niskie ciśnienie 870 mbar (hPa, 25,69 inHg). Wiatry tajfunu wynosiły 305 km/h (190 mph), a jego zasięg wynosił około 840 km (520 min) na zachód-północny zachód od Guamu. W tym czasie oko tajfunu miało tylko 15 km (9,3 min.) szerokości.

Po zdobyciu szczytowej siły, Tip osłabił się do tajfunu o prędkości 230 km/h (145 mph) i utrzymał tę intensywność przez kilka dni, gdy poruszał się na zachód-północny zachód. Przez pięć dni wiatr o prędkości 55 km/h (35 mph) ciągnął się ponad 1100 km (685 mph) od centrum. 17 października, Tip zaczął słabnąć i zmniejszać się znacznie. Następnego dnia, z powodu pobliskiego koryta, zakręciła się w kierunku północno-wschodnim. Po przejechaniu około 65 km (45 min.) na wschód od Okinawy przyspieszył i poruszał się z prędkością 75 km/h (46 mph). 19 października Tip wylądował na japońskiej wyspie Honshū z wiatrem wynoszącym około 130 km/h (80 mph). Tajfun nadal szybko przemieszczał się na północny wschód przez kraj i stał się pozatropicznym cyklonem nad północnym Honshū. To, co pozostało z cyklonu, nadal przesuwało się na północny wschód i powoli traciło na sile. Ostatnio zaobserwowano go w pobliżu Alaski.

Ścieżka burzowa


Globalny obraz satelitarny Typhoon Tip w pobliżu szczytu wytrzymałości

Wpływ

Podczas przejazdu w pobliżu Guamu tajfun spowodował ulewne deszcze, w tym w sumie 23,1 cm (9,09 cala) bazy Air Force. Zewnętrzne opady deszczu w Tip spadły w górach Filipin w umiarkowanym stopniu.

Ulewne deszcze z tajfunu przełamały ścianę, która powstrzymywała powódź w Camp Fuji, obozie szkoleniowym Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych w pobliżu Yokosuka. Marines w obozie podczas sztormu pozostali wewnątrz chat w pobliżu dna wzgórza. Na szczycie wzgórza znajdowała się farma paliwowa. Naruszenie spowodowało oderwanie węży od dwóch gumowych zbiorników, co pozwoliło na spływanie dużych ilości paliwa w dół skoczni. Paliwo zostało zapalone przez grzejnik używany do ogrzewania chaty. Rozpoczął się duży pożar, który zabił 13 Marines, zranił 68 innych i spowodował szkody w obozie. Zniszczone zostały baraki obiektu, 15 chat i kilka innych budynków. Strażacy z okolicznych terenów dotarli w ciągu dwóch godzin. Odbudowano baraki i utworzono pomnik dla tych, którzy stracili życie w wyniku pożaru.

Podczas przechodzenia przez morze, Tajfun Tip dotarł w odległości 65 km (40 min.) od Okinawy. Utrzymujące się wiatry osiągnęły prędkość 72 km/h (44 mph), z porywami do 112 km/h (69 mph). Wiatry w kontynentalnej Japonii nie są w pełni znane. Tajfun wyrządził wiele milionów dolarów szkód rolnictwu i rybołówstwu w kraju. Osiem statków zostało uziemionych lub zatopionych przez Tipa, co spowodowało śmierć lub zaginięcie 44 rybaków. Chiński frachtowiec złamał się na pół w wyniku tajfunu. Jego załoga licząca 46 osób została uratowana. Deszcze doprowadziły do ponad 600 lawin błotnych w górach kraju, które zalały ponad 22.000 domów. Szacuje się, że zginęły 42 osoby, kolejnych 71 zaginęło, a 283 zostało rannych. Około 27 mostów zostało zniszczonych przez burzę, a także około 105 wałów ochronnych. Po burzy co najmniej 11 000 osób pozostało bez dachu nad głową. Zniszczeniu uległ również transport w kraju; odwołano 200 pociągów i 160 lotów krajowych linii lotniczych. Wskazówka została nazwana najpoważniejszą wichurą, która uderzyła w Japonię od 13 lat.

Względne rozmiary Stanów Zjednoczonych, Typhoon Tip i Cyclone Tracy (odpowiednio największy i jeden z najmniejszych odnotowanych cyklonów tropikalnych)

Rejestry i statystyki meteorologiczne

Typhoon Tip był największym tropikalnym cyklonem na świecie, o średnicy 1380 mil (2220 km). To prawie dwukrotnie więcej niż poprzedni rekord - 700 mil (1 130 km) ustanowiony przez Tajfun Marge w sierpniu 1951 roku. Przy swoich największych rozmiarach, Tip był prawie tak duży jak połowa Stanów Zjednoczonych. Kiedy Tip był w szczytowym momencie wytrzymałości, temperatura wewnątrz oka wynosiła 30° C (86° F), co jest wysokie jak na tropikalny cyklon. Ponadto, przy 10-minutowym wietrze trwającym 160 mph (260 km/h), Tajfun Tip jest najsilniejszym cyklonem na liście tropikalnych cyklonów Japońskiej Agencji Meteorologicznej.

Tajfun był również najbardziej intensywnym tropikalnym cyklonem na świecie. Miał on minimalne ciśnienie 870 mbar (hPa, 25,69 inHg), które jest o 6 mbar (hPa, 0,17 inHg) niższe niż poprzedni rekord ustanowiony przez tajfun czerwca 1975 roku. Rekordy ustanowione przez Tipa nadal istnieją, chociaż ponieważ misje samolotów zwiadowczych na zachodnim Oceanie Spokojnym zakończyły się w sierpniu 1987, niektórzy uważają, że mogą istnieć nieco silniejsze cyklony. Trzech badaczy stwierdziło, że dwa tajfuny, Angela w 1995 roku i Gay w 1992 roku, miały wyższe numery Dvoraka niż Tip. Uważają oni, że jeden lub oba z nich mogły być silniejsze niż Typhoon Tip. Ponadto, Cyclone Monica z 2006 roku została oceniona na 869 mb w klasyfikacji Dvorak, ale nie jest to uważane za dokładne dane. Z tego powodu nie wiadomo, czy Tip nadal posiada rekord świata. Pomimo swojej rekordowej intensywności i poważnych uszkodzeń, nazwa Tip nie została wycofana z użytku. Została ona następnie ponownie użyta w latach 1983, 1986 i 1989.

Końcówka tajfunu 14 października 1979 roku.

Powiązane strony

• Wykaz sezonów tajfunowych na Pacyfiku