Nomenklatura poziomów szkolenia
Nomenclature des niveaux de formation (w języku angielskim krajowa klasyfikacja poziomów kształcenia) jest używana, w szczególności do celów statystycznych, do pomiaru kształcenia ukończonego przez daną osobę. We Francji powszechnie stosowane są dwie klasyfikacje: Nomenclature des niveaux de formation (krajowa klasyfikacja poziomów kształcenia), ustanowiona w 1969 roku przez Commission statistique nationale (krajowa komisja statystyczna), oraz Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Edukacji (ISCED), zatwierdzona przez UNESCO w 1997 roku i używana do porównań międzynarodowych.
Pierwszy z nich jest używany przez francuskie Ministerstwo Edukacji Narodowej, ale także przez francuską agencję zatrudnienia, do klasyfikacji osób poszukujących pracy według poziomu wykształcenia, a także przez INSEE do spisu ludności, ...
Krajowa klasyfikacja poziomów kształcenia (1969)
Zbudowana w nawiązaniu do tej z 1967 roku, klasyfikacja ta odnosi się do poziomu umiejętności (odpowiedzialności w zatrudnieniu).
Poziom V
Personel, którego praca wymaga zwykle poziomu wyszkolenia odpowiadającego brevet d'études professionnelles (BEP) lub certificat d'aptitude professionnelle (CAP), a także, na zasadzie równoważności, certificat de formation professionnelle des adultes (CFPA).
Poziom ten odpowiada pełnej kwalifikacji do wykonywania określonej działalności, wraz z umiejętnością posługiwania się instrumentami i technikami z nią związanymi. Działalność ta obejmuje przede wszystkim wykonanie utworu, który może być samodzielnie prowadzony w granicach technik z nim związanych.
Poziom IV
Pracownicy na stanowiskach kontrolnych lub robotnicy wysoko wykwalifikowani, którzy mogą potwierdzić poziom wyszkolenia odpowiadający brevet professionel (BP), brevet de technicien (BT), Baccalauréat professionel lub Baccalauréat technologique.
Poziom IV wymaga większej wiedzy teoretycznej niż poziom poprzedni. Działalność ta obejmuje głównie pracę techniczną, która może być wykonywana samodzielnie i/lub wiąże się z coachingiem wykonawczym (kontrola).
Poziom III
Personel wykonujący pracę, która normalnie wymaga Diplôme universitaire de technologie (DUT) lub Brevet de technician supérieur (BTS) lub ukończenia studiów wyższych na poziomie licencjackim. Stopień III odpowiada poziomowi wiedzy i umiejętności, choć brakuje mu wiedzy na temat naukowych podstaw danych dziedzin. Wymagane umiejętności i wiedza zapewniają zdolność do pracy autonomicznej lub niezależnej w zakresie obowiązków związanych z projektowaniem i/lub coachingiem i/lub zarządzaniem.
Poziom II
Pracownicy na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla, które zwykle wymagają wykształcenia na poziomie licencjata lub pierwszego roku studiów magisterskich.
Na tym poziomie, praktyka umowy o pracę lub niezależne oznacza znajomość naukowych podstaw pracy, na ogół prowadząc do autonomii w wykonywaniu tej działalności.
Poziom I
Pracownicy na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla, które zwykle wymagają wykształcenia powyżej poziomu pierwszego roku studiów magisterskich.
Oprócz solidnej wiedzy na temat naukowych podstaw pracy, poziom I wymaga wiedzy na temat projektowania procesów i badań.
