Bliski Wschód
Bliski Wschód to termin używany przez archeologów, geografów i historyków w odniesieniu do Bliskiego Wschodu.
Tło
Termin Bliski Wschód wszedł do użycia w latach 90-tych XIX wieku, kiedy to mocarstwa europejskie musiały zmierzyć się z dwiema krytycznymi sytuacjami na "wschodzie". Wojna chińsko-japońska w latach 1894-1895 na Dalekim Wschodzie i ludobójstwo Ormian na Bliskim Wschodzie.
Brytyjski archeolog D.G. Hogarth opublikował w 1902 roku książkę The Nearer East, która pomogła zdefiniować termin i jego zasięg, obejmujący Albanię, Czarnogórę, południową Serbię i Bułgarię, Grecję, Egipt, wszystkie ziemie osmańskie, cały Półwysep Arabski i zachodnią część Iranu.
