Most Tasmana
Most Tasmański to pięciopasmowy most przecinający rzekę Derwent w pobliżu centralnej dzielnicy biznesowej Hobart na Tasmanii. Most zastąpił betonowy most pływający z 1943 roku, który miał podnoszoną środkową część, aby umożliwić przepuszczanie statków. Prace nad budową mostu Tasmana rozpoczęły się w kwietniu 1960 roku, a zakończyły 23 grudnia 1964 roku. Most został oficjalnie otwarty przez księcia Gloucester 18 marca 1965 roku. Most został nazwany na cześć Abla Tasmana, holenderskiego odkrywcy, który jako pierwszy Europejczyk odwiedził Tasmanię w 1642 roku.
Most Tasmana, Hobart
Szczegóły
Most, wraz z podejściami, ma długość 1650 stóp (1417 m), z czego 1500 stóp (1067 m) znajduje się nad wodą. Most składa się z betonowych kolumn podtrzymujących płytę drogową. Most posiada 19 przęseł wiaduktowych, każde o długości 140 stóp (43 m), główne przęsło nawigacyjne o długości 310 stóp (94 m) oraz dwa przęsła o długości 197 stóp (60 m), które zapewniają statkom dostęp do wody. Most znajduje się 150 stóp (46 m) nad średnim poziomem wody. Kolumny mostu spoczywają na podłożu skalnym, które w niektórych miejscach znajdowało się ponad 300 stóp (91 m) poniżej powierzchni ziemi.
Zapaść
W dniu 5 stycznia 1975 r. statek SS Lake Illawarra, przewożący 10 000 ton koncentratu cynku, uderzył w most. Spowodowało to zawalenie się dwóch kolumn i trzech przęseł mostu do rzeki. Statek szybko zatonął w głębokiej wodzie. Cztery wagony wpadły do rzeki zabijając pięć osób, zginęło również siedmiu członków załogi statku. Kilka samochodów zdołało się zatrzymać, a ich przednie koła zwisały nad krawędzią.
Zawalenie się mostu spowodowało, że mieszkańcy wschodniego brzegu rzeki Derwent musieli pokonać 50 km, aby dostać się do miasta. Na miejscu postawiono tymczasowy most Baileya. Był to najdłuższy most Baileya na świecie. Most Tasmana został odbudowany i ponownie otwarty dla ruchu 8 października 1977 roku.
