Victor Horta
Victor, baron Horta (6 stycznia 1861 - 8 września 1947) był belgijskim architektem i projektantem. John Julius Norwich powiedział, że był on "bez wątpienia kluczowym europejskim architektem secesyjnym." Horta jest jednym z najważniejszych nazwisk w architekturze Art Nouveau. Niektórzy twierdzą, że jego Hôtel Tassel w Brukseli był pierwszym przypadkiem użycia tego stylu na architekturze.
W 1932 roku król Belgii Albert I nadał Horta tytuł barona za zasługi dla architektury. Cztery z zaprojektowanych przez niego budynków znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Życie i kariera
Horta od dzieciństwa interesował się muzyką. W 1873 r. rozpoczął studia w zakresie teorii muzyki w Konserwatorium w Gandawie. Został usunięty za złe zachowanie. Zamiast tego wstąpił na Wydział Architektury Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Gandawie. W 1878 roku Horta wyjechał do Paryża. Znalazł pracę u architekta i projektanta Julesa Debuyssona na Montmartrze. Tam zainspirowali go impresjoniści i pointyliści, a także możliwości pracy w żelazie i szkle.
Kiedy w 1880 r. zmarł ojciec Horta, wrócił on do Belgii i zamieszkał w Brukseli. Ożenił się z pierwszą żoną. Studiował architekturę w Académie Royale des Beaux-Arts. W Brukseli Horta zaprzyjaźnił się z Paulem Hankarem. Został asystentem jego profesora Alphonse'a Balata, architekta Leopolda II Belgijskiego. Razem zaprojektowali królewskie szklarnie w Laeken, pierwsze dzieło Horty, w którym wykorzystano szkło i żelazo.
W 1884 roku Horta zdobył pierwszą nagrodę Prix Godecharle przyznawaną za architekturę.
Do 1885 roku Horta pracował na własną rękę. Zlecono mu zaprojektowanie trzech domów. W tym samym roku wstąpił również do Centralnego Towarzystwa Architektury Belgijskiej. W ciągu następnych kilku lat brał udział w wielu konkursach na prace publiczne. Współpracował z rzeźbiarzami (zwłaszcza ze swoim przyjacielem Godefroidem Devresse) nad rzeźbami, a nawet grobowcami. Zdobył wiele nagród. Uważał, że formy, które tworzył były bardzo praktyczne, a nie artystyczne.
W tym okresie Horta wstąpił do wolnomularzy. To zapewniło mu wielu klientów, gdy w 1893 roku powrócił do projektowania domów i sklepów.
W 1892 roku Horta został mianowany kierownikiem działu grafiki architektonicznej na Université Libre de Bruxelles. W 1893 roku został profesorem architektury. Pracował tam do 1911 roku.
Dziedzictwo
Wiele z budynków Horty zostało zniszczonych. Jednak kilka z nich zachowało się w Brukseli. Najbardziej godne uwagi są Magasins Waucquez, dawniej dom towarowy, obecnie Brukselskie Muzeum Komiksu oraz cztery jego prywatne domy (hôtels), które znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO:
- Hôtel Tassel, zaprojektowany i zbudowany dla prof. Émile Tassel w latach 1892 - 1893.
- Hôtel Solvay, zaprojektowany i zbudowany w latach 1895 - 1900.
- Hôtel van Eetvelde, zaprojektowany i zbudowany w latach 1895 - 1898.
- Maison i Atelier Horta, zaprojektowane w 1898 roku, obecnie Muzeum Horta, poświęcone jego twórczości.
