Ofiolit
Ophiolit to fragment skorupy oceanicznej Ziemi i leżącego pod nią płaszcza górnego, który został wypiętrzony i odsłonięty powyżej poziomu morza. Skały, z których zbudowane są ophiolity, są zmienioną formą bazaltu. Skały te są często zielone.
Znajdują się one w pasach górskich takich jak Alpy czy Himalaje. Pokazują one, gdzie dawne baseny oceaniczne zostały pochłonięte przez subdukcję. Było to jedno z odkryć tektoniki płyt. Ophiolity zawsze odgrywały główną rolę w teorii tektoniki płyt i interpretacji starożytnych pasów górskich.
Ophiolitic serpentynit z Austrii, pierwotnie z Proterozoic-wczesny Paleozoic górnego płaszcza. Ta skała perydotytowa została zmetamopozowana w późniejszych pasmach górskich
Przekrój poprzeczny ophiolitu
Stratygrafia i definicja
Sekwencja stratygraficzna widoczna w ophiolitach jest spowodowana procesami litosferotwórczymi na grzbietach śródoceanicznych:
- Osady: mułowce (czarne łupki) i czerepy osadzone po uformowaniu się skorupy ziemskiej.
- Sekwencja ekstruzyjna: bazaltowe "lawy poduszkowe" wskazują na kontakt magmy z wodą morską.
- Pionowe, równoległe wały zasilały lawy powyżej.
- Gabbros z minerałów osiadających z komory magmowej.
- Perydotyt: minerały skał płaszczowych, podgrzane i sprasowane w orogenezie (budowanie gór).
Idealna sekwencja stratygraficzna ophiolitu
Notable ophiolites
- W kalifornijskich pasmach wybrzeża, od Santa Barbara do San Francisco, Kalifornia.
- W Omanie i Zjednoczonych Emiratach Arabskich, powszechnie uważana za jedną z najlepiej odsłoniętych sekwencji ophiolitowych
- Wyspa Macquarie, Tasmania, Australia została nazwana UNESCO World Heritage Site w 1997 roku, jako jedyny znany przykład kompleksu ophiolite w procesie formowania się i obecnie w jego oryginalnym otoczeniu geologicznym.
- W Parku Narodowym Gros Morne w Nowej Fundlandii, nazwanym w 1987 r. obiektem światowego dziedzictwa UNESCO z powodu doskonale wyeksponowanej kompletnej stratygraficznej sekwencji ophiolitów
