Jan Swammerdam

Jan Swammerdam (12 lutego 1637 - 17 lutego 1680) był holenderskim biologiem i mikroskopistą. Jego prace nad owadami wykazały, że stadia rozwojowe owadów - jajo, larwa, poczwarka i osobnik dorosły - są różnymi formami tego samego zwierzęcia. Przeprowadził eksperymenty nad skurczem mięśni. W 1658 r. jako pierwszy zaobserwował i opisał czerwone krwinki. Był jednym z pierwszych ludzi, którzy użyli mikroskopu do sekcji, a jego techniki pozostały użyteczne przez setki lat.

Badania nad owadami

Wiedza o owadach w XVII wieku była w znacznym stopniu odziedziczona po Arystotelesie. Swammerdam dokonywał sekcji owadów i badał je pod mikroskopami.

Swammerdam wykazał, że owady rozwijają się w taki sam stopniowy sposób jak inne zwierzęta. Chciał obalić siedemnastowieczny pogląd, że różne stadia rozwojowe owadów (np. gąsienica i motyl) to różne osobniki.

Dowody czerpał z sekcji. Badając larwy, zidentyfikował cechy dorosłych u zwierząt przed dorosłością. Na przykład zauważył, że skrzydła ważek i jętek istnieją przed ich ostatecznym linieniem. Swammerdam wykorzystał te obserwacje w swojej publikacji z 1669 roku, Historia Insectorum Generalis (Historia naturalna owadów). Praca ta zawierała wiele opisów anatomii owadów. To właśnie w nim Swammerdam ujawnił, że pszczoła "król" ma jajniki. Biblia natura, wydana pośmiertnie w 1737 roku, zawierała pierwsze potwierdzenie, że królowa pszczół jest jedyną matką rodziny. Mimo pięciu intensywnych lat pszczelarstwa, sposób rozmnażania pszczoły miodnej umknął jego uwadze, gdyż napisał: "Nie wierzę, by samce pszczół rzeczywiście kopulowały z samicami."


AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3