Willie Dixon
William James "Willie" Dixon (1 lipca 1915 - 29 stycznia 1992) był amerykańskim muzykiem bluesowym, piosenkarzem, autorem tekstów i basistą. Był jednym z założycieli chicagowskiego bluesa. Napisał wiele piosenek, które do dziś są standardami chicagowskiego bluesa. (m.in. "Little Red Rooster", "Hoochie Coochie Man", "Evil", "Spoonful", "Back Door Man", "I Just Want to Make Love to You", "I Ain't Superstitious", "My Babe", "Wang Dang Doodle" i "Bring It On Home") Piosenki te pochodzą z lat 50-tych, kiedy Dixon pracował jako producent dla Chess Records. Grał również na kontrabasie na wielu płytach tej wytwórni.
Życie
Dixon urodził się 1 lipca 1915 roku w Vicksburgu, Mississippi. Nauczył się bluesa podczas pobytu na farmach więziennych w Mississippi jako wczesny nastolatek. Dixon śpiewał na basie dla The Jubilee Singers, lokalnej grupy gospel, która często pojawiała się w programie lokalnej stacji radiowej WQBC. Zaczął zmieniać pisane przez siebie wiersze w piosenki, które sprzedawał lokalnym grupom.
W 1936 roku wyjechał do Chicago, jak wielu innych z delty Missisipi. Tam zaczął uprawiać boks i w 1937 roku zdobył mistrzostwo stanu Illinois w wadze ciężkiej (Novice Division). W czasach bokserskich poznał Leonarda "Baby Doo" Castona, który przekonał go do kariery muzycznej. Przed II wojną światową Dixon śpiewał w różnych grupach wokalnych. Po wojnie połączył się z Castonem i stworzył "Big Three Trio".
Dixon podpisał kontrakt z Chess Records jako artysta nagrywający, ale szybko zaangażował się w biznes nagraniowy. Do 1951 roku był producentem, łowcą talentów, muzykiem sesyjnym i autorem tekstów. Współpracował z Chuckiem Berrym, Muddy Watersem, Howlin' Wolfem, Otisem Rushem, Bo Diddleyem, Joe Louisem Walkerem, Little Walterem, Sonny Boy Williamsonem, Koko Taylor, Little Miltonem, Eddie Boydem, Jimmym Witherspoonem, Lowellem Fulsonem, Willie Mabonem, Memphis Slimem, Washboard Samem, Jimmym Rogersem i innymi. Dzięki współpracy z Chuckiem Berrym był łącznikiem między bluesem a wczesnym rock and rollem.
Od końca lat 60. do połowy lat 70. Dixon prowadził własną wytwórnię płytową Yambo Records. Tworzył różne zespoły gwiazd, które często wyjeżdżały na trasy koncertowe po Europie. Stał się również orędownikiem bluesa. Założył fundację Blues Heaven. Fundacja zachowuje spuściznę bluesa i zabezpiecza prawa autorskie i tantiemy dla muzyków bluesowych, którzy w przeszłości byli często wykorzystywani.
W latach 70. i 80. jego zdrowie było coraz słabsze z powodu cukrzycy. Dixon zmarł na niewydolność serca w Burbank w Kalifornii 29 stycznia 1992 roku.
Wyróżnienia
- Blues Hall of Fame (1980)
- Grammy (1989) za Ukryte uroki
- Rock and Roll Hall of Fame w kategorii "wczesne wpływy" (pre-rock) (1994)
Dyskografia
| Rok | Tytuł | Etykieta | Numer | Uwagi |
| 1959 | Willie's Blues | Bluesville | BVLP-1003 | z Memphis Slim |
| 1960 | Blues w każdą stronę | Verve | MGV-3007 | z Memphis Slim |
| 1960 | Piosenki Memphis Slima i "Wee Willie" Dixona | Folkways | FW-2385 | |
| 1962 | Memphis Slim i Willie Dixon w Village Gate | Folkways | FA-2386 | na żywo, z gościnnym udziałem Pete'a Seegera |
| 1963 | W Paryżu: Baby Please Come Home! | Bitwa | BM-6122 | z Memphis Slim, 1962 |
| 1970 | I Am The Blues | Columbia | PC-9987 | z Chicago All Stars |
| 1971 | Pokój Willie Dixon'a? | Yambo | 777-15 | z Chicago All Stars |
| 1973 | Catalyst | Ovation | OVQD-1433 | tłoczenie kwadrofoniczne |
| 1976 | Co się stało z moim bluesem | Ovation | OV-1705 | |
| 1983 | Potężne trzęsienie ziemi i huragan | Pausa | PR-7157 | |
| 1985 | Willie Dixon: Live (Backstage Access) | Pausa | PR-7183 | z Sugar Blue i Cliftonem Jamesem, Montreux 1985 |
| 1988 | Ukryte uroki | Bug | C1-90593 | Album nagrodzony Grammy |
| 1988 | Szachowe pudełko | Szachy Records | Kompilacja najważniejszych utworów Williego Dixonsa | |
| 1989 | Ginger Ale Afternoon | Sarabanda Varèse'a | VSD-5234 | ścieżka dźwiękowa do filmu o tym samym tytule |
| 1990 | Trio Wielkiej Trójki | Dziedzictwo | C-46216 | w latach 1947-1952 |
| 1995 | The Original Wang Dang Doodle: The Chess Recordings | MCA | 9353 | kompilacja (niektóre niepublikowane) z lat 1954-1990 |
| 1996 | Wołanie Bluesa: Live in Concert | Thunderbolt | CDTB-166 | na żywo z Johnnym Winterem i Chicago All Stars, Houston 1971 |
| 1998 | Dobra rada | Wolf | 120.700 | na żywo z Chicago All Stars, Long Beach 1991 |
| 1998 | Chyba mam bluesa | Prevue | 17 | |
| 2001 | Big Boss Men - Legendy Bluesa lat sześćdziesiątych | Indigo (UK) | IGOXCD543 | live, Houston 1971-72 (sześć utworów) |
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był William James "Willie" Dixon?
O: William James "Willie" Dixon był amerykańskim muzykiem bluesowym, piosenkarzem, autorem tekstów i basistą. Był jednym z założycieli chicagowskiego bluesa.
P: Jakie są niektóre piosenki jego autorstwa?
O: Willie Dixon napisał wiele piosenek, które do dziś są standardami chicagowskiego bluesa, takich jak "Little Red Rooster", "Hoochie Coochie Man", "Evil", "Spoonful", "Back Door Man", "I Just Want to Make Love to You", "I Ain't Superstitious", "My Babe", "Wang Dang Doodle" i "Bring It On Home".
P: Kiedy napisał te piosenki?
O: Piosenki powstały w latach 50-tych, kiedy Dixon pracował jako producent w Chess Records.
P: Jakie inne funkcje pełnił w Chess Records?
O: Oprócz produkcji płyt dla Chess Records, Willie Dixon grał na kontrabasie na wielu płytach tej wytwórni.
P: Z jakim gatunkiem kojarzona jest jego muzyka?
O: Muzyka Williego Dixona jest związana z gatunkiem Chicago Blues.
P: Jak długo żył Willie Dixon?
A; Willie Dixon żył od 1 lipca 1915 roku do 29 stycznia 1992 roku.
