Rowan & Martin's Laugh-In
Laugh-In był amerykańskim serialem telewizyjnym, który był emitowany w NBC w latach 1968-1974. Jego gospodarzami byli komicy Dan Rowan i Dick Martin. Nazwa serialu wywodzi się z nurtu nadawania nazw imprezom publicznym "-In", takich jak "Ludzkie Be-In" z 1967 roku.
Pierwszy Laugh-In był tak popularny, że w 1968 roku stał się regularnym programem telewizyjnym. Gospodarze Rowan i Martin ubierali się w smokingi, a w programie grali heteroseksualnych mężczyzn innym wykonawcom. Gospodarz radiowy Gary Owens grał spikera programu. Producenci George Schlatter i Ed Friendly pracowali za kulisami i nie pojawili się na scenie.
Laugh-In zawierał "tematyczny humor", a większość jego komedii opierała się na bieżących wydarzeniach. Przedstawienie kpiło z współczesnych trendów i mód oraz naśladowało popularne w tamtych czasach style. Regularnie pojawiały się "The Party", gdzie wykonawcy opowiadali jednym z prowadzących o aktualnych wydarzeniach w imprezowej scenerii, "Laugh-In Looks at the News", kpiące wiadomości oraz "Joke Wall", gdzie obsada biegała od drzwi do drzwi w specjalnie zbudowanej ścianie i opowiadała stare żarty. W programie użyto również haseł, w tym "Sock it to me!", "You bet your bippy!" i "Look that up in your Funk and Wagnall!"
W programie wzięła udział duża liczba wykonawców, w tym wielu, którzy byli nowi w telewizji. Byli wśród nich Goldie Hawn, Arte Johnson, Lily Tomlin, Henry Gibson, Ruth Buzzi, Dave Madden, Joanne Worley, Alan Sues, Chelsea Brown, Judy Carne i inni. Kilku wykonawców przeszło do długiej kariery komediowej i aktorskiej. Brytyjski aktor Jeremy Lloyd i Heroes Hogan's Heroes obsadzili członków Richard Dawson i Larry Hovis, którzy przez pewien czas pojawili się w programie.
Gośćmi Laugh-In byli Tiny Tim, The Monkees, Ringo Starr i inni znani śpiewacy i aktorzy. Niektórzy z nich byli weteranami show-biznesu, inni byli nowo sławni, a częściowo stali się sławni dzięki pojawieniu się na pokazie. Dewey "Pigmeat" Markham, afroamerykański komik, nieznany białym widzom, został najpierw naśladowany w programie przez Sammy'ego Davisa, Jr., a następnie pojawił się sam, stając się hitem niespodzianką z tą samą rutyną sędziowską, którą grał przez lata na "chitlin' circuit". ("Here come the Judge!" stało się kolejnym hasłem programu.) Richard M. Nixon pojawił się w krótkim odcinku programu, kiedy prowadził kampanię na rzecz prezydenta Stanów Zjednoczonych, a niektórzy uważali, że pomogło mu to w wyborze.
Z czasem serial stał się mniej popularny, a zakończył się w 1974 roku, kiedy to producenci serialu wyjaśnili, że "zabrakło im rzeczy do parodii" (żartować). Specjalne spotkanie w 1979 roku doprowadziło do krótkotrwałego ożywienia serialu jako "letniej wymiany", w którym uczestniczyli tacy goście jak Robin Williams.
Pytania i odpowiedzi
P: Jak nazywał się serial telewizyjny?
O: Serial telewizyjny nazywał się Laugh-In.
P: Kim byli gospodarze Laugh-In?
A: Gospodarzami Laugh-In byli komicy Dan Rowan i Dick Martin.
P: Jaki typ humoru prezentował ten program?
O: Laugh-In charakteryzował się "humorem aktualnym", w którym większość komedii opierała się na bieżących wydarzeniach. Wyśmiewano w nim współczesne trendy i mody, a także naśladowano popularne w danym czasie style.
P: Kto grał spikera programu?
O: Spikerem programu był gospodarz radiowy Gary Owens.
P: Kto pracował za kulisami Laugh-In?
O: Producenci George Schlatter i Ed Friendly pracowali za kulisami i nie pojawiali się przed kamerą.
P: Jacy znani goście pojawili się w Laugh-In?
O: Gośćmi Laugh-In byli Tiny Tim, The Monkees, Ringo Starr, Richard M. Nixon, Sammy Davis Jr, Dewey "Pigmeat" Markham, Robin Williams i inni znani piosenkarze i aktorzy.
P: Kiedy zakończyła się emisja Laugh-In?
O: Serial zakończył się w 1974 roku, a producenci tłumaczyli, że "skończyły im się rzeczy do parodiowania".
