Arthur A. Lumsdaine
Arthur Allen Lumsdaine (1913-1989) był amerykańskim psychologiem stosującym, który badał wykorzystanie mediów i programowaną naukę. Art Lumsdaine służył jako żołnierz w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. Wrócił, aby zrobić doktorat z psychologii na Uniwersytecie Stanforda (dyplom 1949).
Służba w wojsku pokazała mu kluczową rolę, jaką odegrało szkolenie w każdej dużej armii wcielonej z ogółu ludności. Główna praca Lumsdaine'a dotyczyła skuteczności mediów w szkoleniu i edukacji. Pracował również nad eksperymentalnym badaniem zmiany postaw. Odegrał wiodącą rolę w powojennej fali psychologów eksperymentalnych, którzy pracowali nad zasadami kształcenia i szkolenia. Lumsdaine dostrzegł potencjał maszyn do nauczania i zaprogramowanego nauczania oraz pomagał w ich rozwoju. Był stypendystą American Association for the Advancement of Science, a także American Psychological Association (APA). Był członkiem Rady Naukowej APA (1967-1970), był prezesem Wydziału Psychologii Oświatowej (1968-1969), a przez osiem lat był zastępcą redaktora naczelnego Psychologii Współczesnej.
Główne prace
- Lumsdaine A.A. 1947. Badania eksperymentalne i doskonalenie nauczania filmów. Ekran Edukacyjny 26, 254/5.
- Lumsdaine A.A. 1949. Łatwość nauki za pomocą symboli graficznych i słownych. Niepublikowana rozprawa doktorska, Uniwersytet Stanforda.
- Hovland C.I.; Lumsdaine A.A. & Sheffield F.D. 1949. Eksperymenty z masową komunikacją. Princeton University Press.
- Lumsdaine A.A. 1953. Badania audio-wizualne w Siłach Powietrznych USA. AV Communication Review 1, 76-90.
- May M.A. & Lumsdaine A.A. 1958. Uczenie się z filmów. Yale University Press.
- Lumsdaine A.A. 1959. Częściowe i pełniejsze zautomatyzowanie nauczania w sytuacjach nauki grupowej i indywidualnej. W E.H. Galanter (red) Automated teaching: the state of the art. Nowy Jork: Wiley, 147-166.
- Lumsdaine A.A. 1959. Nauczanie maszyn i materiałów samouczących się. AV Communication Review 7, 163-181.
- Lumsdaine A.A. & Glaser R. (eds) 1960. Maszyny dydaktyczne i nauka zaprogramowana: książka źródłowa. Washington DC: Stowarzyszenie Edukacji Narodowej.
- Lumsdaine A.A. 1961. Pewne różnice w podejściu do programowania instrukcji. In Lysaught J.P. (red) Programmed learning: evolving principles and industrial applications. Ann Arbor: Foundation for Research on Human Behavior, 37-52.
- Lumsdaine A.A. (red) 1961. Reakcja ucznia w nauczaniu zaprogramowanym: sympozjum. Washington DC: National Academy of Sciences-National Research Council, publikacja #943.
- Lumsdaine A.A. i Roshal S.M. 1962. Badania eksperymentalne nad mediami edukacyjnymi. University of California Press.
- Lumsdaine A.A. 1962, wyd. 1965. Badania eksperymentalne nad urządzeniami i materiałami instruktażowymi. In Glaser R. (ed) Training research and education. Nowy Jork: Wiley, 247-294.
- Lumsdaine A.A. 1963. Instrumenty i środki przekazu instrukcji. In Gage N.L. (ed) Handbook of research on teaching. Projekt Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań Edukacyjnych (American Educational Research Association). Chicago: Rand McNally, 583-682.
- Lumsdaine A.A. 1965. Ocena skuteczności programów instruktażowych. In Glaser R. (ed) Teaching machines and programmed learning II: data and directions. Washington DC: National Education Association, 267-320.
- Wittrock M.C. & Lumsdaine A.A. 1977. Psychologia instruktażowa. In Rosenzweig M.R. & Porter L.W. (eds) Annual review of psychology, 28. Palo Alto: Recenzje roczne.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Arthur Allen Lumsdaine?
A: Arthur Allen Lumsdaine był amerykańskim psychologiem stosowanym, który badał wykorzystanie mediów i zaprogramowane uczenie się.
P: Jaką rolę pełnił Lumsdaine podczas II wojny światowej?
O: Lumsdaine służył jako żołnierz armii amerykańskiej podczas II wojny światowej.
P: Co pokazało Lumsdaine'owi jego doświadczenie w armii?
O: Doświadczenie Lumsdaine'a w armii pokazało mu, jak istotną rolę odgrywa szkolenie w każdej dużej armii rekrutowanej z ogółu społeczeństwa.
P: Co było głównym obszarem pracy Lumsdaine'a w psychologii?
O: Głównym obszarem pracy Lumsdaine'a była skuteczność mediów w szkoleniu i edukacji.
P: Czy Lumsdaine zajmował się czymś jeszcze oprócz skuteczności mediów?
O: Tak, Lumsdaine zajmował się również eksperymentalnym badaniem zmian postaw.
P: Jaką rolę odegrał Lumsdaine w rozwoju maszyn do nauczania i zaprogramowanych instrukcji?
O: Lumsdaine dostrzegł potencjał maszyn dydaktycznych i zaprogramowanych instrukcji i pomógł w ich rozwoju.
P: Jakie były niektóre z osiągnięć Lumsdaine'a w Amerykańskim Stowarzyszeniu Psychologicznym?
O: Lumsdaine był stypendystą American Association for the Advancement of Science oraz American Psychological Association. Był członkiem Rady Naukowej APA (1967-1970), przewodniczącym Division of Educational Psychology (1968-1969) i przez osiem lat redaktorem naczelnym Contemporary Psychology.
