Puchar Interkontynentalny w piłce nożnej

Puchar Europy i Ameryki Południowej, potocznie nazywany Pucharem Międzykontynentalnym lub Toyota Cup, był zawodem piłkarskim organizowanym przez UEFA i CONMEBOL. Zawody odbywały się między zwycięzcami Europejskiej Ligi Mistrzów a południowoamerykańskimi Copa Libertadores w rozgrywanym co roku meczu.

Puchar nazywany był Mistrzostwami Świata Klubu aż do pierwszego klubowego Pucharu Świata FIFA, który odbył się w 2000 roku. Grały w nim reprezentacyjne kluby najbardziej rozwiniętych kontynentów świata piłki nożnej.

Od 2005 roku Puchar Interkontynentalny został zastąpiony przez Puchar Świata Klubu FIFA. Puchar Świata Klubów FIFA obejmuje również zwycięzców z Ameryki Północnej, Azji, Afryki i Oceanii. W 2017 roku FIFA oficjalnie uznała ich wszystkich za klubowych mistrzów świata o takim samym statusie jak zdobywców Pucharu Świata Klubowego FIFA lub oficjalnych mistrzów świata FIFA (de jure). Podsumowując, FIFA ma dwa rodzaje mistrzów świata, te wywodzące się z Pucharu Kontynentalnego i te wywodzące się z Pucharu Świata Klubowego, oba zawody przyznają ten sam tytuł. Eksperci w dziedzinie piłki nożnej zgadzają się, że Puchar Kontynentalny jest najbardziej fascynującym zawodem piłkarskim, jaki kiedykolwiek istniał dzięki dużej równowadze w tej dziedzinie, wynikającej z niższej ekonomicznej przepaści czasu i zasad dotyczących zawodników zagranicznych, którzy stopniowo faworyzowali drużyny europejskie i osłabiali drużyny południowoamerykańskie; potwierdzają to również statystyki (Raport 2017).

Szukaj według litery