Human Be-In
Wydarzenie "Human Be-In" miało miejsce po południu i wieczorem 14 stycznia 1967 roku. Odbyło się ono w parku Golden Gate w San Francisco. The Human Be-In wywołał Lato Miłości, które wprowadziło życie hipisowskie i słowo psychodeliczne do codziennego życia Amerykanów, i sprawiło, że obszar Haight-Ashbury w San Francisco stał się sławny, ponieważ był centrum amerykańskiej kontrkultury.
Ruch hippisowski miał dwa główne źródła. Jednym z nich byli studenci, którzy nie byli zadowoleni ze sposobu kierowania krajem. Nie podobał im się sposób, w jaki Amerykanie afrykańscy byli traktowani na południu, ani sposób, w jaki młodzi mężczyźni byli powoływani do walki w wojnie w Wietnamie. Drugim źródłem ruchu hippisowskiego było "Pokolenie Beat" (poeci i hipsterzy jazzowi).
Na początku lat 60. studenci, którzy byli przeciwni polityce segregacji w południowych Stanach Zjednoczonych, podróżowali na południe. Brali udział w sit-ins, rejestrowali Afroamerykanów do głosowania, demonstracji, marszu i innych działań. Coraz więcej osób było niezadowolonych z wojny w Wietnamie i zamieszek. W tym czasie San Francisco stawało się centrum dla młodych ludzi, którzy lubili eksperymentować z narkotykami, a także centrum sceny muzycznej. Od pomysłu "sit-in" wpadli na pomysł, by na początku stycznia zorganizować "Human Be-In", by odciąć umysły ludzi od polityki i wojny.
The Human Be-In został ogłoszony na okładce pierwszego numeru Wyroczni San Francisco jako "A Gathering of the Tribes for a Human Be-In". Podczas wiecu głos zabrali m.in. Timothy Leary, Richard Alpert (wkrótce bardziej znany jako "Ram Dass") i poeci tacy jak Allen Ginsberg, który skandował mantrę i Gary Snyder. Tego popołudnia Leary nadał ton swoim słynnym zwrotom "Turn On, Tune In, Drop Out". Inni przywódcy kontrkultury, którzy tam byli, to komik Dick Gregory, Lenore Kandel i Jerry Rubin. Hells Angels, u szczytu swojej "bandyckiej" reputacji, opiekowali się zagubionymi dziećmi. Muzykę dostarczały lokalne zespoły rockowe, takie jak Grateful Dead i Quicksilver Messenger Service, a Owsley "Bear" Stanley dostarczał zgromadzonym masom ogromne ilości swojego "White Lightning" LSD.
Wkrótce każde zgromadzenie było nazywane jakimś "-In". Rowan & Martin's Laugh-In, telewizyjny serial komediowy, zaczął pojawiać się w NBC zaledwie rok później, 22 stycznia 1968 roku.
W 1967 roku, coraz więcej młodych ludzi z całego kraju zaczęło podróżować do San Francisco. Do lata uczestniczyło w nim od 100.000 do 200.000 młodych ludzi z całego kraju.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to było Human Be-In?
O: Human Be-In to wydarzenie, które odbyło się 14 stycznia 1967 r. w Golden Gate Park w San Francisco. Było to spotkanie ludzi z różnych środowisk i kultur w celu uczczenia pokoju i miłości.
P: Jakie były dwa główne źródła ruchu hipisowskiego?
O: Dwa główne źródła ruchu hipisowskiego to studenci college'u, którzy nie byli zadowoleni z traktowania Afroamerykanów na Południu lub z poboru młodych mężczyzn do walki w wojnie wietnamskiej, oraz członkowie "Beat Generation" (poeci i hipsterzy jazzowi).
P: Kto przemawiał na wiecu Human Be-In?
O: Na wiecu Human Be-In przemawiali między innymi Timothy Leary, Richard Alpert (wkrótce bardziej znany jako "Ram Dass"), Allen Ginsberg, Gary Snyder, Dick Gregory, Lenore Kandel i Jerry Rubin.
P: Co powiedział Timothy Leary podczas swojego wystąpienia?
O: Podczas przemówienia na wiecu Human Be-In, Timothy Leary powiedział słynne "Turn On, Tune In, Drop Out".
P: Jak Rowan & Martin's Laugh-In odnosili się do tego wydarzenia?
O: Rowan & Martin's Laugh-In to telewizyjny serial komediowy, którego emisja rozpoczęła się rok po Human Be-In, 22 stycznia 1968 roku. Ten program pomógł spopularyzować niektóre aspekty życia kontrkultury, które zostały wprowadzone przez takie wydarzenia jak to.
P: Ile osób przyjechało do San Francisco na to, co stało się znane jako "Lato miłości"?
O: Szacuje się, że od 100 000 do 200 000 osób przyjechało do San Francisco, aby wziąć udział w wydarzeniu znanym jako "Lato miłości".
