Czasownik łączący

Czasownik łączący jest czasownikiem, który łączy przedmiot zdania z uzupełnieniem (wyrazem lub zwrotem potrzebnym do dokończenia idei).

Oto kilka przykładów łączenia czasowników:

Niebo jest niebieskie.
W szkołach są zamknięte pokoje.
Palec jest długi.

("jest" i "są" są czasownikami łączącymi, które łączą przedmiot z przymiotnikiem lub przymiotnikiem, który go opisuje).

Wiele języków ma jeden główny czasownik łączący. W języku angielskim, jest to czasownik, który ma być. Ludzie używają tego czasownika aby pokazać jak lub czym jest coś lub ktoś. Niektóre języki, na przykład portugalski i hiszpański, mają dwa różne czasowniki dla dwóch znaczeń tego czasownika.

Inne języki, na przykład arabski i rosyjski, nie mają żadnych czasowników łączących. Dzieje się tak dlatego, że większość języków, w których nie ma czasowników łączących, ma odnośniki lub końcówki wyrazów, które pokazują, jaka część zdania jest. Osoby mówiące tymi językami mogą dołączyć temat do uzupełnienia bez żadnych dodatkowych słów, ponieważ mają ten sam rodzaj odbicia. Na przykład, aby powiedzieć "jestem kotem" słowo po słowie w języku rosyjskim, człowiek mówi tylko "ja kot" (JP кошка w języku rosyjskim), ale dla osoby mówiącej po rosyjsku jest oczywiste, jakie jest znaczenie, ponieważ oba słowa są w przypadku nominacji, lub forma słowa, która pokazuje, że słowo jest przedmiotem zdania. Ponieważ oba słowa znajdują się w formie podmiotowej, oba są ze sobą powiązane.

Koniugacja czasownika "być"

Bezokolicznik: być

Konieczność: być

Obecny imiesłów: bycie

Imiesłów bierny: był

	Obecny orientacyjny	Przeszłość orientacyjny	Obecny subjunktywny	Poprzedni podjednostka
Pierwsza osoba pojedyncza (I)	Jestem	był	Być	były
Druga osoba pojedyncza (ty)	są	były	Być	były
Trzecia osoba pojedyncza (on, ona, to)	jest	był	Być	były
Pierwsza osoba w liczbie mnogiej (my)	są	były	Być	były
Druga osoba w liczbie mnogiej (ty)	są	były	Być	były
Liczba mnoga trzyosobowa (oni)	są	były	Być	były

Pytania i odpowiedzi

P: Co to jest czasownik łączący?

A: Czasownik łączący to czasownik, który łączy zdanie z dopełnieniem tematu (słowo lub wyrażenie potrzebne do uzupełnienia idei).

P: Jakie są przykłady czasowników łączących?

A: Przykładami czasowników łączących są "jest" i "są", które łączą podmiot z przymiotnikiem lub klauzulą przymiotnikową, która go opisuje.

P: Jaki jest najważniejszy czasownik łączący w języku angielskim?

A: Najważniejszym czasownikiem łączącym w języku angielskim jest czasownik "to be". Ten czasownik jest używany, aby pokazać, jak lub czym jest coś lub ktoś.

P: Czy istnieją języki, które mają dwa różne czasowniki dla tego znaczenia?

A: Tak, niektóre języki, takie jak portugalski i hiszpański, mają dwa różne czasowniki dla tego znaczenia.

P: Czy są języki, które w ogóle nie mają czasowników łączących?

A: Tak, w niektórych językach, takich jak arabski i rosyjski, nie ma czasowników łączących, ponieważ używają one form fleksyjnych, czyli końcówek wyrazów, aby wskazać, do której części zdania należą dane słowa.

P: Jak użytkownicy tych języków mogą dołączać podmioty do dopełnień bez użycia dodatkowych słów?

A: Użytkownicy tych języków mogą dołączać podmioty do dopełnień bez użycia dodatkowych słów, ponieważ mają one podobną fleksję. Na przykład w języku rosyjskim powiedzieliby Państwo "jestem kotem" (Я кошка) zamiast "jestem kotem", ponieważ oba słowa są w mianowniku, co wskazuje na ich pokrewieństwo.