Addycja
W chemii organicznej reakcja addycji zachodzi wtedy, gdy dwie cząsteczki łączą się, aby utworzyć większą. Może się to zdarzyć tylko wtedy, gdy jedna z cząsteczek posiada już wiązanie podwójne lub potrójne. Mogą to być wiązania węgiel-węgiel, a nawet węgiel-tlen, węgiel-azot i inne. Jedna z dwóch cząsteczek nazywana jest nukleofilem i to właśnie ona przekazuje elektrony drugiej cząsteczce, aby utworzyć nowe wiązanie. Druga cząsteczka nazywana jest elektropolem i to właśnie ona otrzymuje elektrony.
Reakcja addycji jest przeciwieństwem reakcji eliminacji. Typowymi przykładami reakcji addycji są dodanie wody do wiązania podwójnego i atak nukleofilowy na karbonyl.
Niektóre przykłady reakcji addycji
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest reakcja addycji w chemii organicznej?
O: Reakcja addycji polega na połączeniu dwóch cząsteczek w celu utworzenia większej cząsteczki i może zachodzić tylko wtedy, gdy jedna z cząsteczek ma wiązanie podwójne lub potrójne.
P: Jakie rodzaje wiązań mogą wchodzić w reakcje addycji?
O: Wiązania węgiel-węgiel, węgiel-tlen, węgiel-azot i inne mogą wchodzić w reakcje addycji.
P: Co to jest nukleofil w reakcji addycji?
O: Nukleofil to cząsteczka, która oddaje elektrony innej cząsteczce, aby utworzyć nowe wiązanie.
P: Co to jest elektrofil w reakcji addycji?
A: Elektrofil to cząsteczka, która przyjmuje elektrony, aby utworzyć nowe wiązanie.
P: Czym różni się reakcja addycji od reakcji eliminacji?
O: W reakcji addycji dwie cząsteczki łączą się, tworząc większą cząsteczkę, podczas gdy reakcja eliminacji polega na rozłożeniu większej cząsteczki na dwie mniejsze.
P: Jaki jest przykład reakcji addycji?
O: Dodanie wody do wiązania podwójnego i atak nukleofilowy na karbonyl są typowymi przykładami reakcji addycji.
P: Czy reakcje addycji mogą zachodzić bez wiązań podwójnych lub potrójnych?
O: Nie, reakcje addycji wymagają wiązania podwójnego lub potrójnego w co najmniej jednej z cząsteczek biorących udział w reakcji.
