Potęgowanie
Wyjaśnienie (moc) to operacja arytmetyczna na liczbach. Jest to wielokrotne mnożenie, tak samo jak wielokrotne dodawanie. Ludzie piszą exponentiation z górnym indeksem. Wygląda to tak: x y {\i1}{\i1}Style x^{y} . W przeszłości stosowano inne metody notacji matematycznej. Podczas pisania ze sprzętem, który nie może korzystać z górnego indeksu, ludzie piszą potęgi używając znaków ^ lub **, więc 2^3 lub 2**3 oznacza 2 3 {\i1}styl 2^{3}} .
Liczba x jest nazywana bazą, a liczba y - wykładnikiem. Na przykład, w 2 3 {\i1}wyświetlacz 2^{3} , 2 to podstawa, a 3 to wykładnik.
Aby obliczyć 2 3 {\i1}styk 2^{3}osoba musi pomnożyć liczbę 2 przez siebie 3 razy. Więc 2 3 = 2 ⋅ 2 ⋅ 2 {\i1} {\i1}splastyla 2^{3}=2 {\i1}cdot 2\i0} . Wynikiem jest 2 ⋅ 2 ⋅ 2 = 8 {\i1} {\i1}splaistylu 2 {\i1}cdot 2 {\i1}cdot 2=8} . Równanie może być odczytane na głos w ten sposób: 2 podniesione do potęgi 3 równa się 8.
Przykłady:
- 5 3 = 5 ⋅ 5 ⋅ 5 = 125 {\i1}=5 {\i1}cdot {\i1}5 {\i1}cdot {\i1}
- x 2 = x ⋅ x {\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}x\i1}cdot {\i1}x
- 1 x = 1 {\i1}styk stylistyczny 1^{x}=1} dla każdej liczby x
Jeżeli wykładnik jest równy 2, to moc jest nazywana kwadratem, ponieważ pole kwadratu jest obliczane za pomocą 2 {\i1}wyświetlacza a^{2}} . Więc
x 2 {\i1}jest kwadratem x {\i1} {\i1}splaistylu x^{\i0}
Jeśli wykładnik jest równy 3, wtedy moc jest nazywana sześcianem, ponieważ objętość sześcianu jest obliczana przy użyciu 3 {\i1}wyświetlacza a^{3}} . Więc
x 3 {\i1}jest sześcianem x {\i1}(styropian x^{3}
Jeśli wykładnik jest równy -1, osoba musi obliczyć odwrotność podstawy. Tak więc
x - 1 = 1 x x {\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}
Jeśli wykładnik jest liczbą całkowitą i jest mniejszy od 0, osoba musi odwrócić tę liczbę i obliczyć moc. Na przykład:
2 - 3 = ( 1 2 ) 3 = 1 8 {\i1}{\i1}Styl 2^{\i0}= lewy(\i0}{\i1}{\i1}{\i1}prawny)^{\i0}={\i0}
Jeżeli wykładnik jest równy 1 2 {\i1}frac {\i0}{\i1}{\i1}{\i1}, to wynikiem wykładania jest pierwiastek kwadratowy podstawy. } Przykład:
4 1 2 = 4 = 2 {\i1} {\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}==sqrt {4}=2}
Podobnie, jeśli wykładnik ma wartość 1 n {\i1}frac {\i1}{\i1}wynika z tego, że jest to n-ty korzeń:
a 1 n = a n {\i1}displaystyle a^{\i0}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}
Jeśli wykładnik jest racjonalną liczbą p q {\i1} to wynikiem jest korzeń q podstawy podniesiony do potęgi p, więc:
a p q = a p q {\i1}displaystyle a^{\i0}frac {p}{q}}== \i1}sqrt[{q}]{a^{p}}}}}
Wykładnik może nawet nie być racjonalny. Aby podnieść podstawę a do nieracjonalnej potęgi x, używamy nieskończonego ciągu liczb racjonalnych (xi), którego granicą jest x:
x = lim n → ∞ x n {\i1} {\i1}displaystyle x= {\i1}lim _{n\i1}do \i1}infty {\i1}x_{\i1}}
w ten sposób:
a x = lim n → ∞ a x n {\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}
Istnieją pewne zasady, które pomagają w obliczaniu mocy:
- ( a ⋅ b ) n = a n ⋅ b n {\i1}displaystyle \i0}left(a\i0}cdot b\i0}right)^{\i0}=a^{\i1}cdot {\i0}b\i0}}
- ( a b ) n = a n b n , b ≠ 0 {\i0} {\i1}, \i1}quad b\i0}neq 0}
- a r ⋅ a s = a r + s {\i1}displaystyle a^{r}\i0}cdot {\i1}a^{s}=a^{r+s}}
- a r a s = a r - s , a ≠ 0 {\i1}displaystyle {\i0}frac {a^{r}}{a^{s}}=a^{r-s}, \i0}quad a\i0}neq 0}
- a - n = 1 a n , a ≠ 0 {\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{\i1}{a^{\i1}{\i1},\i1}{\i1},\i1},\i1}quad a\i0}neq 0}
- ( a r ) s = a r ⋅ s {\i1}displaystyle \i1}left(a^{r}\i0}right)^{s}=a^{r\i0}cdot s}}
- a 0 = 1 {\i1}styk stylistyczny a^{0}=1}
Możliwe jest obliczenie wykładu macierzy. Matryca musi być kwadratowa. Na przykład: I 2 = I ⋅ I = I {\i0}
Commutativity
Zarówno dodawanie, jak i mnożenie są komutatywne. Na przykład, 2+3 jest takie samo jak 3+2; a 2 - 3 jest takie samo jak 3 - 2. Chociaż wykładanie jest wielokrotnym mnożeniem, to nie jest ono komutatywne. Na przykład, 2³=8 ale 3²=9.
Operacje odwrotne
Dodatek ma jedną odwrotną operację: odejmowanie. Również, mnożenie ma jedną odwrotną operację: dzielenie.
Ale wykładanie ma dwie odwrotne operacje: Korzeń i logarytm. Dzieje się tak, ponieważ wykładanie nie jest komutatywne. Można to zobaczyć w tym przykładzie:
- Jeśli masz x+2=3, to możesz użyć odejmowania, aby dowiedzieć się, że x=3-2. Tak samo jest, jeśli masz 2+x=3: Otrzymujesz również x=3-2. To dlatego, że x+2 jest takie samo jak 2+x.
- Jeżeli masz x - 2=3, to możesz użyć podziału, aby dowiedzieć się, że x= 3 2 {\i1} {\i1}frac {\i1}{2} . To jest to samo, jeżeli masz 2 - x=3: Dostajesz też x= 3 2 {\i1}{\i1}{\i1} . To dlatego, że x - 2 jest takie samo jak 2 - x
- Jeśli masz x²=3, to użyj (kwadratowego) pierwiastka, aby dowiedzieć się x: Otrzymujesz wynik x = 3 2 {\i1}textstyle {\i0}sqrt[{\i0}]{\i1} . Jeśli jednak masz 2x=3, to nie możesz użyć korzenia, aby dowiedzieć się x. Musisz raczej użyć logarytmu (binarnego), aby dowiedzieć się x: Otrzymasz wynik x=log2(3).
Powiązane strony
- Składnik
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest wykładnik?
O: Wykładanie to operacja arytmetyczna na liczbach, którą można traktować jako powtarzające się mnożenie.
P: Jak zapisuje się wykładanie?
O: Wykładnik zapisuje się zwykle jako x^y, gdzie x jest podstawą, a y wykładnikiem. Można je również zapisać za pomocą znaków ^ lub **, np. 2^4 lub 2**4.
P: Jakie są przykłady wykładników?
O: Przykłady wykładników to 5^3 = 5*5*5 = 125; x^2 = x*x; 1^x = 1 dla każdej liczby x; oraz 4^(1/2) = sqrt(4) = 2.
P: Co to znaczy, gdy wykładnik jest równy -1?
O: Gdy wykładnik jest równy -1, to potęga jest po prostu odwrotnością podstawy (x^(-1) = 1/x).
P: Jak obliczyć irracjonalną potęgę podstawy?
O: Aby podnieść podstawę a do irracjonalnej potęgi x, używamy nieskończonego ciągu liczb racjonalnych (xn), którego granicą jest x (a^x = lim n->nieskończoność a^(x_n)).
P: Czy istnieją jakieś reguły, które ułatwiają obliczanie wykładników?
O: Tak, jest kilka zasad, które ułatwiają obliczanie wykładników. Należą do nich (a * b) ^ n = a ^ n * b ^ n; (a / b) ^ n = a ^ n / b ^ n; a ^ r * a ^ s=a ^ (r + s); i tak dalej.