Ligatura (pismo)

W piśmie i typografii, ligatura jest wtedy, gdy dwa lub więcej graphemy (~litery) są połączone jako pojedynczy glif. Ligatury zazwyczaj zastępują dwa znaki znajdujące się obok siebie. Pomysł wywodzi się z pisma ręcznego i manuskryptów.

Przykład: zwykły ampersand ("&") reprezentuje łacińską koniunkcję et, co oznacza "i". Symbol ampersandu jest ligaturą, łączącą stare łacińskie litery e i t słowa et, tak że słowo jest reprezentowane jako pojedynczy glif.

Czasami ligatury są tworzone aby ułatwić czytanie, lub po prostu aby pismo/czcionka były ładniejsze dla oka. Jest to ważne w niektórych formach pracy projektowej.

Projektanci czcionek, którzy tworzą czcionki (lub "kroje pisma"), tworzą ligatury dla niektórych kombinacji liter. Obecnie większość czcionek jest tworzona na komputerach (są one nazywane "cyfrowymi krojami pisma"). Kiedy dwie konkretne litery zostaną wpisane razem, pojawi się ligatura. Ligatura wygląda jak dwie różne litery, ale nieco zmienione (czasami połączone razem). W rzeczywistości jest to osobny symbol, który został narysowany przez twórcę i jest zaprogramowany tak, aby pojawiał się, gdy dwie litery są umieszczone obok siebie.

Pytania i odpowiedzi

P: Co to jest ligatura?

P: Skąd wzięła się idea ligatury?

P: Jaki jest przykład ligatury?

P: Dlaczego czasami stosuje się ligatury?

P: Kto tworzy ligatury dla krojów pisma?

P: W jaki sposób tworzone są ligatury w cyfrowych krojach pisma?

P: Czy większość czcionek istnieje obecnie w formie cyfrowej?

Szukaj według litery